سرویس اقتصادی پایگاه 598/ هاتف خالدی؛ تولید ناخالص داخلی GDP همیشه معیار و میزان خوبی برای میزان رضایت مندی مردمان یک کشور از وضعیت اقتصادی نیست. برای نمونه با اینکه صندوق بین المللی پول، رشد اقتصادی ایران در سال 2016 را 12.5 درصد اعلام کرد اما مردم معتقدند که رکود و بیکاری بیشتر شده است.
صرف ارجاع به رشد اقتصادی یا تولید ناخالص داخلی همیشه مورد انتقاد اقتصاددانها بوده و برای همین
مجمع جهانی اقتصاد شاخص جدیدی را به نام Inclusive Development Index یا «شاخص کلی توسعه» تعریف کرده که پارامترهایی مانند تولید ناخالص، بهرهوری کارگران، میزان در آمد، میزان ذخیره مالی افراد در طول سال و نسبت استقلال مالی را لحاظ کرده است.
نتایج و داده های مربوط به این شاخص جدید برای کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در گزارش مجمع جهانی اقتصاد در سال 2017 به چاپ رسیده که نتایج قابل توجهی دارد.
در بالای جدول کشورهای توسعه یافته، نروژ، ایسلند و لوکزامبرگ بالاترین شاخص را دارند و آمریکا با شاخص 4.6 هم ردیف با اسپانیا و ایتالیا و پرتغال ضعیف ترین کشورها در میان کشورهای توسعه یافته است.
در میان کشورهای با اقتصاد نوظهور اما لیتوانی، مجارستان، آذربایجان در بالای جدول اند و ایران با شاخص 4.08 یک رده پایین تر از چین در جایگاه 27 است. در این جدول روند 5 ساله ایران منفی است و به زبان ساده اوضاع #بدتر شده است. (جدول را ببینید)