اعتراف احسان علیخانی در «ماه عسل»

سومین قسمت از برنامه تلویزیونی ما عسل در سال 1396 با حضور یک میهمان به نام علی 33 ساله روی آنتن شبکه 3 سیما رفت.

به گزارش میزان، علی در این برنامه گفت: من در خانواده‌ای مرفه بزرگ شدم به گونه‌ای که تا سن 13 سالگی در یک خانه 7 هزار متری زندگی می‌کردیم و در کنار یک خواهر و یک برادرم، دوران بسیار مرفهی داشتیم.

مهمان برنامه ماه عسل تصریح کرد: از این که از بچه‌های طلاق این گونه سؤال می‌شد که چرا پدر و مادرتان از یکدیگر جدا شدند، متنفر هستم چرا که این سؤال باعث اذیت کردن آن‌ها می‌شد.

وی اظهار کرد: پدر و مادر و اطرافیان من هیچ کدام نمی‌خواستند قدم مثبتی برای جدا نشدن بردارند و همه کمک کردند تا این جدایی شکل بگیرد.

میهمان امشب برنامه ماه عسل در ادامه صحبت‌های خود به این موضوع اشاره کرد که برادرش در سن 19 سالگی ازدواج کرده و پس از جدایی پدر و مادرش از یکدیگر زندگی آن‌ها صد پله پایین‌تر آمد و از یک خانه 7 هزار متری به یک خانه 70 متری نقل مکان کردند.
در ادامه علیخانی از میهمان امشب خود درباره این سؤال کرد که چرا با جدایی پدر و مادرش پدر خود را با آن همه امکانات انتخاب نکرد و پس از آن صحبت‌هایی از دکتر شیری مدرس روانشناسی اجتماعی درباره طلاق مطرح شد که او به این موضوع اشاره کرد که ناامنی نخستین اتفاق پس از طلاق است و این حس باعث می‌شود تا فرد هیچ وقت احساس ارزشمندی نداشته باشد بنابراین از بچه‌های طلاق درخواست کرد تا زخم‌ها و ترس‌های پدر و مادرشان را با خود حمل نکنند.

علی در بخش دیگری از ماه عسل گفت: از زمانی که پیش مادرم آمدم منزوی و گوشه نشین و افسرده شدم و شروع کردم به قرص‌های اعصاب و آرام‌بخش چون چیزهایی را که قبل از آن داشتم دیگر نداشتم و به همین دلیل تا سن 19 سالگی تحت نظر دکتر بودم و دارو مصرف می‌کردم.

وی افزود: در چنین حال و هوایی بودم تا این که یک شب که در مجلس جشن بله برون دختر خاله‌ام حضور پیدا کرده بودیم تنهایی خود را احساس کردم و در آن جا همه از ما سؤال می‌کردند که آیا پدرت را دیده‌ای؟ دلیل جدایی پدر و مادرت چه بود؟.

میهمان ماه عسل تصریح کرد: در حالی که تمام سؤالات مرا آزار می‌داد آن شب به خانه رفتم و حجم زیادی از قرص‌ها را با هم خوردم و حالم بسیار بد شد اما در آن لحظه به یکی از دوستانم زنگ زدم و ماجرا را گفتم چرا که به‌اندازه‌ای از حرف‌ها و نگاه‌های مردم خسته شده بودم که در یک تصمیم لحظه‌ای، می‌خواستم خودکشی کنم.

علی همچنین یادآور شد: هم اکنون که درباره کار آن شبم فکر می‌کنم متوجه می‌شوم که بسیار احمقانه بود و خوشحالم که ختم به خیر شد.

وی اظهار کرد: پس از آن اتفاق مدت یک هفته در کما بودم و یک سال هم فراموشی داشتم و خواهرم در آن مدت خیلی اذیت شد و بابت همه زحمت‌هایی که برای من کشید تشکر می‌کنم.