به گزارش پایگاه 598، صادق
زیباکلام در بخشی از یادداشت خود در اعتماد نوشت: در نخستين گفتوگوي
تلويزيوني با مردم در آبان ماه اعتراضات مردم خيلي بيشتر شد. سخنراني آقاي
روحاني در تلويزيون بسيار نااميدكننده بود و در اين گفتوگو آقاي روحاني
وارد مشكلات و مسائل واقعي و جدي جامعه نشد.
اين روند ادامه داشت و با وجود اعتراضاتي كه صورت ميگرفت آقاي روحاني
هيچ واكنشي نشان نميداد. گويي كه او در مركز اين اعتراضات نبود و بسيار
متكبرانه رفتار ميكرد. به تدريج شايعاتي مطرح شد كه گويي آقاي جهانگيري به
حاشيه رانده شده و كارهاي مهم دولت به دست آقايان واعظي، نوبخت و
نهاونديان افتاده است.
اين مساله مطرح شد كه اين سه تفنگدار استاندارها و وزرا را تعيين
ميكنند و آقاي جهانگيري نقش كمرنگي در دولت جديد دارد. اين صحبت در بين
اصلاحطلبان مطرح شد كه آقاي جهانگيري چه بايد بكند و بايد اصلاحطلبان چه
واكنشي در مقابل دولت داشته باشند. خيلي از اصلاحطلبان به سبب حمايت از
دولت در معرض اتهام بودند.
همچنين در ميان رهبري اصلاحطلبان اين سوال كه «با روحاني چه بايد
كرد» طرح شد. به موازات طرح اين پرسش گفته شد كه بهتر است تا آقاي جهانگيري
در دولت نماند چون عدم محبوبيت دولت ميتواند براي آقاي جهانگيري مضر
باشد. برنامه اقتصادي آقاي روحاني به گونهاي نبود كه اميد داشته باشيم تا
در انتهاي تونل بعد از چهار سال نوري دميده خواهد شد. برخي اصلاحطلبان
معتقد بودند كه اگر آقاي جهانگيري از دولت كنار بكشد، ميتواند يكي از
گزينههاي جدي اصلاحطلبان براي 1400باشد اما اگر در دولت بماند شانس اينكه
نامزد جدي اصلاحطلبان باشد، از بين ميرود. اين بود كه هشتگ عبور از
روحاني و كمپين از راي به روحاني پشيمانيم مطرح شد. اصولگرايان از اين
مساله استقبال كردند.