به گزارش پایگاه 598 به نقل از روزنامه صبح نو، انتشار آگهی نتایج کامل انتخابات شورای اسلامی شهر تهران
توسط فرمانداری، کافی بود تا آتش اختلاف داخلی میان جاماندگان لیست
انتخاباتی موسوم به «امید» با تصمیمگیرندگان و گروهی که لیست را بستهاند،
دوباره شعله ور شود. حالا حدود یک سال و نیم پس از آن که انتقادها به لیست
امید برای مجلس دهم در تهران و برخی اظهارنظرها در این باره، فضای سیاسی
کشور را تحت تأثیر قرار داد، دوباره ماجرای بستن لیستی واحد منتسب به اصلاح
طلبان و جاماندن چهرههای مختلف از این لیست، دوباره به سوژهای جدید
تبدیل شده است.
لیست شورای شهر را چه کسی میبندد؟ این، پرسشی بود
که با آغاز مهلت ثبت نام نامزدهای رسیدن به ساختمان «بهشت» و موج حضور
چهرههای نزدیک به اصلاحطلبان برای ثبت نام، هر روز مهمتر از پیش جلوه
میکرد. ظرفیت محدود صندلیهای شورای شهر پنجم سبب شده بود تا با وجود
چهرههای سرشناسی چون آقایان احمد مسجد جامعی و محسن هاشمی رفسنجانی که از
همان ابتدا میشد با قاطعیت از حضورشان به عنوان سرلیست یاد کرد، تکلیف 19
ردیف باقی مانده این لیست همچنان در ابهام باقی مانده بود. به ویژه آن که
تقریباً همه اعضای اصلاح طلب شورای شهر چهارم، برای دوره پنجم نیز کاندیدا
شدند تا دوباره مسافر بهشت شوند؛ اما انتشار لیست امید که با کاندیداهای
گمنام و کمتر شناخته شدهاش، شباهت زیادی به لیست امید برای مجلس دهم پیدا
کرده بود، سبب شد تا دوباره ماجرای رانتهای ویژه برای ورود به لیست اصلاح
طلبان داغ شود. ماجرایی که در جریان انتخابات دهمین دوره مجلس شورای
اسلامی نیز، جنجال زیادی به پا کرد.
این چند نفر
نوک
پیکان انتقادها و اعتراضها مطابق انتظار، به سوی گروهی بود که لیست
انتخاباتی اصلاح طلبان برای شورای شهر را بسته بودند. لیستی که برخی
رسانهها آن را دستپخت شورایی 7 نفره میدانستند.
شورایی
که کار اصلی آن را آقای عبدالواحد موسوی لاری برعهده داشته است و در کنار
او آقایان و خانمها حسین کمالی، محمود صادقی، ژاله فرامرزیان، اسماعیل
گرامی مقدم، الهه کولایی و مرتضی مبلغ حضور داشتهاند که به هیات ۷ نفره
شناخته میشوند.
نظام گزینش نفرات در این لیست نیز این طور بیان
شده بود: «پیش از بررسی صلاحیتها در این هیأت هفت نفره، یک تیم ارزیابی ۱۴
نفره رزومه داوطلبان شوراهای شهر را بررسی کرده و لیست ۱۵۰ نفره ای که
بیشترین امتیاز را داشتند، به هیأت هفت نفره ارسال کردند. این گروه بر اساس
تقسیمبندیهایی که مشخص شده بوده (متخصصان، جوانان، زنان و ...) ۴۲ نفر
را به هیات رییسه شورای عالی اصلاح طلبان معرفی کرده و در نهایت، شورای
عالی اصلاح طلبان در جلسه داخلی خود از بین این ۴۲ نفر رأی گیری کرده و ۲۱
نفر را انتخاب کردند.»
بلافاصله با
انتشار لیست امید برای شورای شهر تهران، اعتراضها آغاز شد. اعتراضهایی از
جنس همان اعتراضها که در انتخابات مجلس دهم شده بود. این بار اما، شاکی
اصلی بستن لیست، خود در جایگاه مقابل نشسته بود.
«الهه
کولایی» که در جریان بسته شدن لیست مجلس اصلاح طلبان، با گفت وگویی
خبرساز، چند روزی به سوژه اصلی سیاست داخلی تبدیل شده بود، حالا باید
پاسخگوی اعتراض جاماندگان از لیست میشد.
کولایی
در گفت و گو با خبرگزاری «آنا» پول و رانت را همواره تأثیرگذار در حوزه
سیاست دانسته بود و گفته بود:«پول و رانت و همچنین تلاش برای استفاده از
سازوکارهای مؤثر در نتایج انتخابات، هیچگاه از عرصه رقابتها خارج نشده و
نخواهد شد. ضمن اینکه در توسعه یافتهترین و پیشرفتهترین کشورها نیز شاهد
تأثیرگذاری چنین عواملی (رانت و پول) در انتخابات یا ورود کاندیداها به
لیستها هستیم.»
هرچند کولایی، انتساب
این سخنان به لیست امید را پس از جنجالی شدن این گفتوگو به شدت تکذیب کرد
و خبرگزاری آنا نیز، صحبتهای وی را روی خروجی خود اصلاح کرد، اما حالا و
در حالی که یک سال و نیم از آن گفت و گو میگذرد، میتوان روی همان گفت و
گوی کولایی با اظهارات برخی جاماندگان از لیست امید در شورای شهر، ارتباطی
منطقی پیدا کرد.
ماجرای حذف خانم «فاطمه دانشور» عضو فعلی شورای شهر
از لیست امید برای دوره پنجم، شاید جنجالیترین آنها بود. روزنامه «جوان»
در این باره نوشت: «درانتخابات اخیر شورای شهر نیز فاطمه دانشور پیشنهاد
2میلیاردتومانی کرباسچی و حقانی را برای گنجاندن نام وی در لیست
اصلاحطلبان رسانهای کرد. رسانهای شدن این خبر اما برای خانم دانشورگران
تمام شد و نام وی به طور کلی از لیست اصلاحطلبان حذف شد. لیست فروشی
اصلاحطلبان به لیست دوم آنها نیز رسید و رقمهای 50 تا 100 میلیونی از
برخی افراد درخواست شده بود.
این اتفاق اگر در کنار نامه اعتراضی ۹ چهره شاخص جریان اصلاحات قرار گیرد، میتواند پازل لیست امید شورای پنجم را تکمیل کند.
نامهای
سرگشاده که 3 فروردین ماه و با امضای آقایان مصطفی تاج زاده، حمید رضا
جلایی پور، سعید حجاریان، محمد رضا خاتمی، هادی خانیکی، عبدالله
رمضانزاده، محسن صفایی فراهانی، فیضالله عرب سرخی و محسن میردامادی خطاب
به شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان در رسانهها منتشر شد. در بخشی از
این نامه آمده بود: «به خوبی اطلاع دارید و مستمراً شاهد هستید که آنانی که
در گذشته از مواهب و رانتهای نامشروع بهرهمند بودهاند یا برای آینده به
آن طمع دارند معمولاً بیش از دیگران برای راهیابی به مراکزی همچون شورای
شهر حرص و ولع نشان میدهند و برای رسیدن به آن به هر دری میزنند.»
به
هرحال اگرچه لیست امید توانست به طور کامل، پیروز انتخابات شورای شهر
تهران لقب بگیرد؛ اما داستان اعتراض جاماندگان از این لیست که اتفاقاً
چهرههای نام آشنایی نیز هستند، میتواند آغازگر ماجرایی جدید در این باره
باشد. اتفاقی که در جریان انتخابات دهمین مجلس شورای اسلامی نیز پس از چند
ماه و ماجراهایی چون حقوقهای نجومی و ارتباط آن با دختر آقای صفدر حسینی
که یکی از منتخبان لیست امید تهران بود، افتاد و سبب شد تا پردههایی دیگر
از ماجرای لیست بستن اصلاحطلبان آشکار شود.
لیستی
که امسال، تنها دو نفر از اعضای فعلی شورای شهر را در خود گنجانده بود و
بسیاری از چهرههای سرشناس، اما جامانده از لیست را نیز با فشارهای پیدا و
پنهان، وادار به ترک میدان رقابت کرد.
به نظر
میرسد در روزها و هفتههای آینده، جزئیات خبرساز و جنجالی دیگری از لیست
امید برای شورای شهر تهران منتشر شود. لیستی که به چالش داخلی اصلی
اصلاحطلبان نیز تبدیل شده است. باید منتظر ماند و دید چه کسی حاضر است چون
فاطمه دانشور، هزینه سنگین افشای چگونگی بستن این لیست را تحمل کند؟