حرف های ناصر محمدخانی از آدم ربایی

به گزارش تابناک ورزشی، هر خبري از او شده درباره بحران‌هاي زندگي‌‌اش بوده. ابتدا قتل همسرش به دست شهلا جاهد و حاشيه‌هاي آن دادگاه و حالا ماجراي دزديده شدنش توسط خانواده همسر جديدش سر پول. حرف‌هايش را در اين باره بخوانيد. حرف‌هايي كه به روزنامه تماشاگران امروز زده است!

بله صحت داشته. من را تهديد كردند. در اتوبان آزادگان زماني كه در ماشين دوستم بودم با چند ماشين و موتور به من حمله كردند و من را گروگان گرفتند. 

 اصلاً چنين چيزي نيست. يك هزار توماني هم به من نداده‌اند. پول به خواهرشان داده‌اند؛ بروند از او بگيرند. من به پول‌هاي اين آدم‌ها نيازي ندارم. 

من چك دادم. اين چك مال يكي از دوستانم بود. يكي از اين افرادي كه مغازه‌شان در پلاسكو بود. سوخت رفت پي كارش. چطور بايد پُرش مي‌كردم؟ تازه من يك چك ضمانت به اين خانم و خانواده‌‌اش داده بودم كه بروند حساب‌شان را پر كنند. پول خودشان كه نبود. اصلاً صحبت‌هايي كه مي‌كنند صحت ندارد. 

نمي‌دانم. خواهرش با روزنامه همشهري مصاحبه كرده و این حرف‌ها را زده. من چنين چيزي را نمي‌دانم. خودم هم در همشهري ماجرا را خواندم و شوكه شدم!

چهار پنج سال است كه با هم زندگي مي‌كنيم ولي همه اين مشكلات به خاطر خانواده‌‌اش بود كه در زندگي ما دخالت مي‌كردند. 

بله. كاملاً قانوني و فرزندانم هم در جريان بودند. 

بله. همين زنم تهديدم كرد که كاري مي‌كنم يك فيلم ديگر هم برايت بسازند. برادر و خواهرانش در زندگي ما دخالت مي‌كردند. من به خودش هم گفتم كه مقصر هستي. او هم قبول كرد و خواهش كرد كه باهم زندگي كنيم اما من گفتم نه ، ديگر تمام شده است. 

بله. من شاكي هستم. جرم آنها هم آدم‌ربايي است. با دو ماشين و دو موتور مرا در اتوبان آزادگان دزديدند. تعدادشان زياد بود. سه چهار ساعت هم مرا دزديده بودند و در را قفل كرده بودند و مي‌خواستند مجبورم كنند كه خواهرشان را عقد كنم. من هم گفتم باشد! بمانيد تا برويم عقدش كنيم! دنبال وقت بودم چون مي‌دانستم پسرم به پليس خبر مي‌دهد. از همان‌جا به پسرم پيام دادم. بعد نيروي انتظامي با حكم قضايي وارد منزل شد و مرا نجات دادند. 

در اتوبان با آنها درگير شده بوديم. برادرهايش من را زدند. من هم زدم ولي آنها تعدادشان خيلي بيشتر بود. مرا دزديدند و بردند به خانه خودم. زنداني‌ام كردند. من يك ماهي بود كه به خانه خودم نمي‌رفتم و از دست اين افراد آرامش نداشتم. رفت‌و‌آمدشان زياد بود. خانمم الان گريه مي‌كند و مي‌گويد ديگر اجازه نمي‌دهم كسي پايش را به خانه ما بگذارد. من گفتم ديگر فايده‌ ندارد و دوباره همين‌‌ آش است و همین كاسه. 

نه من چنين چيزي نمي‌دانستم. شايد بعضي افراد از خانواده‌شان در ارتباط بوده‌اند اما خود خانمم ارتباطي با شهلا نداشت. 

«خشم‌و‌هياهو» را ديدم.‌ چي بايد بگويم. قصه كه مشخص است درباره چه كسي است. ولی «يادم تو را فراموش» را نديده‌ام.

چه بگويم، ولي به موقعش حتماً اقدام خواهم كرد.