کاش سیستان اینترنتش هم قطع باشد!
-برای همهی آن روستانشينان سيستان و بلوچستانی (دقيقا ۱۴۳۵ نفر) كه اين روزها سيل آنها را از روستايشان رانده و ساكن چادرهای هلال احمر شدهاند؛ برای همهی آن دانش آموزان سيستان و بلوچستانی كه اين روزها سيلاب مدارس شان را تعطيل كرده (دقيقاً ۸۳۷ مدرسه)؛ براى همه هموطنانم در آن استان جنوبی فقير كه زير ساخت های شهری و روستایی و زمين های كشاورزی شان آسيب ديده و خانه بدوش و سرمايه بر باد شدهاند، از یک جهتی خوشحالم!
-خوشحالم كه از همان اول بهمن تلويزيون و راديو و اينترنت ندارند تا حجم پرداخت به حادثه تهران و بی توجهی به خودشان را ببینید و در خيالشان هم، حداقل در اين اوج آوارگی، قياس توجه به حوادث تهران و شهرستان نمیآيد. حداقل شايد فكر كنند هميشه همه همين طور بی خيال از كنار همه حوادث میگذرند...
-البته واقعيتهای غير قابل انكاری هم اين ميان وجود دارد؛ سيل سيستان و بلوچستان بازی سياسی ندارد؛ دوگانه اصولگرا – اصلاح طلب ندارد. رقيب انتخاباتی را نمی شود مسئولش جا زد. سلفی هم با سيل نمیارزد. توييت هايش هم لایک خور و بازنشرش بالا نيست. اصلاً نه فقط سيل، كل سيستان و بلوچستان به درد شوهای سياسی نمیخورد.
-مردم و مسئولين همه با هم يادمان رفته كه ايران فقط تهران نيست. افراط خبرررسانی در مورد وقايع پايتخت در كنار تفريط بی خبری از اتفاقات شهرستان. آنقدری كه وزير راه روز گذشته به دليل همايش بين المللی در چابهار حضور داشت، اما از كنار سيل استان بی اعتنا گذشت.
✍ #کبرے_آسوپار
به کانال 598 بپیوندید
@www_598_ir