علی ربیعی، سفرهای استانی ، وزارت دوباره

به گزارش پایگاه 598 به نقل از تسنیم، شدت گرفتن سفرهای پشت سر هم علی ربیعی در یک ماه اخیر با معرفی وزرای پیشنهادی دولت دوازدهم ارتباط تنگاتنگی دارد. همزمان با این سفرها در لیست گزینه های احتمالی کابینه تنها نام علی ربیعی برای تصدی وزارت کار به چشم می خورد.
 
رزومه ای که در سال 92 در رسانه ها منتشر شد شامل ذکر سوابقی در وزارت اطلاعات و تدریس در دانشگاه پیام نور بود. قبل از معرفی وی برای کسب رأی اعتماد اسم گزینه های دیگری به گوش می رسید اما در شب معرفی ورق برگشت و به نظر میرسد بر اساس عضویت و همکاری ایشان با خانه کارگر و حزب علیرضا محجوب شانس وزارت به او رو آورد و با توصیه ی محجوب به  روحانی معرفی و البته رأی اعتماد مجلس را نیز جلب نمود.
 
علی ربیعی عهده دار وزارتخانه ای شد که در دولت قبل از تلفیق سه وزارتخانه مهم و تأثیر گذاری چون وزارت تعاون- کار و امور اجتماعی و وزارت رفاه تشکیل گردیده؛ وزراتخانه هایی که به قول معروف امورات اجتماعی و رفاهی مردم از «مهد» تا «لحد» را در بر میگیرد. بخش های مهم وزارتخانه شامل: تعاون (مهمترین بحث مسکن مهر) کار( بازرسی کار، روابط کار،آموزشهای فنی و تنظیم بازار اشتغال و..) رفاه(یارانه ها، بیمه و تامین اجتماعی ، صندوقهای بیمه ای ، بهزیستی) که ساماندهی و برنامه ریزی هر بخش به تدبیری گسترده و عمیق نیاز دارد.
 
گستردگی وظایف و نقشهای این وزارتخانه ی عریض و طویل از همان ماه های اولیه وزارت ربیعی را به چالش های مختلف با مجلس و رسانه ها کشاند و احضارهای متعدد بهارستان نشینان برای طرح سوال نمایندگان مجلس، ربیعی را بارها و بارها به تکاپو برای پاسخی قانع کننده و رایزنی های لازم واداشت که گاهی موفق بود و گاهی سؤال کننده قانع نشده و ربیعی با دریافت کارت زردی دوباره به سمت طبقه دهم ساختمان مرکزی وزرات مربوطه در خیابان آزادی،راهی میشد.
 
انگار تلاطم روزگار دولت با بودجه های محدود عرصه ی مدیریت کلانش را سخت تحت تأثیر قرار داده وخبرنگاران و اصحاب رسانه گاهی علی ربیعی را پشت تریبون ها گریان و نالان مشاهده نموده و گاهی نیز خودش را از دست خبرنگاران مخفی نگه میداشت یا برای انجام کنفرانس های خبریش به ناچار به انتخاب گزینشی رسانه های همسو برای حضور و انعکاس مصاحبه هایش دست میزد.
 
اکنون که ساعات پایانی دولت یازدهم فرا رسیده و شمارش معکوس برای آغاز دولت دوازدهم دوباره با دکتر حسن روحانی شروع شده؛ بنابر تأیید بسیاری از نخبگان، ربیعی گزینه مجدد صدارت بر وزارت مذکور نخواهد بود، اما شواهد امر و تحرکات و رایزنی های برخی معاونین و مدیران در روزهای پایانی دولت چیز دیگری را میگوید.
 
برخی شواهد حاکی از این است که سفرهای متعدد و اخیر ربیعی به استانهای مختلف کشور و تهیه و انتشار عکس و فیلم و خبر متعدد از این سفرها، دیدارها، ملاقات ها و بازدید و افتتاح بنگاه های تولیدی همه به نحوی نشان از تکاپوی وی و موافقانش برای حضوری مجدد در دولت تدبیر و امید دارد.
 
سفرهای استانی پی در پی که در افکار عمومی و رسانه ها نامش را بارها و بارها به گوش مخاطبین میرساند، سفر به استان ها آنهم نه فقط مراکز استانی ! بلکه سفر به شهرستان های کوچک مثل محلات در مرکزی، راز و جرگلان در خراسان شمالی و.. شاید تعامل با استاندارن ، مقامات محلی و از همه مهمتر نمایندگان مجلس ورق شانس کسب رأی اعتماد علی ربیعی را به نفع وی و دو سه نماینده مدافعش در لیست امید(افرادی چون محجوب،جلودارزاده ودیگر اعضای کمیسیون اجتماعی ) برگرداند. سفرهایی که میتواند امیدی باشد برای ایجاد اجماع بیشتر و تغییر اوضاع افکار عمومی تصمیم گیران و تصمیم سازان چیدمان لیست کابینه دولت روحانی.
 
همزمان با این دیده شدن ها در سفرهای متعدد و پی در پی، لیست گزینه های احتمالی کابینه که این اواخر منتشر میشود و در تمام آنها تنها نام علی ربیعی برای تصدی وزارت تعاون و کار و رفاه به چشم میخورد و جای هرگونه شک و شبهه را برای وزیر شدن دوباره ی وی، از ذهن منتقدان جدی او پاک کرده است.
 
وزیری که نه تنها از لحاظ سیاسی و منش سیاسی مقبول بسیاری از اصلاح طلبان وحتی اعتدالیون نبود، بلکه با داشتن قلبی شکسته بابت فوت زودهنگام همسر و فرزندش از صلابت لازم برای رهبری بازار کار ایران و مدیریت قاطعانه و تصمیم ساز وی در شورای عالی اشتغال برخوردار نبود و برنامه خاصی ارائه نمیداد و حتی گاهی خود را مبّرا از جریان اشتغال کشور میدانست حالا برای صدارت مجدد تلاش میکند.
 
اکنون باید منتظر ماند و دید که دکتر حسن روحانی با توجه به بحث بیکاری و اشتغال که از چالشهای جدی حکومت به شمار میرود و با در نظر گرفتن مطالبات جریان سیاسی اصلاحات با تغییر در کابینه چه فردی را برای صدارت بر این وزارتخانه ی مهم بر میگزیند؟ آیا بازهم روز آخر (مانند سال 92)، رسانه ها و مردم باز با اسم غیر منتظره ای روبرو خواهند شد یا ربیعی معرفی می شود؟ و باید دید در صورت معرفی شدن دوباره ی وی نمایندگان مجلس در برابر خواسته های نخبگان و سیاسیون چه واکنشی داشته و چه آرائی را به صندوق رأی اعتماد خواهند داد؟