با تعطیلی پروژه های مسکن مهر مشکلات کارخانه ما شروع شد/ در دولت قبل نوبت دوماهه می دادیم الان تولیدمان به ده درصد قبل رسیده است

به گزارش سرویس اقتصادی پایگاه 598، اوضاع نا به سامان اقتصادی و رکودی که در سالهای اخیر گریبانگیر کشور شده مشکلات فراوانی را برای واحدهای صنعتی و تولیدکنندگان کشور فراهم آورده است و دیگر تروزی نیست که خبر تعطیلی کارخانجات و اخراج کارگران بر روی خروجی خبرگزاری ها مشاهده نکنیم.

سرویس اقتصادی پایگاه 598 تصمیم گرفته است به سراغ برخی از این تولید کنندگان رفته و گفت و گویی با این افراد صورت دهد تا از مشکلات آنها با خبر شود بلکه گره ای از کار آنان باز شود.

غلام عباس رشیدی مدیر کارخانه بتن راه شمس قم است که به تولید بتن مشغول می باشد اما رکود در حوزه مسکن و سایر مشکلات باعث به وجود آمدن مشکلات فراوانی از قطع کردن برق تا کار کردن با ده درصد ظرفیت واقعی برای وی شده است. متن مصاحبه با ایشان به شرح ذیل است:

من از سال 79 کارخانه داشتم. کارخانه من در ابتدا ماشه شویی بوده و از سال 83 شروع به تولید بتن کردیم تا سال 91 و 92 اوضاع خوب بود و ما هم به ظرفیت خود اضافه کردیم اما از روزی که آقای روحانی رئیس جمهور شدند اوضاع ما خراب شد و هرچه منتظر شدیم تا وضعیت خوب شود ، نشد تا اینکه مجبور شدیم از 80 کارگر حدود نیمی از آنان را اخراج کنیم و به 35 کارگر برسانیم.

وی ادامه داد: ما در سالهای گذشته به دلیل اینکه هم معدن و هم سنگ شکن از خودمان است روزانه حدود 700 تا 800 متر بتن تولید می کردیم اما در سالهای اخیر به دلیل رکود ، تولیدمان به متری 50 تا 100 متر رسیده است. همچنین 30 ماشین داشتیم که مجبور شدیم 20 ماشین را بفروشیم و الان تنها 10 ماشین داریم.

رشیدی گفت: یکی از دلایل اوضاع بد کارخانه ما تعطیلی مسکن مهر در دولت جدید است. در زمانی که مسکن مهر رونق داشت ما حتی نوبت 2 ماهه برای تحویل سفارشات می دادیم اما با آمدن این دولت و تعطیلی مسکن مهر فروش ما بشدت کاهش پیدا کرد و با وجود تولید اندک ، بتن را به نصف قیمت می فروشیم و اگر کسی برای خرید بیاید همه فروشندگان به او همجوم می آورند تا جنس خود را بفروشند. در حال حاضر هم با تشکیل انجمنی ، فروش بتن را برای تولید کنندگان سهمیه ای کرده ایم تا همه بتوانند مقداری از تولید خود را بفروشند.

مدیر عامل کارخانه بتن راه شمس افزود: هر سال منتظر بودیم تا رونقی صورت بگیرد اما این اتفاق نیفتاد تا در نهایت در بهمن ماه سال 94 به مدت 5 ماه کارخانه را تعطیل کردیم. زمین و خانه را فروختم تا بتوانم دوباره کارخانه را راه بیندازم و وامی 1 میلیاردی نیز گرفتم که سالانه 300 میلیون برای تمدید آن می پردازم.

این تولید کننده ادامه داد: به هرجا هم که مراجعه کردیم جوابی به ما ندادند و الان هم حدود 2 میلیارد تومان بدهکارم و شرایط بسیار نا مساعدی است برای مثال چندروز پیش ماموران اداره برق آمده بودند برق ما را قطع کنند و من از اقوام پولی را قرض گرفتم تا پول برق را بدهم و آن را قطع نکنند.

رشیدی گفت: این وضعیت نا به سامان نه تنها برای ما بلکه سایر واحد های صنعتی نیز چنین اوضاعی دارند به گونه ای که من خبر دارم نیمی از واحد های صنعتی شهرک های صنعتی شکوهیه و محمود آباد در قم تعطیل هستند و یا با طرفیت های بسیار پایینی کار می کنند. اگر فردی بخواهد کارخانه ای با چنین تجهیزاتی راه اندازد حدود 25 میلیارد سرمایه می خواهد اما کارخانه من الان 1 میلیارد هم نمی ارزد!

وی بیان داشت: متاسفانه ما هنوز عیدی و حق سنوات کارگران خود را نداده ایم و هر روز با آنان بحث می کنیم و متاسفانه کمکی هم به ما نمی شود. در دولت قبل حدود 100 میلیون تومان به ما کمک شد اما این دولت هیچ کمکی به ما نکرد و کار کردن با این وضعیت بسیار مشکل است و امیدواریم این وضعیت تغییر کند.