قربانی کردن قانون به نفع فرد!
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، «امروز قصد دارم پیشنهاد بی‌سابقه‌ای به ایران ارائه دهم. این پیشنهاد در حوزه آب است.» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی دیروز با این جمله‌ها و پس از نوشیدن یک لیوان آب، حدود دو دقیقه از پیشنهادش برای آنچه «بحران آب در ایران» نامید گفت. ویدیویی که هم با زبان فارسی زیر‌نویس شده بود و هم در پایان آن، نشانی کانال تلگرامی که نتانیاهو مدعی بود راه برون‌رفت از بحران آب را به ایرانیان آموزش می‌دهد، آمده بود. موضوعی که البته با واکنش‌های فراوانی در میان کاربران ایرانی شبکه‌های اجتماعی هم مواجه شد. واکنش‌هایی که خلاصه آن، این جمله بود: «فریب شمر زمانه را نمی‌خوریم.»
ویدئوی کوتاه نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی سرشار از جمله‌های عاطفی و تحریک‌کننده بود. او با بیان این‌که «می‌خواهم به نجات بسیاری از مردم ایران کمک کنم» مثل همیشه پای مردم و حتی کودکان ایرانی را هم به حرف‌هایش باز کرد و با اشاره به هشدار وزیر اسبق کشاورزی ایران که حالا ردای ریاست سازمان محیط‌زیست را پوشیده است، از ترک خانه توسط 50 میلیون ایرانی به دلیل بحران آب گفت و مدعی «رنج میلیون‌ها کودک ایرانی» شد.
او سپس از فناوری پیشرفته صهیونیست‌ها برای تصفیه و بازیافت حدود 90درصد فاضلاب‌های این کشور گفت و مدعی شد به مردم ایران در مقابله با بحران آب کمک خواهد کرد. اما مرور بخش‌های کوتاهی از تاریخ و حضور صهیونیست‌ها در ایران در دوره پهلوی، نشان می‌دهد که آنان، اتفاقاً متهم اصلی خشک شدن قنات‌های ایران در آن دوره بوده‌اند.
ماجرای قنات‌های ایران و موشه دایان
دیروز
کانال «فارس پلاس» بخشی از مستند «بانوی گل‌سرخ» را بازنشر کرد. مستندی
ساخته آقای «مجتبی میرتهماسب» و درباره زندگی خانم «شهین‌دخت سرلتی
(صنعتی)» که تأثیر فراوانی در دگرگونی صنعت کشاورزی در استان کرمان داشت.
مستندی که بخش اعظمی از آن گفتوگو با مرحوم همایون صنعتی‌زاده، همسر او و
بنیانگذار انتشارات امیرکبیر و البته یکی از سرشناسان حوزه صنعت چاپ در
ایران است.
صنعتی‌زاده در بخشی از این مستند، درباره سفر «موشه دایان» وزیر کشاورزی وقت رژیم صهیونیستی و دعوا با او بر سر قنات‌های ایران می‌گوید. صنعتی‌زاده با اشاره به زلزله قزوین و سفر موشه دایان به ایران می‌گوید: «آقای ارسنجانی وزیر کشاورزی بود.
در قزوین زلزله شده بود. موشه دایان گفت قنات نکنید. قنات‌هایتان را ببندید. برای این‌که قنات در زمستان آبش حرام می‌شود. از زیر زمین می‌آید بیرون و می‌رود. اصلاً فرقی بین قنات و چاه عمیق نیست. فقط قنات چاهی مورب است و چاه معمولی یک گودال عمیق عمودی.»
او در ادامه می‌گوید: «من آتش گرفتم از حرفش. به مقامات خودمان گفتم به حرفش گوش نکنید. ما سفره آب زیر زمینی داریم که وقتی پر می‌شود سرریز می‌شود. وقتی سرریز می‌شود، روی سطح زمین با پوشش گیاهی معلوم می‌شود... مقنی‌های قدیم این را می‌دانستند. می رفتند درست جاهایی که سبزه روییده بود، می‌گفتند چاه مادر قنات را اینجا باید کند.»
صنعتی‌زاده می‌گوید: «حکایت ما حکایت آدمی بود که سرمایه‌ای از پدرش مانده در بانک و سودش را استفاده می‌کند. ما با سرریز آب‌های زیر‌زمینی معاش‌مان می‌گذشت.»
اشاره او در این مستند، به سفری بود که در سال1341 انجام شد و طی آن «حسن ارسنجانی» وزیر کشاورزی وقت، از وزیر کشاورزی آن روز صهیونیست‌ها (ژنرال موشه دایان) برای بازدید از ایران رسماً دعوت کرد. موشه دایان از تاریخ 27شهريور تا پنجم مهرماه 1341 در ایران بود و در اين سفر با شاه، نخست‌وزير و ديگر مقامات بلندپايه ايران ديدار و گفتوگو كرد و قراردادهايي را در زمينه مسائل اقتصادي، كشاورزي و عمراني با دولت ايران به امضا رساند.
این نخستین‌باری بود که نماینده رسمی صهیونیست‌ها پس از دعوت رسمی دولت ایران از کشور دیدن می‌کرد که این مساله در مطبوعات آن کشور نیز بازتاب فراوانی داشت. این حضور و آن پیشنهاد، حالا پس از حدود 56سال دیگر و البته با زبانی جدید مطرح شده است. این‌بار هم صحبت از بحران آب در ایران است و باز هم پیشنهاد به ظاهر دلسوزانه یک مقام صهیونیست.
دزدان حقیر آب
ویدئوی نتانیاهو البته
در میان کاربران شبکه‌های اجتماعی هم با واکنش‌های فنی و تاریخی همراه شد.
یکی از کاربران توییتر در رشته توییتی با اشاره به کارنامه سیاه
صهیونیست‌ها در دامن زدن به بحران آب در کشورهای خاورمیانه نوشته است:
«بیشتر آب مورد نیاز اسرائیل از سوءاستفاده از منابع آب دیگران تأمین
می‌شود. اسرائیل خود یکی از نخستین و بزرگ‌ترین دامن‌زنندگان به جنگ آب در
منطقه غرب‌آسیاست. از سال ۱۹۵۰ تا‌کنون ۳۲ درگیری نظامی بر سر مناقشات آب
در منطقه خاورمیانه رخ داده که در ۳۰مورد آن یک طرف اسرائیل بوده است.»
او ادامه داده است: «یکی از راه‌هایی که رژیم صهیونیستی برای آزار و اذیت ساکنان آبا و اجدادی سرزمین فلسطین به منظور کوچ اجباری آنها و گسترش سلطه خود به‌کار می‌برد بستن آب و آب‌دزدی به روش‌های مختلف است. بن گورین نخستین نخست‌وزیر صهیونیست‌ها گفته بود: «ما باید بدانیم که برای حفظ بقای دولت یهودی کنترل آب‌های مرزی از جمله آب‌های روخانه اردن و لیطانی را در دست داشته باشیم.»
او به دیوار حائل هم اشاره کرده و نوشته است: «دیوار حائل هم نماد نژاد‌پرستی صهیونیست‌هاست، هم نماد آب‌دزدی آن‌هاست، اسرائیل با این دیوار ۳۷حلقه از چاه‌های آب سرزمین فلسطین را به تصرف در‌آورد و به سفره‌های آبی بزرگ در کرانه باختری دسترسی پیدا کرد و ۳۰حلقه چاه دیگر نیز بعدها در همین محدوده حفر کرد. 85درصد منابع آب کرانه باختری در اشغال اسرائیلی‌هاست، اسرائیل بخش زیادی از چشمه‌های این منطقه را خشک کرده یا اجازه بهره‌برداری از آنها را به فلسطینیان نمی‌دهد، حفر چاه در این منطقه منوط به مجوز ارتش اسرائیل است! بخش زیادی از مزارع و باغات این منطقه خشک شده است.»
او ادامه داده است: «خط‌های آبی‌رنگ روی پرچم اسرائیل که نماد نیل و فرات است به خوبی مهم‌ترین استراتژی و فناوری این رژیم برای مساله آب را بیان می‌کند. یکی از خطوط قرمز اسرائیل در مذاکرات به اصطلاح صلح بحث آب است. اسرائیل در پشت‌پرده مناقشات سال‌های اخیر بر سر آب دجله و فرات بین ترکیه و ایران و سوریه و عراق قرار دارد. اسرائیل و ترکیه برای انتقال آب این رودها از طریق خط لوله به توافق رسیده‌اند. یکی از درگیری‌های اصلی سوریه و اردن و لبنان با اسرائیل بحث اشغال و سوءاستفاده اسرائیل از منابع آب جولان و رود اردن، دریاچه طبریه(جلیله)، رود بانیاس، رود لیطانی و... بوده است.»
کاربران دیگری نیز با هشتگ‌های مختلفی همچون «شمر زمانه» نخست‌وزیر رژیم کودک‌کش صهیونیستی را دروغگویی بزرگ خواندند که برای مطامع خود، اشک تمساح می‌ریزد. متجاوزانی که بیشتر به «آب‌دزدک» شبیه‌اند تا دل‌سوزان کشورهای کم‌آب. «صبح نو» در روزهای آینده و در گفتوگو با کارشناسان و صاحب‌نظران، گزارش‌های بیشتری از خیانت‌های صهیونیست‌ها و نقش ویژه آنان در بحران آب در ایران و سایر کشورهای منطقه منتشر خواهد کرد.
*روزنامه صبح نو
