
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
قاچاق کالا از طریق مرزهای ایران یک تجارت بسیار بزرگ به شمار می رود. بر اساس برآوردهای انجام شده، کولبران هر سال 3.6 میلیارد دلار کالا وارد کشور می کنند. هرچند این رقم قابل توجه به نظر می رسد، اما برخی کارشناسان می گویند رقم مذکور تنها حدود 30 درصد از ارزش کل کالاهایی است که بدون پرداخت عوارض گمرکی وارد کشور می شود.
بخش عمده درآمد حاصل از قاچاق کالا به ایران نه عاید کولبران، بلکه تجار بزرگی می شود که در تهران و دیگر شهرهای بزرگ ایران مستقر هستند و قاچاق کالا برای آنها ارزان تر از واردات قانونی کالا به کشور تمام می شود. در حالی که قاچاق موجب آسیب دیدن تولید داخل و ایجاد رقابت نامتوازن می گردد، اما دولت ایران هنوز به شکل جدی با ان مقابله نکرده است. نمایندگان استان های مرزی ایران معتقدند، دولت در حل مشکل قاچاق کالا جدی نیست. آنها می گویند، برای حل این مشکل دولت ایران باید اقدام به ایجاد مناطق آزاد اقتصادی در مناطق هم مرز با کردستان عراق نماید تا کولبران بتوانند فرصت های شغلی پایداری بیابند. اما به گفته محسن بیگلری، یکی از اعضای مجلس ایران از استان کردستان، یکی از چالش های کشور در مناطق مرزی، دشواری در جذب سرمایه گذاران است.
یکی از دلایل اصلی ای که مردم در مناطق مرزنشین به قاچاق روی می آورند، نرخ بالای بیکاری در این مناطق است. در حالی که دولت ایران می گوید نرخ رسمی بیکاری امسال 12.6 درصد بوده، اما برخی نمایندگان استان های مرزی ادعا می کنند که نرخ واقعی بیکاری در حوزه های انتخابیه آنها به حدود 40 تا 50 درصد می رسد.