این کارشناس علوم قرآنی افزود: خبر این دیدار را "خولی بن یزید اصبحی" به دلیل دشمنی که با "سالار شهیدان" داشت، به گوش "عبیدالله بن زیاد" رساند.
وی ادامه داد: پس از رساندن این خبر به "عبیدالله بن زیاد"، وی نامه ای به "عمر بن سعد" نوشت و دستور داد تا "امام حسین(ع)" و یارانشان را از آب محروم کنند.
این کارشناس علوم قرآنی تصریح کرد: به عمر بن سعد در روز هفتم ماه محرم نیز دستور داده شد که با سپاه خود، بین "سیدالشهداء"، یارانشان و آب فرات فاصله ایجاد شود و حق نوشیدن حتی یک قطره از آب را هم به ایشان و خانواده ایشان نداد.
وی افزود: "عمر بن سعد" برای اجرای دستوری که به او وی داده شد، خیلی سریع "عمر بن حجاج" را با 500 نفر سوار در کنار رود فرات مستقر کرد و مانع دسترسی "سیدالشهداء" و یارانشان به آب شد.
رجبی اظهار کرد: بر اساس آنچه در منابع تاریخی اسلام آمده، روایت
شده هنگامی که "عمر بن سعد" آب را روی "سالار شهیدان" و یارانشان بستند،
فردی به نام عبدالله بن حصین ازدی بجلی با صدای بلند گفت: اى حسین این آب
را دیگر بسان رنگ آسمان نخواهى دید به خدا سوگند كه قطرهای از آن را
نخواهى آشامید تا از عطش جان دهى.
کازشناس علوم قرآنی خاطرنشان کرد: آن طور که مورخان بیان کرده اند، "امام حسین(ع)" پس از این سخن، فرمودند: خدایا او را از تشنگى بكش و هرگز او را مشمول رحمت خود قرار مده.