جناب عارف! مجازات زندان با قید دوفوریت پیشکش خودتان و سایر اعضای فراکسیون امید، چرا که ما خیلی وقت است دیگر هیچ سوالی از این دولت نداریم! و خیلی وقت است جواب همه سوالات خود را از این دولت و بویژه رئیس آن، با توهین و تهمت و درشتی گرفتهایم.
وانگهی! از دولتی که حتی در سال چهارمش هم بزرگان باید بدیهیات را به او گوشزد کنند که «اقتصاد، اولویت کشور است»، آیا سوالی هم برای پرسش میماند؟ آری! ما خیلی وقت پیش بود که از دولت سوال کردیم: «آیا با دست فرمان «هیچ توافقی بدتر از عدم توافق نیست» امکان رسیدن به یک توافق خوب که منبعث از آن، شاهد لغو تحریمها باشیم وجود دارد؟» رئیس این دولت اما پرسش ما را با اتهام «بیسواد» جواب داد! و این در حالی بود که بعدها خود حضرات دولتی اعتراف کردند که عایدی ملت ما از برجام «تقریبا هیچ» بوده!
جناب عارف! چند نمونه از این دست برایتان ردیف کنم، خوب است؟! بسمالله! تنها به عنوان مشتی از خروار، چند تایی دیگر ردیف میکنم. ما خیلی وقت پیش بود که از دولت سوال کردیم: «آیا جواب درگوشی به بدعهدیهای علنی و عمومی دشمن، در حکم پاره کردن فتحالفتوحتان، آن هم با دست خودتان نیست؟ و مگر نه این است که با این رویه، دشمن را به ادامه بدعهدی وسوسه میکنید؟ و با این وضع اصلا و اساسا کو دستاورد برجام که از آن با عنوان «آفتاب تابان» یاد میکنید؟»
رئیس این دولت اما پرسش ما را با «عینک بزنید» جواب داد و این در حالی بود که خود دولتمردان عینکی اذعان کردند دستاوردهای برجام زیر منگنه ترس شرکتهای خارجی از جریمه آمریکاییها، گیر کرده و فعلا برای دیدنش باید صبر کرد! ما خیلی وقت پیش بود که از دولت سوال کردیم: «چرا یک کلام به ملت توضیح نمیدهید که با چه سازوکاری هر ماه بخشی از مردم را از فهرست یارانهبگیران حذف میکنید؟»
رئیس این دولت اما هرگز هیچ جوابی به این پرسش نداد! و این در حالی بود که سخنگوی همین دولت، از مدیران نجومی با حقوق ماهی 100 میلیون و 150 میلیون و 200میلیون به عنوان «ذخیره و امانتدار» یاد کرد! ما خیلی وقت پیش بود که از دولت سوال کردیم: «اگر طبق سخنان رئیس آقایان زنگنه و آخوندی و دیگر شرکا در کابینه، دولت اعتدال در امر مبارزه با فساد هیچ خط قرمزی برای خود متصور نیست، پس چرا دریغ از معرفی فقط و فقط یک مدیر نجومی به دستگاه قضا؟» رئیس این دولت اما نزد قاضیالقضات رفت و خواهان بستن روزنامه منتقد شد!
و این در حالی بود که آقای روحانی در افتتاحیه نمایشگاه مطبوعات فرموده بودند: «نبندید دهانها را به بهانههای واهی!»
ما خیلی وقت پیش بود که از دولت درباره بیکاری و رکود و مسائل زیست محیطی و... سوال کرده بودیم و رئیس این دولت اما باری گفت «شیب»، باری گفت «از رکود عبور کردهایم»، باری گفت «چرا شکر نعمت نمیکنید» و هر بار هم چیزی در همین مایهها! و این در حالی بود که خود دولتمردان صریحا میگفتند هم رکود هست و هم بیکاری! البته از حق نگذریم که با این اعتراف خود «شقالقمر» کردند چرا که جوان بیکارشده در این 4 سال، لابد نمیداند و نمیفهمد بیکار است، مگر آنکه آقایان به جای چارهجویی برای حل معضل بزرگ اشتغال، قبول کنند بیکاری هست! و فقط هم همین است وظیفهشان!
ادامه بدهم آقای عارف! یا بس است؟!
از این دولت و با این وضع، اساسا سوالی هم برای پرسش باقی میماند که شما مجازات زندان برای پرسش کننده در نظر بگیرید؟! آن هم با قید دوفوریت؟ ما و مردم و دولت اعتدال؛ چه سوال دیگری؛ چه جواب دیگری؟! در نهایت یک نکته و والسلام! دولتی که حتی تیتر کاملا درست و کاملا حرفهای «خبر مرگش» درباره پادشاه ملعون سعودی را که از نظر یکایک این ملت هم حقیقتا «ملعون» است و از نظر خمینی و خامنهای هم حقیقتا «ملعون» است برنمیتابد و ما را روانه محکمه میکند برای برخورد چکشی با اصحاب قلم، نیازی به طرح فلان فراکسیون مجلس ندارد. پس اولا «وکیل ملت» باشید نه وکیل دولت! ثانیا مایه فخر تهرانیهایی باشید که به شما رای دادند نه باعث عذاب وجدانشان!