به گزارش پایگاه 598، جلال میرزایی، نماینده مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین با تاکید براین موضوع که مجلس باید تمرکز خود را بر روی نظارت معطوف کند، گفت: هر کمیسیونی براساس وظایفی که دارد باید به بحث نظارت ورود کند. به‌عنوان نمونه در حوزه عملکرد وزارت نفت و نیرو باید نظارت خود را بیشتر کنیم. پروژه‌های در دست اقدام را ببینیم تا متوجه شویم که مشکلشان چیست و چه کوتاهی‌هایی شده است.
عضو کمیسیون انرژی مجلس ادامه داد: بعضی از سازمان‌ها و موسسات شبه‌دولتی درگیر مشکلاتی هستند که باید نظارت بیشتری بر روی آن‌ها انجام شود. همچنین در حوزه وزارت کار و امور اجتماعی نیاز است که بر دو صندوق شستا و صندوق بازنشستگی نظارت بیشتری انجام شود چون سرمایه بسیار زیادی در دست این دو سازمان است و باید دید به‌اندازه این سرمایه‌ای که در دست دارند آیا سود و بهره‌وری بالا هست یا نه.
نماینده ایلام افزود: باید ببینیم در حوزه سیاست خارجی تا چه اندازه در راستای حفظ امنیت ملی گام برداشته می‌شود.
او بابیان اینکه در بحث سیاست خارجی از ابتدای آغاز به کار دولت یازدهم صحبت‌های زیادی مطرح شد و دستاوردهای نسبی خوبی هم به وجود آمد، گفت: اما برداشت من این است که چند ماهی است که ابتکار عمل از دست وزیر خارج‌شده و شجاعت، شهامت و ریسک‌پذیری برای پیگیری از طریق مناظره وجود ندارد.
او درباره وضعیت سیاست خارجی کشور در سال 97 بیان کرد: فکر می‌کنم مقداری سیاست خارجی ما به حاشیه می‌رود و در معادلات منطقه آن نقش‌آفرینی که مورد انتظار است، نخواهیم داشت و بیم آن می‌رود که امسال در حوزه سیاست خارجی دچار مشکل شویم.
این نماینده مجلس عنوان کرد: برداشت من این است همان‌طوری که در سال 92 آقای روحانی روی کارآمد و گفت که سیاست خارجی ما باید مشکلات اقتصادی در سطح بین‌المللی را حل کند، الان هم جدا از این موضوعی که برخی از منتقدان به بحث نگاه به درون تاکید دارند، معتقدم باید شرایط بیرونی را آرام کنیم تا بتوانیم از شرایطی که در داخل داریم برای توسعه و پیشرفت کشور استفاده کنیم.
میرزایی با بیان اینکه ما با یک محیط بیرونی که آشفته و تهدیدکننده باشد از ظرفیت‌های درونی هم نمی‌توانیم استفاده کنیم، افزود: بنابراین یکی از اولویت‌های دولت باید سروسامان دادن به سیاست خارجی برای پیشبرد منافع و امنیت ملی باشد.
این نماینده مجلس تاکید کرد: در مجلس هم باید به سمت نظارت برویم؛ در برخی حوزه‌ها مانند سیاست خارجی هزینه می‌کنیم، اما توانایی تبدیل این هزینه‌ها را به فرصت و منافع نداریم.
او ادامه داد: الان در بعضی کشورها هزینه کرده‌ایم اما در ادامه کار نمی‌دانیم که چگونه قرار است آن را به منافع تبدیل کنیم و در این موضوع مانده‌ایم.
