«خلیل نظری» مالک و مدیرعامل کارخانه مواد شیمایی و چسب هل که در صفحات اجتماعی به صورت رسمی خود را با عناوینی چون مخترع، نویسنده و کارآفرین برتر معرفی کردهاست در تازهترین پُست اینستاگرامیاش از آمادگی کارخانه چسب هل برای استخدام دستکم 10 هزار نفر از مسلمانان میانماری خبر داده است.
از قرار معلوم پُست اینستاگرامی یاد شده را باید در زمزه واکنشهایی تلقی کرد که این روزها از سوی بخش قابل توجهی از کاربران شبکههای مجازی در نکوش رفتارهای خشونتآمیز بوداییان میانمار با مسلمانان منطقه «روهینگا» اتخاذ شده است.
اما آنچه باعث متمایزتر شدن ابراز همدردی کارفرمای چسب هل با پیامهایی از این دست شده، موضوع ابراز آمادگی وی برای استخدام مسلمانان رانده شده میانماری در کارخانه چسب هل است؛ «کارخانه چسب هل آماده است تا برای حمایت از مسلمانان میانمار ده هزار نفر که معادل 2500 خانواده میشود را استخدام کند و هزینه اولیه اسکان را پرداخت نماید و از دولت محترم درخواست قبول پناهندگی این برادارن و خواهران مسلمان را سریعا دارد».
تردیدی نیست که اقلیت یک میلیون نفری مسلمانان میانماری این روزها دوران پرالتهابی را سپری میکنند، در روزهای گذشته تصاویر منتشر شده از وقایع اخیر استان روهینگا بخش قابل توجهی از افکار عمومی را متاثر کرد تا حدی که دولتهای مختلف نسبت به عملکرد مسئولان میانماری معترض شدند.
البته در اطلاعیه منتشر شده هیچ اشاره و توضیح بیشتری در مورد چگونگی به اجرا درآمدن این پیشنهاد مدیرعامل کارخانه چسب هل یعنی چگونه آمدن و اسکان مهاجران احتمالی از میانمار به ایران و اشتغال و ارتزاق آنها از طریق این کارخانه داده نشده است.
خود خلیل نظری در مورد اینکه چگونه میخواهد این تعداد کارگر را به همراه اعضای خانوادههایشان از میانمار به ایران منتقل کند به خبرنگار ایلنا میگوید: «پس از شنیدن خبر کشتار مسلمانان در کشور میانمار تصمیم گرفتم تا با انتقال ۱۰ هزار نفر و اسکان ۲۵۰۰ خانوار از این مسلمانان، وظیفه دینی خود را به عنوان یک مسلمان انجام دهم».
او ادامه میدهد: «پیش از این ما برای احداث کارخانه جدید زمین خریداری کردهایم و تصمیم داریم پس از نصب اسکلت فلزی با نصب چادر یک کیلومتری و نصب پارکت و پارتیشن بندی، محلی را برای زندگی آنها تهیه کنیم همچنین میتوانیم سیستم آب گرم و سیستم سرمایشی و گرمایشی هم در اختیار آنها قرار دهیم».
نظری در مورد اینکه این تعداد کارگر قرار است چه کاری در کارخانه چسب هل انجام دهند؟ میگوید: «آنها میتوانند در مشاغلی مانند کشاورزی، درختکاری شروع به کار کنند و همچنین از آنهایی که استعداد دارند در خط تولید کارخانه استفاده کنیم».
با نگاهی به قواعد حقوقی حاکم بر مناسبات اجتماعی نمیتوان این اظهارات را از جنس واکنشهای مرسوم افکار عمومی تلقی کرد و آن را افکارتامل برانگیز ندانست، چرا که برابر قوانین مربوط به حضور اتباع خارجی در کشور، تمامی اتباع غیر ایرانی باید به ترتیب از وزارتهای خارجه، کشور و کار برای آمدن، اقامت و اشتغال در ایران مجوزهای معتبر مربوط را دریافت کرده باشند.
البته در این باره مدیرعامل چسب هل میگوید: از سوی کارخانه با هیچ دستگاهی مکاتبهای انجام ندادهایم اما امیدواریم صدای این تصمیم ما به گوش مسئولان مربوطه برسد و معتقدم در این مورد میتوانستیم بهتر از این عمل کنیم.
البته خلیل نظری در پاسخ به این پرسش که برای جذب و اسکان مسلمانان میانماری تا چه اندازه خود را برای آشنایی با شرایط کار اتباع خارجی در ایران (مبحث سوم از فصل پنجم قانون کار) آماده کرده است؟ به ایلنا میگوید: « آشنایی زیادی با شرایط کار اتباع خارجی در ایران ندارم ولی به گمانم هنگامی که برادران دینی ما از کشور افغانستان در کارخانههای مختلف فعالیت میکنند اهالی کشور میانمار هم میتوانند در ایران مشغول به کار شوند؛ اگر مشکلی هم به وجود اید امیدواریم مجلس شورای اسلامی و همچنین دولت تدبیر و امید در روند انتقال با ما همکاری کنند».
البته در فاصله زمانی کوتاهی که از انتشار این موضعگیری کارفرمای چسبهل گذشته است، شماری از کاربران فضای مجازی بیکار ننشسته اند و از دو جناح واکنش نشان دادهاند؛ از یکسو عدهای از کاربران در ستایش از موضعگیری خیرخواهانه مدیرعامل چسب هل برای او و بستگانش طلب آمرزش کردهاند و از سوی مقابل شمار قابل توجهی از همین کاربران زبان به انتقاد گشوده و مدعی شدهاند چرا در شرایطی که اهالی تبریز با مشکل بیکاری مواجه هستند، باید افراد خارجی در اولویت استخدام قرار بگیرند.
در برابر این انتقادات البته خلیل نظری موضع دیگری دارد و مدعی است: «چند ماه است که در روزنامهها آگهی دادهایم برای جذب ۲۰۰ بازاریاب آن هم با امکانات مناسب ولی هیچکس به ما مراجعه نکرد این بدان معنا است که ما در تبریز بیکار نداریم. آنها عدهای هستند که حوصله تکان دادن خود را هم ندارند».