«پیام ترامپ روشنه؛ حصر باید بشکنه»/ جاعل نام خلیج همیشه فارس، از جنبش سبز حمایت کرد؛ آیا این برای شما کافی نیست؟!

وزارت امور خارجه آمریکا در این بیانیه با اشاره به حصر میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی، خواستار آزادی فوری آنها و همه زندانیانی که مدعی شد ناعادلانه در بازداشت هستند، شده است.

خود ترامپ هم در سخنرانی ضدایرانی‌اش، در کنار استفاده از نام جعلی برای خلیج فارس، جنبش سبز را به دلیل مبارزه با مردم ایران تحسین کرد؛ همان مردمی که او آنها را «ملت تروریست» نامید.

البته این نخستین بار نیست که مقامات رسمی دولت آمریکا و رژیم صهیونیستی از موسوی و کروبی به عنوان امیدهای خود در ایران نام می‌برند.

«زیپی لیونی»، وزیر امور خارجه سابق رژیم صهیونیستی رسما دستبند سبز به دست کرد و خود را از فعالان اصلی جنبش سبز نامید.

همچنین  در جريان فتنه 88، نتانياهو نخست‌وزير رژيم صهيونيستي با صراحت اعلام كرد كه «اصلاح‌طلبان بزرگ‌ترين سرمايه اسرائيل در ايران هستند!» و شيمون پرز، رئيس‌جمهور رژيم كودك كش اسرائيل گفت: «اصلاح‌طلبان به نمايندگي از اسرائيل با رژيم اسلامي ايران مي‌جنگند.» 

کلینتون در فصل 18 این کتاب مباحث مختلفی را درباره ایران مطرح کرده و تاریخچه روابط ایران و آمریکا، برنامه هسته‌ای ایران و مسائل مربوط به انتخابات ریاست‌جمهوری ایران در سال 1388 را مورد بررسی قرار داده است.

وزیر خارجه سابق آمریکا در کتاب خود با اشاره به حمایت‌های پشت پرده وزارت خارجه تحت امرش از اغتشاشات سال 1388 ایران می‌نویسد: "تیم من در وزارت خارجه در پشت صحنه، تماس‌های مستمری با فعالان در داخل ایران برقرار می‌کرد و با مداخله‌ای فوری توانست از توقف توئیتر به خاطر تعمیرات جلوگیری کند. اگر توئیتر تعطیل می‌شد تظاهرات‌کنندگان یکی از ابزارهای مهمشان برای ارتباط را از دست می‌دادند."

کلینتون در ادامه با اشاره به حمایت‌های دولت اوباما از مخالفان ایران در سال‌های بعد از اغتشاشات می‌‌افزاید: "ما در سال‌های بعد ده‌ها میلیون دلار هزینه کردیم و بیش از 5 هزار فعال را در سرتاسر دنیا آموزش دادیم." وزیر خارجه سابق آمریکا در بخش دیگری از این کتاب تأکید می‌کند به نظر وی دولت اوباما باید حمایت فعال‌تری از مخالفان داخلی ایران در زمان اغتشاشات به عمل می‌آورد، اما سپس اعتراف می‌کند مشخص نیست که آیا چنین رویکردی به نتایج دیگری از آن‌چه اتفاق افتاد، ختم می‌شد یا خیر.

قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری ایران در سال 1388 تحرکات متعددی در آمریکا برای حمایت از مخالفان داخلی در ایران آغاز شده بود. به عنوان مثال در سال 2008، در فاصله یک سال مانده به انتخابات، روزنامه آمریکایی "نیویورکر" گزارش داد کنگره با درخواست جورج دبلیو بوش، رئیس‌جمهوری وقت این کشور برای اختصاص 400 میلیون دلار جهت حمایت از مخالفان در ایران و بی‌ثبات کردن این کشور موافقت کرده است.

کنگره، خود در اقدامی جداگانه در سال 2006 قانونی موسوم به "قانون حمایت از آزادی در ایران" را تصویب کرد که ضمن تشدید تحریم‌ها علیه ایران، 10 میلیون دلار به حمایت از مخالفان داخلی در این کشور اختصاص می‌داد. کاندولیزا رایس وزیر خارجه وقت آمریکا مدت کوتاهی بعد، خواستار اختصاص بودجه‌ای 75 میلیون دلاری شد تا با اقداماتی نظیر افزایش فعالیت شبکه‌های ماهواره‌ای، برنامه‌های فرهنگی و تأسیس دفتری به نام "دفتر امور ایرانیان" براندازی حکومت ایران را پیگیری کند.

حمایت آمریکا از فتنه و فتنه گران اینگونه نبوده که تنها آمریکا به دنبال حمایت از آنان باشد؛ بلکه پیش از انتخابات ریاست جمهوری افرادی از داخل ایران از آمریکا برای دریافت کمک درخواست می کردند. "رائول مای گرشت" افسر سازمان سیا در بنیاد دفاع از دموکراسی آمریکا چند روز پس از انتخابات  سال 88  در مصاحبه با نیویورک تایمز  می گوید: معترضان ایرانی  به صورت مداوم از  واشنگتن درخواست کمک کردند، بویزه در زمینه ارتباطات ماهواره ای و دستگاه های چند رسانه ای و آمریکا تلاش زیادی برای تدارک این امکانات انجام داد.

"مایکل لدین" سناتور شناخته شده آمریکایی سال 2012 در گفتگو با بنیاد سرمایه گذاری تجاری آمریکا موضوع تامل برانگیزی را در مورد این اقدامات بیان می کند. وی می گوید: سران جنبش سبز در یک نامه 8 صفحه به اوباما خواهان تداوم کمک و حمایت های آمریکا شدند و با تشریح شرایط ایران خواستند آمریکا هر تصمیمی لازم است اتخاذ کند تا شاهد پیشرفت‌هایی در جهت تمایلات غرب باشد.

بنا به اظهارات مایکل لدین، او و سناتور "ریک سانترون"  مسئول پیگیری درخواست های معترضان خیابانی می شوند، در این مقطع ترکیب و تعدد در هندسه حمایت از فتنه به موسسات مختلف آمریکا کشیده می شود  تا مسئولیت سازماندهی عناصر خارج نشین را برعهده بگیرند  و جریان سازی خیابانی- رسانه ای به آن ها محول شود.

* رجانیوز