به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، در حالی وزارت نفت تصمیم به حذف رشتههای استراتژیک میان رشتهای از دانشگاه صنعت نفت تهران دارند که اساتید و دانشجویان دانشکده در کنار کارشناسان زبده صنعت نفت به دلیل اهمیت راهبردی این رشتهها نگرانی شدید خود را از حذف آنها اعلام کردهاند.
بر اساس این گزارش، حبیبالله بیطرف سهشنبه، 14 آذرماه در جمع دانشجویان دانشکده نفت آبادان حاضر شد و گفت: «همچنان اعتقاد دارم که دانشگاه صنعت نفت، سرمایهای ملی است، اما واقعیت این است که این دانشگاه در سالهای اخیر در کیفیت ورودیها، در کیفیت خروجیها و درانگیزههای فارغالتحصیلان خود برای خدمت در صنعت، دچار روند نزولی شده است و این روند نزولی، همه از جمله خود دانشگاه صنعت نفت را با قدمت 70 سال تهدید میکند.»
وی افزود: «تا به حال پالایشگاهها و مجتمعهای پتروشیمی بسیاری خصوصی شدهاند و این جریان خصوصی سازی، واقعیتی است که باید پذیرفته شود و در نتیجه فارغالتحصیلان دانشکده صنعت نفت باید با دانشجویان دیگر دانشگاهها برای ورود به بازار کار رقابت کنند و از وزارت نفت انتظار استخدام بدون آزمون استخدامی را نداشته باشند.»
این سخنان بیطرف در واقع در پاسخ به اعتراضات دانشجویان دانشکده صنعت نفت به خاطر استخدام نکردن خروجیهای این دانشکده توسط وزارت نفت مطرح شد. اما به نظر میرسد تخریب زیرساختهای تربیت نیروی انسانی مورد نیاز صنعت نفت به عنوان یکی از مهمترین زیرساختهای راهبردی برای اداره این صنعت در کشور به استخدام نکردن فارغالتحصیلان دانشگاه نفت محدود نشود. چنانکه اخیرا منابع آگاه از یک تصمیم دیگر معاونت پژوهشی وزارت نفت خبر میدهند. به دلایلی که هنوز مشخص نیست، مسئولان وزارت نفت اعلام کردهاند که امکان دارد بعضی از رشتههای میان رشتهای دانشکده صنعت نفت تهران حذف شود.
این در حالی است که در سالهای پیش و پس از انقلاب یکی از مهمترین نقاط ضعف ایران در اداره صنعت نفت خلاء متخصصینی بوده است که بتوانند در رشتههای مهم میانرشتهای از جمله حقوق نفت و گاز، مدیریت مخازن هیدروکربوری، تامین مالی و سرمایهگذاری، اقتصاد نفت و گاز، مدیریت پروژههای نفت و گاز و حسابداری نفت و گاز به گردانندگان این صنعت کمک کنند. کما اینکه بسیاری از اشکالات قراردادهای نفتی منعقد شده در ایران دقیقا به نبود متخصصان همین میانرشتههای راهبردی باز میگردد.
چنانکه در سفر سال 90 رهبر معظم انقلاب به عسلویه نیز ایشان نظر به اهمیت این گرایشها تاکید کردند تا در رشتههای میان رشتهای صنعت نفت همچون اقتصاد نفتو گاز و حقوق نفت وگاز تحقیقات و مطالعات بیشتری انجام بگیرد. به همین منظور در سال 92 اولین پذیرش دانشجویان ارشد در این گونه رشتهها در دانشگاه نفت آغاز شد. طبق اطلاعات رسیده به خبرنگار باشگاه خبری توانا خبرگزاری فارس بسیاری از فارغالتحصیلان و خروجیهای دانشکده نفت تهران تا آن اندازه کارآمد و توانمند بودهاند که بلافاصله توسط بخش خصوصی فعال در صنعت نفت جذب شدهاند. بسیاری از این فارغالتحصیلان نیز نقشهای کلیدی را در مذاکره با شرکتهای خارجی و انعقاد قراردادهای نفتی بازی کردهاند و بدون حضور آنها تامین منافع حداقلی ایران در این قراردادها ممکن نبود. جدول زیر نیز گزارشی از رشتههای فعال دانشکده نفت تهران است.
بر اساس این گزارش فارغالتحصیلان این دانشگاه بعضی مزیتهای دانشکده نفت تهران را چنین برمیشمرند:
1- الزام به گذراندن حداقل 6 ساعت زبان عمومی در نیمسال اول و استفاده از منابع علمی به روز و زبان انگلیسی در دروس تخصصی
2- الزام به انتخاب موضوعات کاربردی و نیازمندیهای تحقیقاتی صنعت برای پایاننامه دانشجویان و نیز اتخاذ سیاستهای تشویقی استفاده از دانشجویان در پروژه های تحقیقاتی دانشگاه
3- مذاکره با شرکت های فعال در صنعت و حمایت صنعتی پایان نامه های دانشجوئی در صنعت نفت
4- بازدیدهای علمی دانشجویان از مناطق عملیاتی جهت شنائی با شرایط محیطی و فعالیتهای شرکتها
5- انجام کارورزی در صنعت نفت، گاز و پتروشیمی
6- برگزاری کارگاه های آموزشی نرم افزارهای تخصصی و مهارت افزائی
7- سخنرانی های علمی-صنعتی با استفاده از اساتید و متخصصان صنعت، جهت انتقال درس آموختهها، اقتضائات و شرایط حاکم بر صنعت به دانشجویان
بر این اساس جای این پرسش جدی وجود دارد که مسئولین وزرات نفت چه توجیهی برای تصمیم خود برای حذف رشتههای میان رشتهای دارند؟ به خصوص با توجه به این نکته که این رشتههای راهبردی در کشور فقط دراین دانشکده و در چند دانشکده محدود دیگر تدریس میشود و رقابت شدیدی هم بین دانشکدهها وجود ندارد. آن هم در شرایطی که اگر دیروز فهماندن اهمیت این رشتهها به مسئولان دشورا بود اما امروز یک گزاره بدیهی است که در صنعت نفت علاوه برمسائل فنی به تسلط و تربیت نیروی انسانی کافی در مباحث حقوقی، اقتصادی و مدیریتی نیز نیاز داریم. کما اینکه اساتید برجسته و نخبگان رشتههای مرتبط با نفت پس از سالها خون دل خوردن توانستند به مسئولان اهمیت تربیت نیروی انسانی در این رشتهها را بیاموزند. در چنین شرایطی چرا باید این رشتههای میانرشتهای که بخش خصوصی از خروجیهای با کیفیت آن استقبال کرده است حذف شوند؟ اینها سوالاتی است که مسئولین وزارت نفت باید به آنها پاسخ دهند. توجیه از بین بردن زیرساختهای صنعت نفت که پس از سالها تلاش به دست آمده و تثبیت شدهاند چیست؟ مگر جز این است که این رشتهها عملا دانش و ابزارهای اصلی اعمال حاکمیت بر منابع نفت و گاز برای کشور تولید میکنند؟