حاشيه‌هاي‌تقدير از كارگردان قلاده‌هاي طلا

بالاخره لحظه خاموش شدن برق ها و باز شدن چیپس ها فرا رسید! البته همان موقع بود که آقای طالبی و ده نمکی بیرون رفتند و ما هم دنبال‌شان ... از آقای طالبی پرسیدم "چرا جایزه تان را به علیرضا احمدی روشن دادید؟" هنوز در حال تلفظ "د" دادید بودم که سریع گفت: "چرا ندم؟! " بعد از آن به هیچ سوالی جواب نداد و گفت که مصاحبه نمی کند. وقتی رکوردر را خاموش کردیم، گفت: "این را به شما بگم که من اصلا کارگردان شدم تا آقا را یاری کنم..." چند لحظه سکوت و بعد از آن در دلمان داد زدیم: شیــــــــره !

به گزارش خبرنامه دانشجویان ایران، در سی‌امین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر از نگاه روزنامه‌نگاران مسلمان که بعداز ظهر یکشنبه 30 بهمن در مجتمع سیدالشهدای تهران برگزار شد جایزه اول انجمن روزنامه‌نگاران مسلمان به دلیل نگاه هنرمندانه و تلاش حرفه‌ای در جهت تبیین فتنه 88 به ابوالقاسم طالبی کارگردان ارزشی سینمای ایران به خاطر فیلم سینمایی «قلاده‌های طلا» اعطا شد.

متن زیر حاشیه نگاری "خبرنگار خبرنامه دانشجویان ایران" از این مراسم است.

ساعت حدود 4:30 بود که برنامه شروع شد. هر لحظه به تعداد افزوده می شد تا جایی که اکثر پله های وسط و گوشه سالن هم پر از جمعیت بود. برگزاری مراسم با انجمن روزنامه نگاران مسلمان بود و شروعش با سخنرانی آقای ده نمکی. ده نمکی محکم گفت " همانطور که کارگردانی را در دست گرفتیم باید فضای نقد را هم در دست بگیریم."

بعد از آن هیئت داوران یعنی افرادی مثل آقای وحید جلیلی، خانم پوریامین (سخنگوی انجمن)، آقای ده نمکی و... برای اهدای جایزه به برگزیدگان جشنواره فجر روی سن آمدند. در زمینه دفاع مقدس فیلم " شور شیرین " به کارگردانی آقای اردکانی انتخاب شده بود. فیلم شور شیرین درباره شهید محمود کاوه است.

وقتی نام "ابوالقاسم طالبی" برای "قلاده های طلا" برده شد، صدای تشویق جمعیت بالا رفت ... از طالبی خواستند درباره فیلمش صحبت کند. حرف زد اما نه درباره فیلم! فقط برای چند دقیقه با شوخی هایش خستگی چند ساعت انتظار را از تنمان بیرون آورد.

آقای اردکانی هم که انگار دل پری داشت، داوطلبانه صحبت کوتاهی کرد و خواستار حمایت جدی رسانه ها از سینمای ارزشی شد و گفت: "در فضای رسانه ای فعلی کار ارزشی ساختن دشوار است و اگر حمایت و پشتیبانی و نقد فنی شما نباشد، ما به مشکل می خوریم!" آقای اردکانی خبر خوشی هم داد که فیلم های خوبی درباره شهید علم الهدی، چمران و فرماندهان جنگ در حال ساختن است. به خودم گفتم انگار سینما هم متاثر از بیداری اسلامی شد!

بالاخره لحظه خاموش شدن برق ها و باز شدن چیپس ها فرا رسید! البته همان موقع بود که آقای طالبی و ده نمکی بیرون رفتند و ما هم دنبالشان ... از آقای طالبی پرسیدم "چرا جایزه تان را به علیرضا احمدی روشن دادید؟" هنوز در حال تلفظ "د" دادید بودم که سریع گفت: "چرا ندم؟! " بعد از آن به هیچ سوالی جواب نداد و گفت که مصاحبه نمی کند. وقتی رکوردر را خاموش کردیم، گفت: "این را به شما بگم که من اصلا کارگردان شدم تا آقا را یاری کنم..." چند لحظه سکوت و بعد از آن در دلمان داد زدیم: شیــــــــره !

خوشحال شدم از اینکه در ناامیدی بسی امید است... بعد از گلدن گلوب و دست گل های گلشیفته و سبد گل های صداوسیما، انصافا تسلی خاطرمان شدی آقای طالبی !

با همین افکار، رفتیم درون فیلم...! عده ای به دلیل نبودن صندلی خالی ایستاده فیلم را تماشا می کردند. وقتی تیتراژ به اسم کارگردان رسید، دوباره صدای دست همه بلند شد و این در حین فیلم هم دیده می شد.

فیلم تمام شد اما حیف آقای طالبی نبود تا دوباره خدا قوت و یا علی مددی بگوییم برای ادامه راهش ...