این مـردم را باید به توپ بست!

خبرنامه دانشجویان ایران، نوشت: بدون شک وقتی «کاندولیزا رایس»، وزیر امور خارجه دولت پیشین آمریکا در کمیسیون سیاست خارجی سنا می گوید «ما شناخت زیادی از اسلام ایران و نقش رهبری دینی آن نداریم و تنها چیزی که بدون تردید درباره مردم ایران می دانیم این است که درباره آنها چیزی نمی دانیم»؛ پس امروز این جمله یعنی "این مردم را باید به توپ بست"؛ همه‌ی فکر و مشغولیت ذهن کسانی است که هر آنچه در چنته داشتند بیرون ریختند تا لااقل این میزان مشارکت در 12 اسفند رقم نخورد.

بد نیست امروز یعنی فردای شب 12 اسفند یکبار به آرشیو رسانه هایی چون بی‌بی‌سی فارسی، صدای آمریکا، الجزیره، دویچه‌وله و... هزاران رسانه دیگر نگاه کنیم تا مشخص شود چه تدارک گسترده ای برای فردای 12 اسفند دیده شده بود.

گفته بودند در خوشبینانه ترین حالت در ایران، آنها که وفاداران قطعی نظام اند 30 درصد و آنها که مخالف قطعی نظام‌اند 5 درصد و حدود 50 تا 60 درصد جمعیت خاکستری و با این اوصاف اگر فشارها زیاد شود آن جمعیت خاکستری پای‌کار نظام نخواهند آمد و نهایتا یک مشارکت حداقلی رقم خواهد خورد؛ این نگاه هرچند از منظر اول خالی از اشکال باشد اما آنجایی نقشه شوم مشخص می شود که چنین تحلیلی مبنای استدلال دیگری خواهد بود که در ذیل به آن اشاره می گردد.

تشکیل یک مجلس با حداقل مشارکت یعنی حاکم شدن عده ای برآمده از رای حداقل بر حداکثری که در انتخابات شرکت نکرده اند؛ پس در این صورت می توان برای حمایت از این جمعیت حداکثری وارد میدان شد حتی با حمله نظامی! و سعی داشتند با تزریق یاس و سرخوردگی از طریق تحریم بر این جمعیت 50 تا 60 درصدی میزان مشارکت را به اندازه 30 درصد درآورند و مدام از طریق رسانه هایشان اعلام می کردند.

به طور قطع اگر نگوییم به احتمال قوی می توان گفت در چنین شرایطی که در فوق به آن اشاره شد اکنون به جای شکر نعمت 12 اسفند بایستی در تدارک دفاع از کیان نظام و انقلاب بودیم(!)

گفته بودند دیگر این ملت تمایلی بر استواری و پافشاری بر آرمان های خود ندارند پس تکنوکرات ها و تجدیدنظر طلبان و ساختار شکنان اگر انتخابات را تحریم کنند هم میزان مشارکت افت خواهد کرد و هم ژست مقبولیت برای آنهایی فراهم خواهد شد که ملت سال ها است که یک "نــــــــه" محکم به آنها گفته است.

گفته بودند در ماههای منتهی به انتخابات تا می شود باید بر فشار تحریم ها افزود تا تک تک این مردم تحریم را با گوشت و پوست خود احساس کند؛ از قرص استامینوفن تا پوشک بچه(!) از لوازم خانگی تا بانک مرکزی؛ و... باعث خواهد شد تا همه جا حتی اگر بی‌بی‌سی هم نباشد حرف از تحریم باشد و حرف از ناکارآمدی و اینکه "دیگر بس است، خسته شدیم، نمی شود که با همه جا سر جنگ داشت، یک جاهایی باید کوتاه آمد، مگر چه می شود که حالا مثلا با آمریکا و انگلیس تعامل کنیم، چه اشکالی دارد"

اما شد آنچه شد.

تا به قول «رابرت گیتس» رئیس کنونی سازمان «سیا» و وزیر دفاع سابق آمریکا که گفته بود؛ «مشکل ما با ایران آن است که از ما هیچ چیزی نمی خواهد و کسی که به ما احتیاج ندارد و از ما امتیازی نمی خواهد، امتیازی هم نمی دهد» و این سخن رایس که می گوید «امروزه ایران به یک قدرت در منطقه تبدیل شده و در وسط خاورمیانه ایستاده و از آمریکا باج می خواهد»!

هر چند برای ستودن حماسه حضور مردم نیاز به آوردن جملاتی از سران کشورهای آمریکایی و اروپایی و رسانه هایشان نیست و اصلا آنها حقیرتر از آن هستند که بخواهند برای شکوه این ملت جمله پراکنی کنند اما این جملات و هزاران نظر دیگر در باب آنچه که در روز 12 اسفند رخ داد را می توان "اعتراف بزرگ" مستکبران عالم خواند.

حماسه 12 اسفند هر چه که نداشته باشد پیام بزرگی برای دار و دسته "کوتاه بیاییم" ها داشت چه در واکنش به فشارهای خارجی اش و چه از نوع داخلی‌اش.

حماسه 12 اسفند پیام روشن و اثبات این آیات از کلام خداست که اگر دین حق را یاری کنید خدا هم شما را یاری می کند.

*محمد رضایتی- دبیر سیاسی اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل