به گزارش «تابناک»؛ عصر روز گذشته پوستر سی و ششمین جشنواره فیلم فجر رونمایی و در نهایت یک پوستر با طرح تخیلی سیمرغ برآمده از آب طراحی شد؛ طرحی که برای درک کپی بودن ایده و اجرایش، تنها کافی است عبارت «Water Bird» را در سایتهای عرضه طرحهای آماده گرافیکی و حتی گوگل جستجو کنید و با حجم قابل توجهی از طرحهای آماده لایه باز مواجه شوید که با ترکیب چند طرح میتوانید به پوستر این دوره از مهم ترین رویداد فرهنگی ایران برسید!
این واقعه که بازگشت به طرحهای عجیب دورههای پیشین است، یادآور پوسترهای جشنواره فیلم فجر در دهه شصت است که در خاطر اغلب اهالی سینما نمانده و میتواند نشانهای دیگر از بازگشت سینما به مدل مدیریتی دهه شصت باشد. البته کپی پوستر جشنوارههای فیلم فجر اتفاق تازهای نیست و پیش از این در سی و سومین جشنواره تئاتر فجر پس از رونمایی از یکی از ضعیف ترین پوسترهای تاریخ این جشنواره تئاتر فجر، پوستر دیگری به سرعت جایگزین شد که در نهایت کپی بودن بخش اصلی ایده اش انکارناشدنی بود.
در ادامه، در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر نیز شاهد این کپی برداری بودیم و مطابق آنچه از طریق یک سرچ تصویری ساده میشد یافت، بخش اصلی پوستر دوم جشنواره تئاتر فجر از طرح یک هنرمند هلندی به نام Franck Nederstigt برداشته و با ادغام در طرحهای سنتی، به سرعت تبدیل به پوستر اول جشنواره بدل شد؛ اتفاقی که در نوع خود جالب توجه بود و حتی شاید با دفاعیاتی نیز همراه شد.
پوستر جشنواره فیلم فجر در دو دوره اخیر هویت یافته بود و به شیوه جشنواره کن با چهره بزرگان سینما همراه بود. در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، طرح چهره خسرو شکیبایی روی پوستر جشنواره ملی فجر نقش بست و در پوستر سی و چهارمین جشنواره بین المللی فجر نیز تصویر عزت الله انتظامی ثبت شد. همچنین در پوستر سی و پنجمین جشنواره ملی فجر نیز چهره علی حاتمی بر پوستر نقش بست و در سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم فجر، یکی از عکسهای عباس کیارستمی، پوستر جشنواره شد.
اکنون مشخص نیست چرا به جای استفاده از تصویر یکی از بزرگان سینمای ایران بر روی پوستر جشنواره فیلم فجر و استمرار این سنت پسندیده، طرح یک سیمرغ تشکیل شده از آب بر پوستر جشنواره نقش بسته است؟ آیا این طرح پوستر با آنچه قرار است در این دوره از جشنواره ببینیم، نسبتی دارد؟!
شاید وضعیت طراحی پوستر جشنوارهها را بتوان تا حدودی با اوضاع این رویدادها، مدیریت حاکم بر این رویداد مرتبط دانست. خلاقیت و اصالت هر روز در هنر ایران دور از دسترس تر می شود. شاید یکی از دلایل این محدودیت برای دسترسی به نگاه های نو، دایره بستهای است که معمولاً زمام امور خرد را نیز به دست می گیرند.