سوسک کوچکی که فریاد می زند "ایران"!

ملیتانیوز، روز دوشنبه  05 مارس 2012، گدعون لیوی - در مقاله ای برای روزنامه "هآرتص" اسرائیلی تحت عنوان  "سوسک کوچکی که فریاد می زند ایران" نوشت: در واشنگتن در یک اجلاس سرنوشت ساز فیل ومورچه با هم اجلاس خواهند داشت. ولی یک لحظه صبر کنید!!  فیل کیست , مورچه کدام است؟ وکدامیک از آنها ابر قدرت؟ وکدامیک از آنها کشوری هولناک است؟

 در تاریخ ملتها هم اکنون صفحه جدید وب ی سابقه ای رقم می خورد. تا کنون هیچ کشور کوچکی خواسته ها و یا رفتار خود را بر ابر قدرتی تحمیل نکرده است! و تا کنون پیش نیامده بود که سوسکی اینقدر فریاد بزند! و یا اینکه مورچه ای خود را به فیل تشبیه نماید! وتا کنون هیچ ولایتی جرآت نکرده بود خواسته های خود را بر یولیوس قیصر تحمیل نماید. ویا اینکه قبیله ای کوچک چنگیز خان را مجبور سازد تا منافع قبیله ای بسیار تنگ این قبیله را در نظر بگیرد! فقط اسرائیل!!

 در اجلاس اوباما ونتانیاهو در کاخ سفید به سختی می توان فهمید که رهبر حقیقی جهان کیست؟

سوسک اسرائیلی در سالهای اخیر با ذکر نام "ایران" با صدای بلند جیر جیرک می کند. وجهان با صدای گنگی به جیر جیرک آن پاسخ می دهد. معنای این مسئله این نیست که ایران تنها یک مشکل اسرائیلی است. زیرا که کره شمالی برای ژاپن از خطر ایران برای اسرائیل بیشتر بود. وبا این وجود جهان برای حمایت از ژاپن جنبشی از خود نشان نداد. این مسئله در زمانی اتفاق می افتد که جایگاه بین المللی اسرائیل بطور ویژه در معرض لرزش قرار گرفته ووابستگی آن به آمریکا بطور پیوسته بیشتر می شود وزبان عبری پس از 2000 سال احیا می شود وبا معجزه ای عجیب کشوری از مهاجران در زمین اسرائیل تأسیس می شود وطی مدت کوتاهی کیبوتسها (واحدهای مسکونی غیر قانونی) شکل می گیرد وآنچه ممکن است بعنوان یکی از عجایب هفتگانه که از مجسمه یسوع وسور چین عجیب تر به نظر می رسد آن است که اسرائیل رو در روی آمریکا قرار گیرد وهیچ کسی نتواند تفسیر عقلانی این پدیده را تقدیم نماید.

    اسرائیل حتی در جنگ وستیزهای انتخابات آمریکا بر ریاست جمهوری نقش بسزایی دارد که هیچ کشور دیگری نمی تواند این نقش را ایفا نماید وجالب است که تمام کاندیداهای ریاست جمهوری آمریکا بر سر اینکه کدام یک از آنها "اسرائیل را بیشتر دوست دارد" رقابت دارند. تا جایی که گاهی انسان گمان می برد که رقابت در انتخابات آمریکا فقط بر سر این مسئله است. وسرمایه دارانی همچون شلدون ادلسون مبالغ بزرگی را به کاندیدا های ریاست جمهوری آمریکا برای کسب تأیید آنها از اسرائیل می دهند. در این جا رئیس آمریکا که به سرعت سعی دارد دگرگونی هایی ایجاد نماید صرفا برای کسب رضایت اسرائیل سعی می کند طرح خود را برای ایجاد سازش در خاورمیانه مخفی نگه دارد واگر یکی از اعضای پارلمان بریتانیا مجبور شد بخاطر گستاخی به اسرائیل از پست خود استعفا دهد حال اگر این نماینده در آمریکا می بود چه بلایی به سر آن می آمد؟؟!!

اسرائیل به جهان درس جدیدی در روابط عمومی می دهد که می گوید "بزرگ بودن مهم نیست" و وقتی مسئله به سیاست خارجی می رسد می بینیم که اروپای بزرگ بیشتر از اسرائیل سعی دارد خود را با راهکار های آمریکایی همراه سازد. نتانیاهو نیز به جهانیان آموخت که براحتی وبه صراحت می توان به رئیس آمریکایی "نه" گفته شود و نه تنها با نه گفتن زنده خواهی ماند بلکه قوی تر خواهی شد. در یکی از روزها اوباما برای ادامه توقف شهرکسازی التماس نمود ولی جواب نتانیاهو چه بود؟ فردا به کاخ سفید خواهم آمد و مطلب جدیدی را در دهان خواهم داشت یا اینکه به ایران هجوم ببرید ویا اینکه ما به ایران هجوم خواهیم آورد وبا این دو جمله رئیس آمریکا را در تنگنا قرار می دهد. اوباما که نمی خواهد کشور خود را در جنگ دیگری یا در یک بحران نیرو جدیدی درگیر نماید ولی وقتی درخواست , درخواست نتانتانیاهو باشد دیگر ترسی نیست؟

  در ظاهر تمام این سخن باعث خرسندی وخشنودی است وبهانه ای برای تحت تأثیر نخست وزیر قرار گرفتن می باشد ولی شاید این جشن شادی پایان ناخوشایندی داشته باشد! شاید در روزهای آینده در ذهنهای شستشو شده آمریکاییها سؤالهایی پیش بیاید: آیا درست است که زندگی سربازان آمریکا بخاطر منافع اسرائیلی ونه آمریکایی به خطر بیفتد؟ نباید از این کشور کوچک نیز چیزهایی خواسته شود؟ شاید هم اکنون اوباما نمی تواند در مقابل ماجراجویی های ایرانی اسرائیل بایستد بدون اینکه تاوانی را در مقابل به این کشور بدهد. ولی شاید این طناب در یکی از روزها قطع شود وتمام این مسایل در مقابل روی اسرائیل مدعی قدرت منفجر گردد زیرا واقعا اسرائیل نمی داند چه وقت تاوان این اقدامات خود را خواهد داد!!