به گزارش پایگاه 598 به نقل از ورزش
سه: لیگ قهرمانان آسیا از سال ۲۰۰۲ آغاز شده و پرسپولیس و استقلال اولین
نمایندگان ایرانی بودند که یکی به عنوان قهرمان اولین دوره لیگ برتر و
دیگری به عنوان قهرمان جام حذفی به این رقابت‌ها رفتند اما هر دو تیم از
صعود بازماندند. پس از آن تمام سهم ایران از این بازیها سه بار حضور در
نیمه‌نهایی بوده که دوبار آن به حضور در فینال و نایب قهرمانی ختم شده است.
برای
هواداران پرسپولیس، «آسیا» همیشه نامی بوده که با آن طعنه‌های بسیاری از
هواداران رقیب شنیده‌اند. استقلال برخلاف پرسپولیس دوبار قهرمان جام
باشگاه‌های آسیا شده و هرچه پرسپولیسی‌ها تلاش می‌کنند تا قهرمانی خود در
جام برندگان آسیا که تحت عنوان جام درجام آسیا نیز شناخته می‌شود را به
عنوان سند افتخار خود در آسیا رو کنند، با بی‌اعتبار خوانده شدن این جام از
سوی رقبا مواجه می‌شوند. هرچند که استقلال خود با چهار بار حضور در این
جام مقامی بهتر از چهارمی کسب نکرد اما مطمئناً ارزش جامی که در آن قهرمان
لیگ‌های کشورهای آسیایی شرکت می‌کنند از جامی که قهرمان‌های جام حذفی در آن
حاضر می شوند، بیشتر است. با این حال از سال ۲۰۰۲ با تلفیق این دو جام و
تشکیل لیگ قهرمانان آسیا، از منظر مقررات این لیگ، قهرمانی در جام حذفی و
لیگ ارزشی یکسان پیدا کرده‌اند. قرمزهای پایتخت جدال خود با آبی‌های ریاض
را که حالا تبدیل به جدالی سنتی شده از همان سال هفتاد و بازی نیمه‌نهایی
جام در جام آسیا کلید زدند.
پرسپولیسی‌ها
حسرت تعطیل بودن جام آسیایی در دهه شصت را هم می‌خورند. در سال‌هایی که
آنها یکه‌تاز فوتبال باشگاهی ایران بودند و پنج بار پی‌درپی قهرمان
باشگاه‌های تهران شدند، جام آسیا در تعطیلی و خواب چهارده ساله‌ی خود به سر
می‌برد. همان یکباری هم که در سال ۶۷ به این بازیها رفتند، با مشکلات
داخلی ناشی از کنار گذاشته شدن علی پروین از سرمربیگری تیم توسط سازمان
تربیت‌بدنی مواجه شدند تا در دیداری مشکوک به محمدان بنگلادش ببازند و
پروین سرفرازانه به پرسپولیس بازگردد! یک‌بار هم که در سال ۱۳۵۱ قرار بود
بازیها در تهران برگزار شود و پرسپولیس با تمام قدرت خود را مهیای حضور در
بازیها کرده بود با تحریم باشگاه‌های عربی به خاطر حضور اسرائیل بازیها
برگزار نشد تا بهترین شانس این تیم برای قهرمانی از دست برود.
پرسپولیس
در آستانه دوازدهمین حضورش در جام باشگاه‌های آسیا و لیگ قهرمانان قرار
گرفته است. این تیم دو بار هم در جام برندگان حاضرشده و یک قهرمانی و یک
نایب‌قهرمانی در کارنامه دارد. در جام باشگاه های آسیا نیز چهار بار حضور
در نیمه‌نهایی و سه مقام سومی حاصل کار این تیم است. هرچند که دو بار از
این چهار بار، بازی نیمه‌نهایی را مقابل میزبان برگزار کرد و هیچگاه نیز
میزبان مرحله نیمه‌نهایی و فینال نشد. پرسپولیس در دهه هفتاد با تیم رویایی
خود، در مالزی مغلوب پوهانگ کره‌جنوبی، در چین مغلوب دالیان این کشور، در
ریاض مغلوب جوبیلو ایواتا ژاپن و در کره‌جنوبی مغلوب سوان سامسونگ این کشور
شد تا از راهیابی به فینال بازماند و جای این جام در ویترین افتخارات
باشگاه سرخپوش پایتخت ایران خالی بماند.
امسال
در حالی پرسپولیس پا به لیگ قهرمانان می‌گذارد که تیم فعلی‌اش را می‌توان
پرامیدترین تیمش در بین تیم‌هایی که پنج دوره قبلی لیگ قهرمانان حضور
یافته‌اند دانست. تیمی منسجم و صاحب برنامه و سبک مشخص، که با برانکو
ایوانکوویچ روزهای خوبی را در لیگ پشت سر گذاشته و چنانچه بتواند همین روند
نتیجه‌گیری را در لیگ ادامه دهد چه بسا عنوان مقتدرترین قهرمان تاریخ لیگ
برتر که بیشترین امتیاز را کسب کرده به خود اختصاص دهد. هرچند که فاصله
زمانی بیست و چند ساله‌ای که از آخرین قهرمانی یک باشگاه ایرانی در آسیا
گذشته، باعث شده تا قهرمانی در آسیا تقریبا تبدیل به یک رویا شود، اما
نمی‌توان هم چندان از برآورده شدن این رویا ناامید شد. می‌توان گفت که
قهرمانی در آسیا تبدیل به رویای ملی و باشگاهی ما شده است. تیم ملی‌مان که
قهرمانی در جام‌ملت‌ها را به کل به فراموشی سپرده و باشگاه‌های‌مان نیز
همین‌که بتوانند به یک‌چهارم نهایی و رقابت با شرقی‌ها برسند کلاه خود را
به آسمان پرتاب می‌کنند.
برای
پرسپولیسی که عادت به حذف شدن از مرحله گروهی یا نهایتا حضور در یک هشتم
نهایی لیگ قهرمانان دارد، امسال رویای رسیدن به نیمه‌نهایی و چه بسا فینال
آسیا دست یافتنی‌تر از همیشه جلوه می‌کند. پنج دوره قبل، پرسپولیس پرحاشیه و
کم‌توان به اسفند رسید، چه پرسپولیسی که قهرمان لیگ شده بود و چه
پرسپولیسی که در جام حذفی قهرمان شده بود هیچگاه دو فصل موفق متوالی نداشته
و همیشه نهایتِ در اوج بودنِ قرمزها به یک فصل رسیده است. همین می‌شد که
پرسپولیسی که پا به آسیا می‌گذاشت تفاوت زیادی با پرسپولیسی داشت که چند
ماه قبل جواز حضور در آسیا را گرفته بود.
نمونه‌اش
آخرین باری که در لیگ قهرمانان حاضر شد؛ پرسپولیس نایب‌قهرمان لیگ، چند
ماه بعد با عدم کفایت مدیریت باشگاه و بروز جنگ‌های داخلی بین مدیران با هم
و مدیران و کادرفنی، تبدیل به پرسپولیس ضعیف و بی دست و پا شده بود که
تنها اندکی با نوشداروی برانکو توانست خودش را به مرحله یک‌هشتم نهایی
برساند و در آنجا با باخت سنگین در ریاض با جام وداع کرد. اما این‌بار
پرسپولیسی که به اسفندماه و فصل شروع لیگ آسیا رسیده مقتدرتر و «تیم‌تر» از
پرسپولیسی است که با نایب‌قهرمانی جواز حضور در آسیا را بدست آورد و این
همان عاملی است که امید را در دل هواداران این تیم زنده کرده است.
چه
معلوم؟! شاید برانکو و شاگردانش جای خالی جامی را که نبودش در ویترین
افتخارات پرسپولیس توی ذوق می‌زند را برای هواداران پرشمار این تیم پر
کنند. فعلا برای شروع و برای کشتن گربه دم حجله و زهر چشم گرفتن از حریفان
دیگر، الهلال طعمه‌ی خوب و دندان‌گیری به نظر می‌رسد.
