چرا لعنت؟!

سرویس سیاسی پایگاه 598 - یکی از بلاهای طبیعی بار دیگر ایران عزیز را یکپارچه عزادار کرد. طبق معمول نهادهای حکومتی بر اساس فرمان فرمانده کل قوا در اولین لحظات حادثه به یاری مردم مظلوم آسیب دیده شتافتند. تمامی نهاد های مردمی نیز حسب وظیفه شرعی و انسانی همسو با حاکمیت برای یاری هموطنان بسیج شدند.

رییس جمهور محترم نیز در اولین ساعات با شتاب مضاعف برای بررسی مشکلات زلزله زدگان در محل بحران حضور پیدا کردند. وزرای مربوطه با فرمان فوق العاده رییس جمهور محترم به منطقه اعزام شدند.

احساس امید و دلگرمی در آحاد مختلف مردم بویژه آسیب دیدگان ایجاد شد. در عین ناباوری و تعجب و البته تامل ، معاون اول رییس جمهور با سوء استفاده از شرایط بوجود آمده فضای معنوی امداد رسانی به مردم مظلوم زلزله زده را به تسویه حساب سیاسی با دولت گذشته تبدیل کرد!
آیا ایجاد دلهره و نگرانی در دل میلیون ها مردم مستضعف و محرومی که در پروژه های مسکن مهر ساکن هستند بر خلاف مصالح ملی و امنیت اجتماعی و روانی نیست؟

تا کی و چه زمانی مردم باید تاوان انتقام گیری عده ای قلیل از سیاست بازان بیخرد و البته بی تقوا را متحمل شوند. بنظر میرسد لعن و نفرین کمترین مجازات برای اندک تصاحب کردگان قدرت در نظام اسلامی و مردمی ایران اسلامی عزیز است.

مردم صراحت بیان و البته قاطعیت انقلابی مسیولین را اتمام حجت با دقل بازان سیاسی کاری میدانند که مناصب مهم اجرایی را جولانگاه منافع حزبی، گروهی و باندی خود قرار داده تا بجای خدمت خالصانه به صاحبان اصلی این کشور اهل بیت یعنی مردم، به ثروت اندوزی و شهوت مضموم قدرت طلبی بپردازند.

آری لعنت کمترین نفرین این مردم است به این جریان نفوذی در مصادر مهم اجرایی و مدیریتی نظام اسلامی. خدا صدای این نفرین ها را میشنود و انتقام گیرنده مظلومان است. آمین یا رب العالمین.