سرویس اجتماعی پایگاه 598 - محسن دنیویی/ روز گذشته فیلمی از آقای قالیباف منتشر شده است که مربوط به جلسه شورای شهر در سال ۹۳ است و در آن جلسه، قالیباف به روشنی از فاجعه امروز پلاسکو حرف میزند.
البته این حرف ها نه دلیل پذیرفته حقوقی است و نه جانباختگان زنده میشوند و نه بیکار شدگان وضعشان عوض میشود. اما یک فایده دارد و آن هم اینکه بدانیم حل مسائل در ایران و به ویژه تهران، پیچیده تر از آن است که فکر میکنیم.
گاهی اوقات به همین وضوحی که قالیباف گفت از سرنوشت آگاهیم، اما حاضر نیستیم برای حل مشکل هزینه بدهیم. اهالی پلاسکو حاضر نبودند حتی یک روز فروش میلیونی خود را برای بازسازی تعطیل کنند.
اعضای اصلاح طلب شورای شهر آن زمان حاضر نبودند پیش مردم تهران بدنام شوند اما فشار بیاورند که شهرداری باید پلمپ کند. همانهایی که امروز برای قالیباف شاخ و شانه میکشند. همان ها که آن روز و در سال ۹۳ در این جلسه بودهاند و شنیده اند و از کنارش گذشتهاند.
و قالیباف که باز هم برای اینکه همه طرف را داشته باشد و نه پیش دولتی ها بد شود و نه پیش شورا و نه پیش مردم تهران،حاضر نشده است پای تصمیم درست بایستد و ساختمان های با وضعیت بحرانی را پلمپ کند.
همه ما مقصریم. پس بهتر از رفتار لاشخورانه در این روزها پرهیز کنیم و همه کاسه کوزهها را بر سر یک فرد و یک جناح نشکنیم. نه منصفانه است، نه اخلاقی و نه حتی مشکلی را حل میکند. الان همگی میدانیم که تهران هر روز ممکن است دچار زلزله ای با حداقل یک تا دو میلیون کشته احتمالی شود.
اما نه مسئولین طرح خاص و منسجمی دارند، نه دولت و یا شهرداری حاضر است پای فشار سنگین اجرای تصمیم درست بایستد و از همه مهمتر اینکه مردم تهران هم حاضر نیستند زندگی روزمره خودشان را تعطیل کنند یا تغییری دهند.
واقعا می شود این مجموعه از مردم و مسئولین را که می دانند چنین فاجعه ای در پیش است اما کاری نمی کنند را شجاعترین مردم جهان و یا شاید ... ترین مردم جهان نامید. اما فعلا و تا اطلاع ثانوی ما همین هستیم. چند روز دیگر هم ماجرای پلاسکو را فراموش می کنیم.