«پیاده‌روی اربعین» نمایی از آتش و حرارت قلوب مؤمنین است؛ کسانی که می‌خواهند این حرارت و محبت و ارادت را کم‌سو و کم‌فروغ کنند، باید بدانند خورشیدِ پرفروغِ حسینی چشمان بشریت را منور خواهد کرد. ما وظیفه خود می‌دانیم که هر سال بر شکوه و عظمت این مراسم بیفزاییم و در جهت گسترش و تبلیغ آن در همه دنیا تلاش کنیم.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از روابط عمومی جامعه ایمانی مشعر، در پایان دومین همایش ملی هیأت‌های فعال در عرصه اربعین، شرکت‌کنندگان در در آستانه پیاده‌روی عظیم اربعین 1439 بیانیه‌ای بدین شرح صادر کردند:
«پیاده‌روی اربعین» نمایی از آتش و حرارت قلوب مؤمنین است؛ کسانی که می‌خواهند این حرارت و محبت و ارادت را کم‌سو و کم‌فروغ کنند، باید بدانند خورشیدِ پرفروغِ حسینی چشمان بشریت را منور خواهد کرد. ما وظیفه خود می‌دانیم که هر سال بر شکوه و عظمت این مراسم بیفزاییم و در جهت گسترش و تبلیغ آن در همه دنیا تلاش کنیم.
زائر اربعین به زیارت بقعه‌ای می‌رود که محل زیارت همه انبیا است؛ محلی که مختلف‌الملائکه است؛ قدم بر خاکی می‌گذارد که «جعل الشفاء فی تربته»؛ حاضرشدن در آستانه عرش خدا، ادب می خواهد، و زاِئرکربلا اهلِ ادب است. ما خادمان اربعین بر خود لازم می‌دانیم در ترویجِ آداب زیارت عتبات عالیات و آدابِ میهمانی و میزبانی و خادمی اربعین قدمی شایسته برداریم.
یکی از غایات مهم این حرکت عظیم، قبولیِ زیارت اربعین است. و شرطِ قبولی زیارت در ساحت فردی و اجتماعی، بنا بر آیه شریفه «إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ» همراه‌شدن با تقوا در این سفرِ معنوی است. یکی از مصادیق مهم تقوا، مراقبه بر نماز اول وقت است. اقامه نماز اول وقت در این سفر، مصداق لبیک یا حسین است. «يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ» آرزویِ بودن با بزرگانی است که در میانه سنگین‌ترین بلاها، نماز اول وقتِ جماعت را ترک نکردند.
امروز با وجود امواجِ سهمگین و بی‌سابقه ایمان‌زدایی وکفرآفرینی، وسیع‌ترین بابِ نجاتِ الهی برای انسانِ نادم باز است. اربعین فرصتِ بی‌نظیری برای ترفیع در درجات ایمان و باور، و گسترش روح دینی است. ما خادمانِ اربعین، اولویتِ خود را در این سفر نورانی اِزدیادِ ایمان به خدا در خود و دیگران می‌دانیم.
ما این کلام نورانی امیرالمومنین را نصب‌العین خود قرار داده: «فَاللَّهَ اللَّهَ فِي كِبْرِ الْحَمِيَّةِ وَ فَخْرِ الْجَاهِلِيَّةِ فَإِنَّهُ مَلَاقِحُ الشَّنَئَانِ وَ مَنَافِخُ الشَّيْطَانِ الَّتِي خَدَعَ بِهَا الْأُمَمَ الْمَاضِيَةَ» {از خدا بترسید! از خدا بترسید! از كِبرِ برگرفته از عصبيت، و خودخواهىِ جاهلى، كه زاينده كينه و دشمنى، و مجراى دميدن و افسون شيطان است، كِبرى كه شیطان با آن امتهاى پيشين را فريب داده است}، خود و دیگران را از افتادن در دام بزرگ شیاطین که تعصب عجمی و عربی و قومیتی است، برحذر می‌داریم. این سیاستی است که بنی‌امیه در اسلام پایه‌گذاری کرد و جامعه اسلامی تا کنون از این بلیّه و بیماری دردناک رها نشده است. قطعاً یکی از مصادیق برائت از بنی‌امیه، دوری از تعّصب جاهلی ایرانی وعراقی است. هویت ما چیزی جز ولایت و محبت و نوکری اهل بیت علیهم السلام نیست.
پیام اصلی زیارت اربعین، رهایی از جهالت و حیرت بشر است. «و بَذَلَ مُهجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الجَهالَهِ وَ حِیرَهِ الضَّلالَه». خونِ عزیزترین خلقِ خدا بر زمین ریخته شد تا انسان از بند اسارتِ شهواتِ جهل‌آفرین رهایی پیدا کند. امام حسین (علیه السلام) جان خود را فدا کرد تا عقل انسان کامل شود و دیده عبرت‌بین پیدا کند. عبرت یعنی بدانیم که هزینه سازش با طاغوت سنگین‌تر از هزینه چالش عقلانی با نظام استکبار است و عاقبتِ کوتاهی در یاریِ منطق حسینی چیزی جز ذلت و نکبت نیست.
اربعین حسینی میعادگاهِ مستضعفین عالَم و ملّت‌هایی است که «لایَظلِمون ولا یُظلَمون»؛ میعادگاه مردمی که نه ظلم می‌کنند ونه ظلم می‌پذیرند؛ میعادگاهِ احرارِ عالَم است؛ کسانی که چون سیدالشهدا با نظام سلطه و یزیدیانِ زمان بیعت نمی‌کنند، و «هَيْهاتِ مِنّا الذلَّة» را سرلوحه مسیر زندگی خود قرار می‌دهند.
«پیاده‌روی اربعین» نمایی از آتش و حرارت قلوب مؤمنین است؛ کسانی که می‌خواهند این حرارت و محبت و ارادت را کم‌سو و کم‌فروغ کنند، باید بدانند خورشیدِ پرفروغِ حسینی چشمان بشریت را منور خواهد کرد. ما وظیفه خود می‌دانیم که هر سال بر شکوه و عظمت این مراسم بیفزاییم و در جهت گسترش و تبلیغ آن در همه دنیا تلاش کنیم.
زائر اربعین به زیارت بقعه‌ای می‌رود که محل زیارت همه انبیا است؛ محلی که مختلف‌الملائکه است؛ قدم بر خاکی می‌گذارد که «جعل الشفاء فی تربته»؛ حاضرشدن در آستانه عرش خدا، ادب می خواهد، و زاِئرکربلا اهلِ ادب است. ما خادمان اربعین بر خود لازم می‌دانیم در ترویجِ آداب زیارت عتبات عالیات و آدابِ میهمانی و میزبانی و خادمی اربعین قدمی شایسته برداریم.
یکی از غایات مهم این حرکت عظیم، قبولیِ زیارت اربعین است. و شرطِ قبولی زیارت در ساحت فردی و اجتماعی، بنا بر آیه شریفه «إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ» همراه‌شدن با تقوا در این سفرِ معنوی است. یکی از مصادیق مهم تقوا، مراقبه بر نماز اول وقت است. اقامه نماز اول وقت در این سفر، مصداق لبیک یا حسین است. «يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ» آرزویِ بودن با بزرگانی است که در میانه سنگین‌ترین بلاها، نماز اول وقتِ جماعت را ترک نکردند.
امروز با وجود امواجِ سهمگین و بی‌سابقه ایمان‌زدایی وکفرآفرینی، وسیع‌ترین بابِ نجاتِ الهی برای انسانِ نادم باز است. اربعین فرصتِ بی‌نظیری برای ترفیع در درجات ایمان و باور، و گسترش روح دینی است. ما خادمانِ اربعین، اولویتِ خود را در این سفر نورانی اِزدیادِ ایمان به خدا در خود و دیگران می‌دانیم.
ما این کلام نورانی امیرالمومنین را نصب‌العین خود قرار داده: «فَاللَّهَ اللَّهَ فِي كِبْرِ الْحَمِيَّةِ وَ فَخْرِ الْجَاهِلِيَّةِ فَإِنَّهُ مَلَاقِحُ الشَّنَئَانِ وَ مَنَافِخُ الشَّيْطَانِ الَّتِي خَدَعَ بِهَا الْأُمَمَ الْمَاضِيَةَ» {از خدا بترسید! از خدا بترسید! از كِبرِ برگرفته از عصبيت، و خودخواهىِ جاهلى، كه زاينده كينه و دشمنى، و مجراى دميدن و افسون شيطان است، كِبرى كه شیطان با آن امتهاى پيشين را فريب داده است}، خود و دیگران را از افتادن در دام بزرگ شیاطین که تعصب عجمی و عربی و قومیتی است، برحذر می‌داریم. این سیاستی است که بنی‌امیه در اسلام پایه‌گذاری کرد و جامعه اسلامی تا کنون از این بلیّه و بیماری دردناک رها نشده است. قطعاً یکی از مصادیق برائت از بنی‌امیه، دوری از تعّصب جاهلی ایرانی وعراقی است. هویت ما چیزی جز ولایت و محبت و نوکری اهل بیت علیهم السلام نیست.
پیام اصلی زیارت اربعین، رهایی از جهالت و حیرت بشر است. «و بَذَلَ مُهجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الجَهالَهِ وَ حِیرَهِ الضَّلالَه». خونِ عزیزترین خلقِ خدا بر زمین ریخته شد تا انسان از بند اسارتِ شهواتِ جهل‌آفرین رهایی پیدا کند. امام حسین (علیه السلام) جان خود را فدا کرد تا عقل انسان کامل شود و دیده عبرت‌بین پیدا کند. عبرت یعنی بدانیم که هزینه سازش با طاغوت سنگین‌تر از هزینه چالش عقلانی با نظام استکبار است و عاقبتِ کوتاهی در یاریِ منطق حسینی چیزی جز ذلت و نکبت نیست.
اربعین حسینی میعادگاهِ مستضعفین عالَم و ملّت‌هایی است که «لایَظلِمون ولا یُظلَمون»؛ میعادگاه مردمی که نه ظلم می‌کنند ونه ظلم می‌پذیرند؛ میعادگاهِ احرارِ عالَم است؛ کسانی که چون سیدالشهدا با نظام سلطه و یزیدیانِ زمان بیعت نمی‌کنند، و «هَيْهاتِ مِنّا الذلَّة» را سرلوحه مسیر زندگی خود قرار می‌دهند.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
