رفراندوم جدایی اقلیم کردستان عراق یا بزنگاه خطرناک" ماندن یا حذف شدن بارزانی ها از ساختار قدرت

سرویس سیاسی پایگاه 598؛ رضا احمد زاده/ این روزها که خبر رفراندوم در کردستان عراق سر تیتر خبرهاست مناسب دیدم تا یک خاطره و یک مطلب مختصر را در این باره خدمت کاربران عزیز بیان کنم . در حدود سالهای 59 – 60 بود که برای کار خبری به منطقه کردستان اعزام شدم در آن دوره اوج درگیری های گروهکهای ضد انقلاب با نظام تازه نفس و تازه مولود جمهوری اسلامی در منطقه خاورمیانه بود جنگی نیابتی که در آن عناصر دمکرات و خصوصا کومله از انجام هیچ عمل فجیعانه ای برای رسیدن به هدف خود که همانا تجزیه کردستان و مناطق کردنشین از پیکره ایران اسلامی بود فرو گذاری نمی کردند از درگیری های مسلحانه و شهید و مجروح کردن نیروهای انقلاب اسلامی و مردم وفادار به انقلاب گرفته تا سر بریدن پاسداران و پیشمرگه های مسلمان حامی جمهوری اسلامی و نیروهای نظامی دیگر در بیمارستان ها و مناطق مختلف را شامل می شد . در آن روزها اصلا فکر اینکه روزی دوباره عده ای شدیدتر و با قساوت بیشتری به این امر اقدام خواهند کرد را هم نمی کردم . در شهرهای مهاباد و سنندج و بیجار و دیواندره و بانه وسقز و اشنویه در حال حرکت بودیم و از مناطق مختلف خبر تهیه می کردیم . زمانی که به شهر اشنویه وارد شدیم در آنجا شنیدیم که مسعود بارزانی در این شهر اقامت دارد به همین خاطر و با این فکر که وی از مخالفان سرسخت رژیم بعثی و از حامیان جمهوری اسلامی است برای ملاقات وی عازم شدیم . احساس محبتی به وی در خود احساس می کردیم و مقر و منزل وی را مامنی می دانستیم که می شد در آن دمی با امنیت و آسایش و بدون کمین خوردن از عناصر خود فروخته ضد انقلاب استراحتی کرده و با یکی از سران کردی که مورد حمایت جمهوری اسلامی است گپ و گفتی داشته باشیم . این دیدار هم انجام شد و استقبال خوبی هم از ما شد و بعد از صحبت با وی این ملاقات را خاطر ه ای برای خود به یادگار گرفتیم و در اعماق جانمان آنرا ثبت و ضبط کردیم تا شاید روزی دوباره با بیاد آوردنش، شیرینی آن لحظات را زنده کنیم و برای فرزندان خویش یادمانی از ملا مسعود بارزانی مبارز و کرد مسلمان را بازخوانی کنیم . لاکن امروز که دیگر اثری از صدام و رژیم بعثی باقی نمانده است و کردستان عراق هم با نام اقلیم کردستان توانسته است تا هویت کردی خود را تحت لوای عراق یکپارچه بدست آورد هنوز هم نام مسعود بارزانی همچون آن سالها در حال مطرح شدن و و رسانه ای شدن باقی مانده است گویی هر از چند گاهی وی برای حضورش در چشم انداز سیاسی منطقه و جهان نیازمند برخی بزنگاه سازیهای سیاسی بحران زا می باشد :

1- جریانات سیاسی در کردستان تنها به بارزانی ها ختم نمی شود بلکه طلبانی ها هم رقیبی سرسخت در گذر زمان برای کسب قدرت در این منطقه بوده و هستند البته با دو دیدگاه سیاسی متفاوت. مسعود بارزانی رئیس حزب دمکرات کردستان عراق و جلال طالبانی که رئیس اتحادیه میهنی کردستان عراق .

2- اختلاف جلال طالبانی رئیس اتحاد میهنی کردستان عراق و مسعود بارزانی رئیس حزب دموکرات کردستان ریشه ای بسیار طولانی دارد و در گذشته نیز وجود داشته است. جلال طالبانی اعتقادی به جدایی کردستان از پیکره عراق ندارد و تمام اعضای اتحاد میهنی کردستان عراق به این معتقدند که کردستان عراق به عنوان یک اقلیم خودگردان باید جزئی از پیکره عراق باشد و نباید گسستی میان اقلیم کردستان و دولت مرکزی عراق به وجود بیاید زیرا شرایط برای این جدایی مهیا نیت و این جدایی به سود مردم کردستان نمی باشد.

3- در سویی دیگر مسعود بارزانی و حزب دموکرات کردستان عراق که شاکله حاکمیت اقلیم را در شرایط کنونی در دست دارند اعتقادی به همزیستی و همسویی با دولت مرکزی عراق ندارند و تلاششان بر این است که اقلیم کردستان عراق را جدا کنند لذا برای رسیدن به هدف خود دست کمک بسوی خارجی ها دراز کرده اند و حضور صدها نفر از کارشناسان رژیم صهیونیستی در اقلیم کردستان نشان می دهد نوعی همکاری تنگاتنگ و غیرآشکار میان اقلیم کردستان و رژیم صهیونیستی وجود دارد، ضمن آنکه عربستان سعودی هم در تشویق مقامات بلند پایه اقلیم کردستان برای جدایی از عراق نقش موثری ایفا می کنند.

4- سیاستهایی که مسعود بارزانی از بیست سال پیش تا کنون اتخاذ کرده، به تدریج به سمت جدایی از عراق و همسویی با اسرائیل و آمریکا به پیش رفته است،اختلافات طالبانی ها و بارزانی ها به دلیل همین اقدامات جدایی طلبانه، درگیری هایی را میان طرفداران حزب اتحاد میهنی و حزب دموکرات کردستان به وجود آورده که این درگیری ها حدود سه سال ادامه داشت و در نهایت با وساطت جمهوری اسلامی ایران به پایان رسید.

در مجموع باید گفت :اکنون بار دیگر با توجه به رویکرد بارزانی مبنی بر جدایی اقلیم کردستان خطر اختلافات طایفه ای و سیاسی و آتش افروزی در اقلیم کردستان در حال نمودار شدن است ،اختلافاتی که ممکن است با انجام رفراندوم جدایی و اجرایی شدن آن در آینده به درگیری بین دو جریان کردی از یک سو با یکدیگر و جریان حزب دموکرات کردستان به رهبری مسعود بارزانی با نیروهای دولتی و حشد الشعبی عراق از سوی دیگر هم کشیده شود و این امر می تواند جای پای قدرتهای خارجی را در منطقه باز کند که اگر این اتفاق بیفتد مسعود بارزانی که بقای امروز دولتش را مدیون جمهوری اسلامی و سردار سلیمانی است دوباره در یک ارتجاع سیاسی می شود مصداق همان ضرب المثل ایرانی که می گوید : "نقطه سر خط" به عبارت دیگر وی دوباره می شود همان سیاستمدار و رهبر طایفه بی خانمانی که از ترس مخالفانش باید یکبار دیگر تجربه پدر یعنی مصطفی بارزانی را در فرار ازکشور تجربه کند ، تجربه ای که اینبار ممکن است به آوارگی فرودگاهی منجر شود و نه ایران و نه روسیه پذیرای او نشوند، در کنار این شرایط باید وضعیت داخلی عشیره بارزانی را در میان طوایف کرد و اختلافاتی آنان را هم از نظر دور نداشت که می تواند با در نظر گرفتن : اختلافات طایفه ای ، رابطه با قدرت مرکزی عراق ، داعش ، حضور در سایه اما قدرتمند ترکیه در سرکوب هر حرکتی که به تمامیت ارضی ترکیه صدمه بزند ، بوجود آمدن یک زبان مشترک در رابطه با اکراد تحت تسلط بین دولت های ایران و ترکیه و سوریه تمام داشته های بارزانی ها را بسوزاند و طالبانی ها را برای مدت مدیدی بر اریکه قدرت قومی و سیاسی در عراق بشناند و شاید همین نگرانی هاست که با مساعدت مسعود بارزانی پای برخی کشورهای بیگانه به اقلیم کردستان تسریع شده است .

باید نشست و نتیجه رفرا ندوم تجزیه ای عراق را دید که چنان هویت و حیات مسعود بارزانی و طایفه اش را به آن گره زده است که می رود تا این حرکت به بزنگاهی خطرناک برای بودن یا نبودن بارزانی ها در اقلیم کردستان تبدیل گردد.البته در باره دیگر زوایای این موضوع هم می توان مباحثی را مطرح کرد که از حوصله این نوشتار خارج و در صورت ضرورت به آن هم پرداخته خواهد شد.