کد خبر: ۴۲۶۱۴
زمان انتشار: ۱۲:۱۰     ۰۴ اسفند ۱۳۹۰
به گزارش روزگار نو ، "رناتو دولبکو" ویروس شناس ایتالیایی متولد 22 فوریه 1914 که به پاس تحقیقاتی که درباره "آنزیم وا- رونویس" یا "آنزیم رونویسی وارونه" انجام داد جایزه نوبل پزشکی 1975 را دریافت کرد دو روز از قبل تولد 98 سالگی خود در خانه اش در کالیفرنیا درگذشت.

تحقیقاتی که "دولبکو" انجام داد خدمات شایانی به پزشکی شخصی شده ارائه کرد که به معنی امکان ارائه داروی مناسب به هر بیمار به صورت مجزا است.

دولبکو با وجود علاقه شدیدی که به فیزیک، شیمی و ریاضی داشت در سن 22 سالگی از دانشگاه تورینو در رشته پزشکی فارغ التحصیل شد و 11 سال بعد یعنی در سال 1947 ایتالیا را به قصد آمریکا ترک کرد و به دانشگاه "بلومیگتون" در ایندیانا رفت.

برنده نوبل پزشکی 1975 در آمریکا مطالعات خود را روی ویروسهای باکتریوفاژ (باکتری خوار) و مکانیزمهای سلولی که DNA را که در اثر قرارگرفتن در معرض تششعات آسیب دیده ترمیم می کنند آغاز کرد.

سپس به موسسه تکنولوژی کالیفرنیا رفت و تحقیقات خود را در عرصه ویروسهای با منشای حیوانی ادامه داد و توانست در سال 1955 اولین جهش ژنتیکی ویروس پلیومیلیت را ایزوله کند که بعدها از این تحقیقات برای آماده سازی واکسن استفاده شد.

5 سال بعد در عرصه تحقیقات سرطان شناسی وارد شد و روی گروهی از ویروسهای حیوانی تحقیق کرد که به جای اینکه منجر به مرگ سلول شوند تغییر شکل سلولهایی را ایجاد می کنند که تغییر شکل در نهایت اشکالی از سرطان را به وجود می آورد.

وی همچنین کشف کرد که DNA ویروس در ماده ژنتیکی سلول وارد می شود و تقریباً به عنوان یک ژن در سلول واسطه رفتار می کند و به همین دلیل سلول سالم برای تبدیل شدن به یک سلول سرطانی تغییر شکل می دهد.

در سال 1972 به لندن رفت و در بنیاد امپریال تحقیقات سرطان مطالعات خود را در زمینه سرطان شناسی دنبال کرد و در سال 1975 به خاطر کشفیاتی که در عرصه تعامل میان ویروسهای سرطانزا و ماده ژنتیکی سلول و به ویژه "آنزیم رونویسی وارونه" به همراه "دیوید بالتیمور" و "هوارد تمین" برنده جایزه نوبل پزشکی شد.

سپس به آمریکا بازگشت و در موسسه سالک واقع در"لا یولا" کالیفرنیا مشغول به کار شد و تا آخر عمر در همین شهر زندگی کرد.

نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها