استقلال و پرسپوليسي كه بايد داستان رونالدينيو را بخوانند

به گزارش پایگاه 598، مهر نوشت: يك روز قبل از بازي با سياه جامگان درحالي كه استقلال براي رسيدن به ششمين برد تمركز كرده بود، منصوريان اما تمركزش به هم ريخته بود چرا كه مدير برنامه هاي اميد نورافكن پيشنهاد چند صد ميليون توماني براي تمديد قراردادش با استقلال داده است.

اين همان نورافكن است كه چند هفته قبل منتظر حضور در ميدان بود و تشنه اعتماد مربي. او البته كه حق دارد آينده اش را بسازد و در اين مسير هيچكس نمي تواند اين جوان را سرزنش كند، اگر قيمت نورافكن بالاتر رفته طبيعتا به دليل تلاش هاي سال هاي سال شبانه روزي است، از غذا خوردن گرفته تا تمرين كردن و در اردو بودن و محدود كردن و تمركز و تلمذ، با اين حال اما باشگاه استقلال هم به همان اندازه كه نورافكن بايد به فكر آينده خودش باشد، بايد به فكر آينده باشگاه باشد، اين يك معامله حرفه اي است كه هر دو طرف اين معامله بايد بهترين را در نظر بگيرند تا هم استقلال كه از نوجوانان پاي نورافكن ايستاده سود آنهمه سرمايه گذاري اش روي يك بازيكن را ببرد و هم نورافكن نتيجه آنهمه تلاش را ببرد.

پس اشكال كار كجاست؟ يكي از بزرگترين قصه ها در اين رابطه ماجراي رونالدينيو و ميلان بود، رونالدينيو دو بار بهترين بازيكن قاره سبز شد، او فوق العاده بازي مي كرد و نقشي شبيه به مسي امروز براي بارسا را براي ميلان بازي مي كرد و شايد هم بيشتر چرا كه امروز بارسا دو يا سه بازيكن ديگر هم در تركيب تيم دارد كه خيلي نزديك به مسي اثر گذارند اما آن روزها يك رونالدينيو بود و يك آ ث ميلان. با اين حال وقتي ميلان خواست قرارداد رونالدينيو را تمديد كند و رونالدينيو قبول نكرد آنچلوتي با نظر باشگاه او را نيمكت نشين كرد.

ميلان از آن ماجرا آسيب جدي ديد اما رونالدينيو را ديگر لازم نداشت، آنها بازيكني لازم داشتند كه براي ميلان بماند و هر روز آماده تر و با تجربه تر شود. ميلان در آينده  فوتبالش را در همان سطح بالا طي سال ها ادامه داد و رونالدينيو اما به دليل نيمكت نشيني قيمتي پايين تر و باشگاه هايي ضعيف تر را تجربه كرد و خيلي زود از كورس و بورس خارج شد اگر چه شايد اين استراتژي خود خواسته بود براي به دست آوردن ثروت بيشتري كه به عنوان بازيكن آزاد به دست مي آورد.

اين ماجرا يكي از مهمترين داستان ها در مورد منافع بازيكن و باشگاه است، استقلال  و البته اكثر تيم هاي ايراني اما اين داستان را نمي شناسند و آن را انجام نمي دهند. اينجا نورافكن ها مي آيند و در يك فرصت مناسب هنر خود را نشان مي دهند و باشگاه تماشا مي كند. در واقع استقلال براي رساندن نورافكن به اوج فوتبالش قبل از اين نقطه بايد كميته فني هايي داشته باشد تا قرارداد جوان ترهاي مستعد را تمديد كند و قيمت را هم منصفانه بنويسد و البته زمانش را هم درست تنظيم كنند.

قيمت ها دقيقا به همين دليل بالا و يالاتر مي روند چون ساز و كار اقتصادي در اين رابطه وجود ندارند و باشگاه ها طوري مديريت مي شوند كه انگار قرار است آنها فقط فوتبال بازي كنند و جام ببرند بدون توجه به هزينه ها و اصول. باشگاه استقلال البته آكادمي فوق العاده اي دارد كه هر سال بازيكنان جديدي را به فوتبال ايران معرفي مي كند و اين بسيار خوب است اما اصول استفاده از بازيكنان هم بايد مورد نظر قرار بگيرد.

در واقع امروز ماجراي پرسپوليس هم تا حدودي همين است، آنها آنجا در پرسپوليس هم بايد جوان ترهايي كه مستعد هستند را با قراردادهاي بلند مدت تري استخدام كننداما مي بينيم كه در استقلال به جاي قرارداد با نورافكن ها و اسماعيلي ها با رحمتي ها و حيدري ها قرارداد سه ساله بسته اند. در پرسپوليس هم شرايط خيلي بهتر از اين نيست كما اينكه ديديم رامين رضائيان و مهدي طارمي به محض آنكه تصور كردند مي توانند از پرسپوليس بروند، رفتند و البته برگشتند چون معادلاتشان درست از آب در نيامده بود.