قاتلان در تشییع جنازه مقتول!

سرویس سیاسی پایگاه 598، سلمان کدیور/ وقتی دیشب، در برنامه جهان آرا  محسن هاشمي به يامين پور که به وضع رسیدگی به مردم زلزله زده غرب اعتراض داشت حمله برد و گفت:

"توان نظام را زيرسوال نبريد، اين حرفهاي ضدانقلابي ازطرف شما مشكوك است، نااميد  كردن مردم، ضدانقلابي است، بجاي اين حرفها، بگوييدچه كارهايي بايد انجام شود."

یک لحظه فکر کردم یک اصولگرای تکفیری روبرویم می بینم. اما نه، او فرزند آیت الله هاشمی، سر لیست اصلاح طلبان لیست امید بود.

چند روز پیش هم که خاتمی شیوع انتقادات به روحانی را نوعی دسیسه خوانده بود، اصلا تعجب نکردم.

وجه مشترک محسن هاشمی و محمد خاتمی، علاوه بر به اصطلاح، اصلاح طلب بودنشان، آن رگ راست سنتی کهنه ای، است که با خود دارند. رگی مبتنی بر فضای امنیتی و پلیسی.

به هر حال این ادبیات سرکوبگرانه ی حاوی توهم توطئه را مرحوم هاشمی رفسنجانی (دشمن سابق آقای خاتمی که از قضا معشوق امروز اوست)  و ابوی همین آقا محسن ، برای خفه کردن اعتراضات دهه هفتاد ابداع کرد. وقتی طرح های تعدیل اقتصادی مرحوم شکست خورده و آشوب کشور را در برگرفته بود.

زمانی که تمام روزنامه ها را بجز یکی دوتا پلمپ کرد و برای نخستین بار گاز اشک آور، باتوم و شوکر، در معادلات اجتماعی ایران، خودنمایی کرده و کارآیی خود را برای آینده اثبات نمودند.

و همین روشنفکرهای اصلاح طلب که شعار امروزشان آزادی است و آن زمان در کابینه هاشمی بودند، آن جو شدید امنیتی را تئوریزه کردند و در فضیلت استبداد نعره ها کشیدند و پیراهن ها دریدند. چنان که طرح ریاست جمهوری مادام العمری آقای هاشمی را می خواستند با تغییر قانون اساسی محقق کنند.

داشتند هاشمی را به یک عمرالبشیر یا موگابه تمام عیار تبدیل می کردند. فکر می کردند جمهوری اسلامی، سودان یا زیمبابوه است.

می گویند قاتلان نه تنها حتما در تشیع جنازه مقتول شرکت می کنند، بلکه بیشتر از صاحب عزا، ناله و شیون سر می دهند و بر سر و سینه می زنند.

اگر اصولگرایان قاتلین شعارهای انقلابی و اسلامی اند، دست اصلاح طلبان نیز بیش از هر چیز به  خون آزادی آغشته است.