آقای بیرانوند! فراموش نکن در میدان آزادی می‌خوابیدی

به گزارش پایگاه 598، ضیا عربشاهی در خصوص حرکت علیرضا بیرانوند در بازی مقابل پدیده که هواداران پرسپولیس را به سکوت دعوت کرد، اظهار داشت: به عنوان یک ورزشی که سال‌ها در پرسپولیس بازی کردم، حرکت او اصلاً پسندیده نبود. امثال علیرضا بیرانوندها، ضیا عربشاهی‌ها و علی پروین‌ها را همین هواداران تبدیل به این اسم‌ها کردند. درست است که ما تمرین می‌کنیم، تلاش داریم و فوتبال بازی می‌کنیم، اما شرایط روحی و روانی که هواداران ایجاد می‌کنند، بسیار تأثیرگذار است. اگر یک هفته بهترین تمرین را هم داشته باشی، اما تمرکز و روحیه نداشته باشی، نمی‌توانی کاری کنی.

وی افزود: بیرانوند نباید این حرکات را انجام بدهد و این اولین بار او هم نیست. یکی دو بازیکن دیگر هم چند بار این کار را کرده‌اند، چون ارزش پیراهنی که تن‌شان است را نمی‌دانند. زمانی که ما در پرسپولیس بازی می‌کردیم، بیرون از ایران پول‌هایی به بازیکنان زمان ما می‌دادند که به خاطر ارزش پیراهن و هواداران نرفتیم. آدم باید جنبه همه چیز را داشته باشد. وقتی خدا با او قهر می‌کند باید بنشیند و ببیند از کجا می‌خورد و زمانی هم که محبت می‌بیند، باید شکرگذار باشد. بیرانوند چند سال پیش که در نفت بود، چه کسی او را می‌شناخت؟ او در پرسپولیس بیرانوند شده است.

پیشکسوت پرسپولیس در واکنش به این مسئله که اگر در زمان شما چنین حرکاتی از سوی بازیکنی رخ می‌داد چه شرایطی برای او رقم می‌خورد، گفت: خدا را شکر می‌کنم زمان ما فوتبالیست‌هایی بودند که واقعاً فوتبالیست بودند و ادعایی نداشتند. ما در دهه 60 بازی می‌کردیم که هیچ تیمی حریف پرسپولیس نبود و 13 بازیکن ملی‌پوش داشتیم که 11 نفر می‌توانستند بازی کنند و دو ملی‌پوش نیمکت‌نشین می‌شدند. با این حال هیچکس صحبتی نمی‌کرد و اعتراضی نداشت، چون علی پروین بلد بود با بازیکنان چه کار کند. اگر پرسپولیس اکنون 35 میلیون هوادار دارد، 30 میلیون آن برای زمانی است که ما در پرسپولیس بازی می‌کردیم. هواداران ما و استقلال در سرما و گرما می‌آمدند و برای بازیکن‌ها ارزش قائل می‌شدند و این ارزش متقابل بود. الان اوضاع خیلی بد شده است، بازیکن راحت مصاحبه می‌کند که آینده‌ام مهم‌تر از تیم است، می‌خواهم بروم و حرمت هواداران را هم رعایت نمی‌کند.

عربشاهی خاطرنشان کرد: سال 62 که من از سنگاپور آمدم و پس از آن با تیم ملی به جام ملت‌ها رفتیم، باشگاه دورتموند برای چهار سال دو میلیون دلار به من می‌داد. در تاج محل با من مذاکره کردند اما همان زمان گفتم من عاشق پیراهن پرسپولیس و هواداران این تیم هستم. همان سال بود که رضا احدی و حمید علیدوستی راهی آلمان شدند و به لیگ دسته دوم آلمان رفتند. دوباره سال 67 من و محمد پنجعلی پیشنهادی داشتیم که آن زمان می‌توانستیم در آتی‌ساز دو واحد آپارتمان بخریم که اکنون قیمت هر کدام از این آپارتمان‌ها 5 میلیارد تومان است، اما باز هم حاضر نشدیم از پرسپولیس برویم.

بازیکن سابق پرسپولیس و تیم ملی ادامه داد: آقای بیرانوند! اگر بخواهی این راه را بروی، یک شبه تمام می‌شوی. برای پرسپولیس که دروازه‌بان زیاد است و خوشبختانه آنقدرها دروازه‌بان خوب هستند که در تیم ملی هم جای تو را بگیرند. تو همانی هستی که خودت می‌گفتی در میدان آزادی می‌خوابیدی، این را هیچ‌وقت فراموش نکن. علی پروین همیشه در خصوص این آدم‌ها می‌گفت «گر گدا معتبر شود، از خدا بی‌خبر شود». خدا کند از خدا بی‌خبر نشوی، چون همین هواداران که تو را بالا بردند، به راحتی تو را پایین می‌کشند.

وی گفت: در پرسپولیس این همه دروازه‌بان بوده‌اند، هیچ وقت اینقدر ادعا نداشتند. عابدزاده، بهروز سلطانی و وحید قلیچ که فکر نمی‌کنم از قلیچ شرتر کسی وجود داشت، اما وقتی هواداران را می‌دید، همیشه سرش پایین بود. علیرضا حقیقی از نوجوانان و جوانان پرسپولیس شروع کرد و به تیم ملی هم رسید و همیشه قدردان هواداران بود. آدم باید جنبه داشته باشد، اما یکسری فوتبالیست‌های ما جنبه ندارند. خودم آنقدر قدردان هواداران هستم و به حضورم در پرسپولیس افتخار و اکنون سینه سپر می‌کنم و می‌گویم 13 سال در پرسپولیس بازی کردم.