چرا ام‌ابیها به دفاع علنی از ولایت پرداخت؟

به گزارش پایگاه 598، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسن شفیعی شاهرودی کارشناس دینی و مؤلف سلسله موضوعات الغدیر (32 جلد) در گفت‌وگو با خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس بیان داشت: حضرت صدیقه طاهره(س) طبق روایت اکثر علما موقعی که از دنیا رفتند 21 سال سن داشتند، اکثر علما بر این باور هستند که حضرت زهرا(س) در سال دوم بعثت در مکه یعنی در اثنای همان سه سال دعوت مخفیانه متولد شدند، لذا با توجه به اینکه شهادت حضرت در سال 11 هجری است عمر شریف ایشان هنگام شهادت 21 سال بوده است.

وی افزود: اما برخی علما مانند علامه مجلسی در کتاب «حیات القلوب» ولادت حضرت(س) را در سال پنجم بعثت ذکر می‌کند، طبق این نقل از آنجایی که شهادت حضرت در سال 11 هجری است، ایشان موقع شهادت 18 سال داشتند، همچنین امیرالمؤمنین(ع) در زمان رحلت رسول خدا(ص) حدود 34 سال سن داشتند.

*چرا حضرت زهرا(س) به دفاع علنی از ولایت پرداخت

شفیعی شاهرودی با بیان اینکه از هنگامی که پیامبر(ص) از دنیا رفتند، یکی از مدافعان سرسخت ولایت امیرمؤمنان علی(ع)، حضرت صدیقه طاهره(س) بودند، اظهار داشت: حضرت زهرا(س) در چند مرحله دفاع از ولایت داشتند که شهید صدر در کتابش که در دوران جوانی به نام «فدک فی التاریخ» نوشته است به این مسأله اشاره کرده است، وی در صفحه 114 بحث را اینگونه شروع می‌کند: حضرت زهرا(س) یک عنصری در نهضت برایشان فراهم بوده که آن عنصر برای امیرالمؤمنین(ع) فراهم نبوده است، اینکه فاطمه زهرا(س) به خاطر جایگاهش نزد پیامبر، قدرت بیشتری برای تحریک عواطف داشته است، یعنی احترام ایشان نزد مردم حتی لازم‌تر از احترام گذاشتن به امیرالمؤمنین و حسنین(ع) بوده است.

وی ادامه داد: شهید صدر دومین مرحله را این گونه بیان می‌کند که اگر امیرالمؤمنین(ع) قیام مسلحانه می‌کرد، فوراً برچسس اختلاف‌افکنی می‌زدند و زمینه قتل ایشان و حسنین(ع) را فراهم می‌کردند، لذا حضرت صدیقه طاهره(س) جلو افتاد، همچنین شهید صدر در ادامه مطرح می‌کند که مخالفت حضرت زهرا(س) با حکومت وقت شش مرحله داشت.

*شش مرحله مخالفت حضرت فاطمه(س) از حکومت وقت

این کارشناس دینی ابراز داشت: در مرحله اول حضرت(س) نماینده خود را نزد خلیفه اول می‌فرستد «إرسالها لرسول ینازع أبا بکر فی مسائل المیراث ویطالب بحقوقها وهذه هی الخطوة الأولى التی انتهجتها الزهراء صلوات الله علیها تمهیداً لمباشرتها للعمل بنفسها»، دوم آنکه خودش با ابوبکر وارد مذاکره می‌شود،‌ «مواجهتها بنفسها له فی اجتماع خاص وقد أرادت بتلک المقابلة أن تشتد فی طلب حقوقها من الخمس وفدک وغیرهما لتعرف مدى استعداد الخلیفة للمقاومة»، «فی اجتماع خاص»، یعنی یک بار به همراه عباس، یک بار به همراه  امیرالمؤمنین(ع) و بار دیگر به همراه عباس و امیرالمؤمنین(ع) سه نفری پیش خلیفه اول رفتند.

وی افزود: ‌مرحله سوم اینکه خطبه خطاب به مهاجران و انصار در روز دهم رحلت پیامبر(ص) می‌خواند، همان گونه که در شرح نهج البلاغه ابی الحدید آمده است «خطبتها فی المسجد بعد عشرة أیّام من وفاة النبی (ص)»، مرحله چهارم اینکه خطاب به خلفای اول و دوم سخنان تندی را بیان می‌کنند، هنگامی که به قصد عذرخواهی نزد ایشان آمده بودند و حضرت اعلام کرد از آن‌ها غضبناک است و بدین جهت خدا و رسول خدا را غضبناک کرده‌اند که در کتاب «الامامه و السیاسه»این ماجرا آمده است، همچنین غضبناک بودن ایشان از حکومت وقت در «صحیح بخاری»، «مسلم» و در «مسند احمد» هم به چشم می‌خورد.

شفیعی شاهرودی خاطرنشان کرد: مرحله پنجم اینکه خطبه‌ای تند خطاب به زنان مهاجر و انصار که به عیادتشان آمده بودند، ایراد کردند تا زنان به گوش همسرانشان برسانند و آخرین مرحله وصیتی حضرت(س) دارند که احدی از دشمنانش در دفن و کفنش شرکت نکنند «وصیّتها بأن لا یحضر تجهیزها ودفنها أحد من خصومها وکانت هذه الوصیّة الاعلان الأخیر من الزهراء عن نقمتها على الخلافة القائمة».

*روایتی مستند از نقش حضرت زهرا(س) در حمایت از امام علی(ع)

وی با اشاره به مطالب صحاح درباره عدم رضایت حضرت زهرا(س) از حکومت وقت گفت: در صحیح بخاری جلد 5 صفحه 82 و 83 این عبارت آمده است که فَقَالَ لَهَا أَبُوبَکْرٍ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ(ص) قال: لاَ نُورَثُ مَا تَرَکْنَا صَدَقَةٌ فَغَضِبَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ رَسُولِ اللَّهِ(ص) فَهَجَرَتْ أَبَابَکْرٍ فَلَمْ تَزَلْ مُهَاجِرَتَهُ حَتَّى تُوُفِّیَتْ وَعَاشَتْ بَعْدَ النبی(ص) سِتَّةَ أَشْهُرٍ فلما تُوُفِّیَتْ دَفَنَهَا زَوْجُهَا عَلِیٌّ لَیْلًا ولم یُؤْذِنْ بها أَبَا بَکْرٍ وَصَلَّى علیها وکان لِعَلِیٍّ من الناس وَجْهٌ حَیَاةَ فَاطِمَةَ فلما تُوُفِّیَتْ اسْتَنْکَرَ عَلِیٌّ وُجُوهَ الناس فَالْتَمَسَ مُصَالَحَةَ أبی بَکْرٍ وَمُبَایَعَتَهُ ولم یَکُنْ یُبَایِعُ تِلْکَ الْأَشْهُرَ».

مؤلف سلسله موضوعات الغدیر بیان داشت: طبق این روایت فاطمه زهرا(س) بعد از پیامبر(ص) شش ماه زنده بود، وقتی از دنیا رفت، شوهرش او را شبانه دفن کرد و ابوبکر را خبر نکرد و خود بر او نماز خواند، جمله بعدی بسیار عجیب است، این جمله دفاع حضرت زهرا(س) از امیرالمؤمنین(ع) را آشکار می‌کند که تا فاطمه(س) زنده بود، علی(ع) در میان مردم احترام داشت؛ اما وقتی قاطمه(س) از دنیا رفت، مردم از او روی گرداندند و اینجا بود که علی(ع) با ابوبکر مصالحه و بیعت کرد. علی(ع) در این شش ماه که فاطمه(س) زنده بود، با ابوبکر بیعت نکرده بود.

وی با اشاره به اظهار ندامت خلیفه اول در هنگام مرگ از سه عمل خویش افزود: «فَقَالَ: أَجَلْ إِنِّی لا آسَى مِنَ الدُّنْیَا إِلا عَلَى ثَلاثٍ فَعَلْتُهُنَّ وَوَدِدْتُ أَنِّی تَرَکْتُهُنَّ وَثَلاثٍ تَرَکْتُهُنَّ وَوَدِدْتُ أَنِّی فَعَلْتُهُنَّ، وَثَلاثٍ وَدِدتُ أَنِّی سَأَلْتُ عَنْهُنَّ رَسُولَ اللَّهِ(ص)، أَمَّا اللاتِی وَدِدْتُ أَنِّی تَرَکْتُهُنَّ، فَوَدِدْتُ أَنِّی لَمْ أَکُنْ کَشَفْتُ بَیْتَ فَاطِمَةَ عَنْ شَیْءٍ، وَإِنْ کَانُوا قَدْ أَغْلَقُوا عَلَى الْحَرْبِ وَوَدِدْتُ أَنِّی لَمْ أَکُنْ حَرَّقْتُ الْفُجَاءَةَ السُّلَمِیَّ، لَیْتَنِی قَتَلْتُهُ سَرِیحًا أَوْ خَلَّیْتَهُ نَجِیحًا وَلَمْ أُحَرِّقْهُ بِالنَّارِ»؛ گفت: آری، به خدا قسم، تأسف نمی‏‌خورم جز بر سه کاری که انجام دادم و ای کاش انجام نمی‏‌دادم: ای کاش به خانه فاطمه کاری نداشتم، هر چند اعلان جنگ علیه من می‏‌کردند و ای کاش در روز سقیفه، روی دست یکی از آن دو نفر ابوعبیده یا عمر می‏‌زدم که او امیر می‏‌شد و من وزیرش می‏‌شدم و ای کاش روزی که ذوالفجاة سلمی را به اسارت گرفتند و نزد من آوردند، او را می‏‌کشتم یا آزاد می‏‌کردم ولی او را با آتش نمی‏‌سوزاندم که در کتاب المعجم الکبیر طبرانی جلد اول صفحه 62 تا 63، تاریخ مدینة دمشق ابن عساکر جلد 30 صفحه 418 و تاریخ الاسلام ذهبی جلد 3 صفحه 117 تا 118 آمده است.

*با وجود مستندات معتبر، وهابیون شهادت فاطمه زهرا(س) را افسانه می‌خوانند!

شفیعی شاهرودی با ابراز تعجب از اینکه با وجود احادیث معتبر در کتب اهل سنت درباره حضرت زهرا(س)،‌ وهابیون شهادت حضرت فاطمه(س) را افسانه می‌خوانند، اظهار داشت: در صحیح بخاری جلد 5 صفحه 2004 حدیث 4932 از رسول خدا(ص) نقل شده است که «فاطِمَة بَضْعَةُ مِنّی فَمَنْ أَغْضَبَها أَغْضَبَنِی» که اهل سنت اعتقاد دارند صحیح بخاری بالاترین کتابشان و خواهر قرآن است، همچنین روایات آن را بدون سند قبول دارند، همچنین روایات دیگری نظیر «إن الله یغضب لغضب فاطمة و یرضی لرضاها» و «إِنَّمَا فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی یُؤْذِینِی مَا آذَاهَا» مطرح شده است که نشان می‌دهد غضب و رضایت فاطمه(س)،‌ غضب و رضایت رسول خدا(ص) و در نهایت غضب و رضایت خدا است.

*فاطمه(س) ملاک حق و باطل است

وی ادامه داد: رسول خدا(ص) در روایتی حضرت فاطمه را قلب و روح خود معرفی می‌کنند «هی بضعة منّی و هی قلبی و روحی التی بین جنبی فمن آذاها فقد آذانی و من آذانی فقد آذی الله»، نشان می‌دهد که قلب و روح من یعنی قلب و روحاسلام و قرآن، فاطمه زهرا(س) و ولایت او و ولایت شوهر و فرزندان او؛ قلب و روح و باطن حقیقت اسلام و قرآن است  و بقیه اسلام یک ظاهر، یک پیکره و جنازه‌ای است که مشترک میان  مؤمن و منافق است و اینکه حضرت فاطمه(س) معصوم است وگرنه خداوند و رسول او به طور مطلق از رضایت او راضی و از غضب او غضبناک نمی‌شدند، در واقع فاطمه(س) ملاک حق و باطل است.