تقریبا همه تحلیلگران و خبرنگاران غرب میدانند که محتوای سخنان دیشب نتانیاهو دروغ و ادعاهایش خنده دار بوده. اما این موضوع اهمیت چندانی ندارد و از تاثیر نمایش سرگرمکننده دیشبش کم نمیکند. نمایشی که هنوز خبر اول رسانههای بزرگ غرب با صدها میلیون مخاطب است. نتانیاهو رسانه را خیلی خوب میشناسد و درحال طراحی جنگ هوشمند رسانهای مدرنی علیه ایران است.
بگذارید صریح بگویم: ما جنگ رسانهای سوریه را باختیم. یعنی نه در داخل ایران و نه در کشورهای منطقه، چه رسد در غرب، نتوانستیم از مظلومیت و حقانیت بچهها و شهیدان خودمان و حزب الله و فاطمیون و زینبیون و حشد الشعبی به موقع دفاع کنیم. برای همین دشمن جرات کرد انگیزه مدافعان حرم را مالی و انگیزه فاطمیون را گرفتن تابعیت ایران و انگیزه حضور در سوریه را نه دفاع حداقلی علیه داعش و تروریسم که جنگ افروزی و زیادهخواهی ایران بخواند. برای این جنگ جدید رسانهای هم که توسط ترامپ-بنسلمان-نتانیاهو علیه ما آغاز شده حداقل آمادگی را نداریم و بزودی مجبوریم در زمین آنها بازی کنیم.
دیشب موبایل شهروندان غرب لحظه به لحظه با خبر فوری نمایش نتانیاهو قطع میشد. صبح خبر اول رادیوها نگرانی پمپئو از «اسناد» کشف شده توسط نتانیاهو بود. «خطر ایران هستهای» که سالها شنیده نشده بود باز دارد کلمهای عادی میشود. کسی منکر نفوذ شدید صهیونیستها در رسانه غرب نیست. ولی توان بینالمللی رسانهای ایران رسما فاجعه است. مثلا پرستیوی مثل کلاشینکفی است که به سمت موشک حامل کلاهک اتمی دشمن شلیک میشود.
اصلاحطلبان سالهای هشتاد و چهار تا نود و دو از حضور بینالمللی احمدینژاد شرمسار و رفتار رسانهایش را از دلایل اصلی فشار بر ایران میدانستند. اشتباه میکردند. فارغ از قضاوت محتوایی، به صراحت احمدینژاد تنها فرد نظام جمهوری اسلامی بود که با رسانه مدرن و جنگ روانی آشنا بود. به جای آنکه بگذارد توسط غرب استنطاق شود و به اتهامات غرب واکنش نشان دهد، احمدی نژاد میدانست چگونه غرب را استنطاق و به «واکنش» وادارد.
جمله مرکزی کمپین هوشمندانه نتانیاهو «ایران دروغ میگوید» بود. همان جمله مرکزی صنعت حقوق بشر از مسیح علینژاد تا شیرین عبادی. حالا ظریف باید باز در مصاحبههایش در زمین نتانیاهو بازی و ثابت کند «ایران دروغ نمیگوید». جملهای که باز «ایران» و «دروغگو» بودن را به هم مربوط و با یکدیگر همنشین و همسایه میکند و پیروزی نتانیاهو است. مقایسه کنید با دوره احمدینژاد که سوال اصلی دروغ بودن یا دروغ نبودن هولوکاست بود.