به گزارش پایگاه 598 به نقل از پایگاه بصیرت، بازار شب عید بهترین واژه ای است که کاسبان ایران از اول سال چشم به راهش هستند و خود را برای فروش های خوب این روزها آماده می کنند اما در سالهای اخیر این فروش ها رونق و جلای خود را از بازار ایران از دست داده است و کارگران و کارخانه داران خارجی این روزها در در تمنای عید باستانی ما هستند.اکنون که به نیمه اسفند می رسیم هنوز، انبارهای محصولات داخلی مملو از تولیداتی است که توسط تولید کنندگان و کارخانه داران داخلی با کیفیت مطلوب و بهای مناسب، آماده ارایه به بازار شب عید است، گویا وضعیت بخش تولید به دلیل نبود نقدینگی در بازار به سوی وخیم تر شدن گام بر می دارد.
توجه به محصولات داخلی با اندک توجه دولت و ملت می تواند چرخه اقتصادی کشور را بار دیگر در بخش های تولیدی پوشاک، کیف و کفش و دیگر منسوجات تولیدی را دارای رونق دوباره کرده و تولید کنندگان کالاهای ملی از زیر سایه سنگین رکود و تورم خارج شوند.
هر چند آمارها از افزایش روز افزون چک های برگشتی دارد اما توجه به خرید ملی می تواند 3 میلیون شاغل در این عرصه را که با کمبود نقدینگی مواجه هستند را نجات دهد. آمارها نشان می دهد بیشتر تولید کنندگان به دلیل نبود نقدینگی نمی توانند چراغ تولید خود را در روزهای پایانی سال روشن نگه دارند.
کارشناسان معتقدند چنانچه 21 میلیون خانوار ایرانی به طور میانگین 2 میلیون تومان اقدام به خرید مایحتاج شب عید کنند چیزی معادل 42 هزار میلیارد تومان می شود که اگر این نقدینگی در مسیر خرید تولید کالاهای داخلی سوق داده شود کمک قابل توجهی به تولید ملی و داخلی می شود که این امر نیازمند فرهنگ سازی و متوجهه ساختن شهروندان به خرید کالاهای داخلی است تا علاوه بر گردش چرخه صنعت شاهد شکوفایی و خروج از رکود را در این مسیر شاهد باشیم.
پرسش اصلی در خصوص بازار شب عید این است که آیا توجه به خرید کالاهای داخلی می تواند غبار خستگی را از چهره تولید کشور بردارد. از این رو تحلیل برخی از فعالان این عرصه را جویا شدیم:
یکی از فروشندگان پوشاک بازار تهران با اشاره به اینکه خرید از تولید داخل باید افزایش یابد، به خبرنگار بصیرت ، گفت: مردم علاقه زیادی به خرید شب عید دارند اما نمی دانم چرا ترجیح می دهند تا برچسب خارجی بر اجناس مورد علاقه آنها باشد. بهتر است به خریداران این مورد را متذکر شویم که مصرف کالاهای داخل علاوه بر کیفیت از استاندارد لازم برخوردار است و حتی از کالای خارجی هم بهتر است.
رضوی، می افزاید: ما همیشه چشمان به خرید مردم در اسفندماه است اما برخی از مشتریان که توان خرید کالاهای گران تر را ندارند ترجیح می دهند تا ازبرخی مغازه ها و بساطی های حاشیه بازار که کالاهای ارزان تر ارایه می دهند، خرید کنند ولی غافل از این نکته هستند که بیشتر این کالاها قاچاق و بی کیفیت است و بیشتر آنها از استاندارد کافی برخوردار نیست.
این فروشنده فعال پوشاک با تاکید بر اینکه خرید کالاهای ایرانی باعث ایجاد رونق دوباره در بازار می شود، تصریح کرد: رونق تولید داخل در این است تا سهم خرید کالای ایرانی افزایش یابد. شهروندان هر چه بیشتر از کالاهای داخلی استفاده کنند شاهد گردش چرخ های صنعتی خواهیم شد.
از سویی دگیر غلامعلی رخصت عضو صندوق توسعه صادرات نساجی ایران با اشاره به اینکه پوشاک ترک ها از رونق محصولات داخلی کاسته است، گفت: تمام تولید کنندگان در حال ورشکستگی هستند درحالی که کالاهای خارجی و قاچاق میلیاردها تومان هر روز در ایران به فروش می رسد. تمام سود حاصل از محصولات ایرانی عاید کشورهای خارجی می شود و توجهی به مبارزه با قاچاق کالا در این عرصه نمی شود.
وی تصریح کرد: چک های تولید کنندگان داخلی هر روز در حال برگشت خوردن است و مردم به جای حمایت از کالای تولید داخل و کمک به رشد نقدینگی در این صنعت ، ناخواسته پول هایشان را به تولید کنندگان خارجی روانه می کنند.
بی تردید هر خانوار برای خرید پوشاک، مواد غذایی( میوه و مرکبات، مرغ، گوشت) و تدرک عید اگر گرایش به سمت خرید کالای ایرانی داشته باشد می توان امیدوار بود که تولید کننده و فروشنده هر یک سهم خود را از این رونق موقتی بازار به دست آورده است و شاید هم نیاز باشد تا به خرید کالای خارجی « نه» گفت و حمایت از تولید ملی را زمزمه کرد تا این فرصت اقتصادی اسفندماه تاثیر به سزایی در خروج رکود از بخش تولید و صنعت کشورمان داشته باشد.
توجه به خرید ملی، هدایت موثر نقدینگی به سمت واحدهای تولیدی، بسط و فرهنگ سازی خرید کالاهای ملی توسط شهروندان در عرصه های مختلف تولیدی می تواند علاوه بر گردش مالی، چرخ تولید را به گردش در آورده و به تدریج سایه رکود را از سایه اقتصاد کشور دور سازیم.
در انتهای این گزارش رهنمود حافظ شیرین سخن در جهت نحوه دل آرایی در نوبهار و غفلت نبودن از کار دیگران قابل ستایش و شنیدنی است:
نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی
من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی
چنگ در پرده همین میدهدت پند ولی
وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی
در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است
حیف باشد که ز کار همه غافل باشی