تحلیل استراتژیهای محور مقاومت و غرب در تنشهای منطقهای؛
درست بعد از مساوی با
پرتغال و حذف حسرت‌بار ایران که با همه انتقادات دفاع آهنینی جلوی تیم‌های
بزرگ بست فردوسی‌پور به مهدوی‌کیا تریبون داده بود تا کلیشه‌های سه دهه
پیش درباره نظم و برنامه‌ریزی را تکرار کند، دائم اسم آلمان را بیاورد و در
واقع دکان و دستگاه خودشان را تبلیغ کند. این حرف‌های تکراری نشانه حقارت
تاریخی ما و احساس ضعف‌مان جلوی کشور‌های پیشرفته (مخصوصا آلمان) است که
متأسفانه روی ورزش هم سایه انداخته.
بنیان تفکری که خیال می‌کند فوتبال از اساس وابسته به برنامه‌ریزی و نظم و خرج کردن است و آلمان هم با این چیز‌ها موفق بوده اشتباه است. آلمان اگر یکی از بهترین تیم‌های جهان را ساخته از استعداد فوق العاده و جرأت و جنگندگی بازیکن‌هایش بهره برده، نه تدارکات و برنامه‌ریزی! امتیاز آلمان بیشتر ژن خوب و قدرت بدنی بالا و هوش سرشار بوده نه نظم و ریختن پول گزاف به پای بازیکن‌ها! اما فکر جهان سومی هنوز کلیشه فوتبال ماشینی را بلغور می‌کند.
برای شکوفا شدن استعداد‌ها میزانی از برنامه‌ریزی و نظم و امکانات کافی است و برای شگفتی ساز شدن نیازی به هزینه گزاف نیست. اگر عراق در اوج بدبختی قهرمان آسیا می‌شود و اگر غنا و سنگال در جام جهانی شگفتی‌ساز می‌شوند نقطه اتکایشان استعداد و علاقه به جنگیدن است، امکانات و تدارکات حتما موثرند، اما بیشتر زمینه‌ساز هستند و بیشتر از این‌ها به درد بهانه آوردن موقع شکست می‌خورند. می‌بینید که ایران با امکانات و پول بیشتر هنوز شگفتی نداشته است.
تکیه قهرمان اروپا روی یک نفر (رونالدو) است و اگر او را نداشت از گروه صعود نمی‌کرد، آرژانتین با یک نفر (مسی) خودش را نجات می‌دهد، فوتبال ما هم بهترین خاطراتش را از غیرت و جنگدنگی یک نفر (دایی) دارد که هنوز بی‌رقیب مانده، امروز اگر با پرتغال مساوی می‌کنیم به خاطر اعتماد به نفس یک نفر (بیرانوند) است که خیلی‌ها کری خواندنش را مسخره کردند. ما فعلا نمی‌خواهیم قهرمان جهان شویم! برای شگفتی، اما از این یک نفر‌ها و کری‌خوان‌ها کم داشتیم.
فوتبال ما جناحی از حقارت دارد که موقع قرعه‌کشی عزا می‌گیرد و ده دقیقه از بازی مراکش نگذشته آرزوی تمام شدن بازی می‌کند و موقع باخت به آرژانتین یا حذف شدن جوگیر می‌شود و به خوشحالی و بزن بکوب یک عده دیوانه دامن می‌زند! فوتبال ما بازیکن‌های سابقا خوبی دارد که حالا تشخیص نمی‌دهند تبلیغ لباس و ساعت و حتی آب معدنی از عکس ماست خوردن بهتر است، اما درباره فوتبال ملی نظر می‌دهند! شما ماست‌تان را بخورید، آلمان حذف شد.
بنیان تفکری که خیال می‌کند فوتبال از اساس وابسته به برنامه‌ریزی و نظم و خرج کردن است و آلمان هم با این چیز‌ها موفق بوده اشتباه است. آلمان اگر یکی از بهترین تیم‌های جهان را ساخته از استعداد فوق العاده و جرأت و جنگندگی بازیکن‌هایش بهره برده، نه تدارکات و برنامه‌ریزی! امتیاز آلمان بیشتر ژن خوب و قدرت بدنی بالا و هوش سرشار بوده نه نظم و ریختن پول گزاف به پای بازیکن‌ها! اما فکر جهان سومی هنوز کلیشه فوتبال ماشینی را بلغور می‌کند.
برای شکوفا شدن استعداد‌ها میزانی از برنامه‌ریزی و نظم و امکانات کافی است و برای شگفتی ساز شدن نیازی به هزینه گزاف نیست. اگر عراق در اوج بدبختی قهرمان آسیا می‌شود و اگر غنا و سنگال در جام جهانی شگفتی‌ساز می‌شوند نقطه اتکایشان استعداد و علاقه به جنگیدن است، امکانات و تدارکات حتما موثرند، اما بیشتر زمینه‌ساز هستند و بیشتر از این‌ها به درد بهانه آوردن موقع شکست می‌خورند. می‌بینید که ایران با امکانات و پول بیشتر هنوز شگفتی نداشته است.
تکیه قهرمان اروپا روی یک نفر (رونالدو) است و اگر او را نداشت از گروه صعود نمی‌کرد، آرژانتین با یک نفر (مسی) خودش را نجات می‌دهد، فوتبال ما هم بهترین خاطراتش را از غیرت و جنگدنگی یک نفر (دایی) دارد که هنوز بی‌رقیب مانده، امروز اگر با پرتغال مساوی می‌کنیم به خاطر اعتماد به نفس یک نفر (بیرانوند) است که خیلی‌ها کری خواندنش را مسخره کردند. ما فعلا نمی‌خواهیم قهرمان جهان شویم! برای شگفتی، اما از این یک نفر‌ها و کری‌خوان‌ها کم داشتیم.
فوتبال ما جناحی از حقارت دارد که موقع قرعه‌کشی عزا می‌گیرد و ده دقیقه از بازی مراکش نگذشته آرزوی تمام شدن بازی می‌کند و موقع باخت به آرژانتین یا حذف شدن جوگیر می‌شود و به خوشحالی و بزن بکوب یک عده دیوانه دامن می‌زند! فوتبال ما بازیکن‌های سابقا خوبی دارد که حالا تشخیص نمی‌دهند تبلیغ لباس و ساعت و حتی آب معدنی از عکس ماست خوردن بهتر است، اما درباره فوتبال ملی نظر می‌دهند! شما ماست‌تان را بخورید، آلمان حذف شد.
اخبار ویژه
رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان:
یادآوری/ بازنشر
در پاسخ به رسانههای مدعی اصلاحات بیان شد:
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
