تا دیر نشده جاسوس های احتمالی تیم های بانکی، عمرانی، بهداشتی و آموزشی کشور را دستگیر کنید!

سرویس سیاسی پایگاه 598/دکتر علی جعفری؛ بیش از اینکه از دستگیری و محاکمه جاسوس تیم هسته ای خوشحال باشم از چند مساله نگران و ناراحتم:

وقتی مجازات جاسوسی، ۵ سال زندان و مجازات حمل و نگهداری چندکیلو مواد مخدر اعدام است، نگرانم که زین پس انبوه قاچاقچیان وارد فاز جاسوسی شوند. زیرا ممکن است که تصور کنند که وقتی از نظر سیستم قضایی و امنیتی کشور شرافت جاسوسی از قاچاق بیشتر است پس  ریسک جاسوس شدن هم از قاچاقچی بودن افزونتر خواهد بود.

دستگیری جاسوس تیم هسته ای و محاکمه او با اینکه شایسته تقدیر و دست مریزاد به مسوولان امنیتی و قضایی کشور است، اما واقعا بعد از عقد قرارداد برجام و اجرای تعهدات ایران و نابودی زیرساختهای هسته ای چه عایدی ویژه ای برای کشور دارد؟ مشغول شدن کشور به این پیروزی به ظاهر پرطمطراق ممکن است خیال جاسوسهای احتمالی بخشها و تیم های دیگر نظام را از ردیابیشان راحت کند. بطور مثال:
 
-آیا خیره سری نامعقول و بدقولی های متعدد دولتمردان بخش مسکن در ارتقای مدام نارضایتی اهالی ناکام مسکن مهر

-آیا نوع مواجهه مسوولان بانکی در عصبانی کردن سپرده گذاران موسسات ورشکسته تا حد جنون

-آیا رفتار غیرعادی و نابخردانه و کاملا تحریک کننده نیروهای انتظامی با اعتراض اخیر کارگران بی نوا

-آیا تصویب سندی مثل ۲۰۳۰ که خانمان سوز بودن آن اظهرمن الشمس است

-آیا دخالت برخی دستهای قدرتمند در سیستم های مدیریت غذای کشور در میدان دادن  به هر کس و ناکسی برای دست اندازی تراریخته ای به سفره مردم  که قباحت آن را  هر عاقلی می فهمد.

این احتمال را تقویت نمیکند که شبیه جاسوس هسته ای، جاسوسان دیگری هم در سیستم های دیگر نظام رخنه کرده و آدرس غلط به مسوولان تصمیم گیر و امین کشور بدهند؟

وقتی بعضا مشاهده می شود که مسوولی با سالها تجربه مدیریت در سطوح عالی نظام و علی رغم سوابق مثبت و سلامت نفس رفتارهایی کاملا زننده و تصمیماتی خلاف بدیهیات تدبیر و مصلحت و حتی شرع و قانون می گیرد آیا نباید قدری شک کرد که شاید پای یک غریبه در میان است؟ سیستم امنیتی و قضایی ما آیا منتظر است در حوزه های دیگر هم کار از کار بگذرد بعد جاسوس دستگیر کند؟