مطیعی و سیار بهانه اند، اصل مردم نشانه اند

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، حجت‌الاسلام حمید رسایی در صفحه شخصی خود نوشت:

از روزی که اشعاری قبل از اقامه نماز و خطبه های عید فطر در مصلی قرائت شد، حجم گسترده ای از فضاسازی رسانه ای را علیه شاعر و خواننده این اشعار شاهد بودیم. منتقدان اشعار قرائت شده، روی دو موضوع تاکید دارند: این اشعار وحدت شکن بود، آنچه قرائت شده متضمن  توهین به مسئولان بلندپایه کشور بوده است.

 

من البته به دلیل مشغله هایی که داشتم، تا امروز صبح فرصت نکرده بودم تا اشعاری که توسط چند شاعر متعهد کشورمان سروده و توسط یکی از برادران مداح از طریق تریبون نماز عید فطر برای مردم خوانده شده را بخوانم و گوش کنم. امروز صبح اما این فرصت فراهم شد؛ متن شعر را خواندم، حتی صوت و فیلمش را کامل دیدم و شنیدم، اما اثری از آنچه وحدت شکن باشد و متضمن توهین، در آن ندیدم!

 

آنچه در این اشعار مورد نقد قرار گرفته، برجام است و سند 2030 و اعتماد به غرب. همچنین توصیه هایی به مسئولان کشور شده است که فرصت خدمتگزاری به مردم را از دست ندهند و آن را تبدیل به دوره زراندوزی نکنند! کجای این محتوا وحدت شکن است؟ مگر نقطه وحدت در کشور ما برجام و سند 2030 و اعتماد به آمریکاست که عده ای این اشعار را وحدت شکن دانسته اند؟ مگر مردم روی بخور بخورهای برخی مسئولان کشور وحدت دارند؟

 

راستش را بخواهید، متن این اشعار را هم چند بار خواندم ولی لفظ توهین آمیزی در آن ندیدم، حتی یکبار دیگر صوت و تصویرش را مرور کردم که شاید در لحنش مشکلی باشد ولی در لحن خواننده اشعار هم مشکلی ندیدم! چرا منتقدان نمی گویند کدام قسمت توهین آمیز بوده، کدام یک از ملاکهای وحدت نقض شده؟ 

 

اما چرا این جماعت عصبانی اند؟ به نظر، راز اصلی این عصبانیت را باید در تشویق مردم جستجو کنیم! در چند جای قرائت اشعار، جمعیت به وجد می آید، دست می زند، تشویق می کند، تکبیر می گوید، شعار می دهد! دلیل عصبانیت دقیقا همیجاست. مطیعی و سیار بهانه اند، اصل مردم نشانه اند.