داستان متلک‌پرانی به منتقدان که برای دیدن کارنامه مشحون از موفقیت اقتصادی دولت باید «عینک» بزنند مسبوق به سابقه است.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، علیرضا قربانی کارشناس مسائل سیاسی در یادداشتی به انتقاد از مواضع اخیر رئیس جمهور در نشست خبری با اصحاب رسانه پرداخته است. متن این یادداشت به شرح ذیل است:
شاید حق با رئیس‌جمهور محترم باشد؛ برای مشاهده توفیقات اقتصادی و افتخارات دولت یازدهم در اشتغال و بهبود کسب‌وکار و معیشت مردم، باید «عینک» زد. اما کدام عینکی است که بتواند همان چیزی را نشان ملت دهد که رئیس‌جمهور و نزدیکانش آن را می‌بینند؟ این عینک را از سر کدام کوچه می‌توان خرید؟
لازم نیست به شاه‌بیت انتقادهای رئیس‌جمهور در نقد آمار و ارقام دولت گذشته اشاره شود که قریب به این مضمون می‌گفت ملاک ارزیابی تورم، جیب مردم است، اما امروز نیز از واقعیات جامعه نمی‌توان رخ برتافت. کیست که صد قدم دریکی از بازارهای کشور راه برود و پای درد دل 10 کاسب جزء و کل بنشیند و بدون آنکه ورقی از علم اقتصاد خوانده باشد، نتواند رکود شدید حاکم بر مملکت را لمس نکند. واقعیت آن است که برخلاف فضای گل‌وبلبلی که ترسیم می‌شود، حال‌وروز اقتصاد و معیشت مردم خوب نیست. ممکن است بعضی حوزه‌ها مثل صنایع اتومبیل‌سازی که به کمک زورافزایی (دوپینگ) غیرمنطقی دولتی، توانستند، انبارهای مملو از خودروهای بی‌کیفیتشان را در بازار آب کنند، وجود داشته باشد، که البته معلوم است سود آن به جیب چه طایفه‌ای واریز می‌شود، اما بدنه جامعه و کسبه خرده‌پا چیزی به نام رونق و رشد اقتصادی احساس نمی‌کنند. وضعیت بی‌کاری و ادعای ایجاد اشتغال از این هم شفاف‌تر است و ارائه آمار‌های روی کاغذ برای مردم شغل نمی‌شود، حتی اگر کسانی که در هفته 2 ساعت به کاری مشغول باشند را هم جزو جامعه شاغلان به حساب آورد.
داستان متلک‌پرانی به منتقدان که برای دیدن کارنامه مشحون از موفقیت اقتصادی دولت باید «عینک» بزنند مسبوق به سابقه است. رئیس‌جمهور پیش‌ازاین هم برجام را «آفتاب تابان» خوانده بود که چشم‌ها را خیره کرده بود و کسی تاب دیدن آن را نداشت، اما کیست که نداند، آن تعریف از برجام حالا در نزد حامیان سینه‌چاکش هم رنگ‌وبویی ندارد و باید از پشت عینک خاصی به آن نگاه کرد تا همان چیزی را بتوانی ببینی که افراد خاص می‌بینند.
این ماجرا اگر نگوییم به حکایت معروف لباس نامرئی پادشاه شبیه است که به ادعای خیاط‌های حیله‌گر، جز حلال‌زادگان دربار را کسی یارای دیدن آن نبود، و شاه بی‌لباس را به ملأعام فرستاد و ... اما بی‌شباهت به حکایت مجنون داستان «خسرو و شیرین» سروده کمال‌الدین وحشی بافقی نیست که چنین سروده است:
به مجنون گفت روزی عیب‌جویی
که پیدا کن به از لیلی نکویی
که لیلی گرچه در چشم تو حوری است
به هر جزوی ز حسن او قصوری است
ز حرف عیب‌جو مجنون برآشفت
در آن آشفتگی خندان شد و گفت
اگر در دیدهٔ مجنون نشینی
به‌غیراز خوبی لیلی نبینی ...
اما آیا ممکن است که همه آحاد ملت، در دیده رئیس‌جمهور محترم نشینند تا بتوانند حسن جمال لیلی برجام رشید رشدآفرین و گره‌گشا و اشتغال‌زا را آن‌گونه که ایشان و نزدیکانشان می‌بینند، دریابند؟
بدون شک دستگاه‌های معتبر فراوانی در ماه‌های گذشته به افکارسنجی و نظرخواهی از مردم کشور اقدام کرده‌اند و نظر آنان را درباره اوضاع اقتصادی و برجام و محبوبیت اشخاص سنجیده‌اند، اما متأسفانه همه این نظرسنجی‌ها به خاطر نگرانی از برون افتادن برخی رازها از پرده، با مهر سری و خیلی محرمانه بایگانی‌شده و از دسترس افکار عمومی پنهان مانده‌اند.
اگر ملاک رأی و نظر مردم است -که حتماً باید چنین باشد-، به گواه بخشی از اطلاعات نشت یافته همین نظرسنجی‌ها، 72 درصد مردم مشکلات اقتصادی را مهم‌ترین مسائل و مشکلات کشور می‌دانند. یعنی باید دست‌کم برای 72 درصد مردم «عینک» موردنظر تهیه شود تا بتوانند از اقتصاد همان چیزی را فهم کنند که برخی در دولت می‌گویند.
در همان نظرسنجی‌ها وقتی صحبت از «مهم‌ترین خواسته‌ها و انتظارات از رئیس‌جمهور آینده» به میان می‌آید، باز قریب به 60 درصد از مردم، مهم‌ترین خواسته‌ها و انتظاراتشان ماهیت اقتصادی دارد. این‌ها نشان می‌دهد که مشکلات این حوزه، چنان انباشته‌شده که بسیاری از دغدغه‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مردم را به حاشیه رانده است و این خلاف ادعای رشد بیش از 7 درصدی در چنین جامعه‌ای است.
از بخش‌های دیگر آن نظرسنجی‌ها که نشان می‌دهد، مردم که چه کسانی را و با چه درصدی اصلاً برای ریاست‌جمهوری شایسته نمی‌دانند و یا در انتخابات آینده احتمالاً به چه کسانی و با چه درصدی رأی خواهند داد، صرف‌نظر می‌شود، تا این نوشته به رنگ و بوی انتخابات آغشته نشود. اما چنین تحقیقاتی قطعاً پیش از همه در دسترس مشاوران و نزدیکان دولت قرار می‌گیرد، و ارزیابی‌های غیرواقع‌بینانه‌ای که از شرایط کشور ارائه می‌شود و متأسفانه بر آن اصرار هم می‌شود، نشان می‌دهد که احتمالاً واقعیات جامعه آن‌گونه که هست به‌درستی به مسئولان منتقل نمی‌شود و نتیجه چنان می‌شود که همه باید عینک خاصی بزنند تا اعداد و ارقام این کارنامه نامرئی را ببینند. چنین چیزی ممکن است؟ نیست.
شاید حق با رئیس‌جمهور محترم باشد؛ برای مشاهده توفیقات اقتصادی و افتخارات دولت یازدهم در اشتغال و بهبود کسب‌وکار و معیشت مردم، باید «عینک» زد. اما کدام عینکی است که بتواند همان چیزی را نشان ملت دهد که رئیس‌جمهور و نزدیکانش آن را می‌بینند؟ این عینک را از سر کدام کوچه می‌توان خرید؟
لازم نیست به شاه‌بیت انتقادهای رئیس‌جمهور در نقد آمار و ارقام دولت گذشته اشاره شود که قریب به این مضمون می‌گفت ملاک ارزیابی تورم، جیب مردم است، اما امروز نیز از واقعیات جامعه نمی‌توان رخ برتافت. کیست که صد قدم دریکی از بازارهای کشور راه برود و پای درد دل 10 کاسب جزء و کل بنشیند و بدون آنکه ورقی از علم اقتصاد خوانده باشد، نتواند رکود شدید حاکم بر مملکت را لمس نکند. واقعیت آن است که برخلاف فضای گل‌وبلبلی که ترسیم می‌شود، حال‌وروز اقتصاد و معیشت مردم خوب نیست. ممکن است بعضی حوزه‌ها مثل صنایع اتومبیل‌سازی که به کمک زورافزایی (دوپینگ) غیرمنطقی دولتی، توانستند، انبارهای مملو از خودروهای بی‌کیفیتشان را در بازار آب کنند، وجود داشته باشد، که البته معلوم است سود آن به جیب چه طایفه‌ای واریز می‌شود، اما بدنه جامعه و کسبه خرده‌پا چیزی به نام رونق و رشد اقتصادی احساس نمی‌کنند. وضعیت بی‌کاری و ادعای ایجاد اشتغال از این هم شفاف‌تر است و ارائه آمار‌های روی کاغذ برای مردم شغل نمی‌شود، حتی اگر کسانی که در هفته 2 ساعت به کاری مشغول باشند را هم جزو جامعه شاغلان به حساب آورد.
داستان متلک‌پرانی به منتقدان که برای دیدن کارنامه مشحون از موفقیت اقتصادی دولت باید «عینک» بزنند مسبوق به سابقه است. رئیس‌جمهور پیش‌ازاین هم برجام را «آفتاب تابان» خوانده بود که چشم‌ها را خیره کرده بود و کسی تاب دیدن آن را نداشت، اما کیست که نداند، آن تعریف از برجام حالا در نزد حامیان سینه‌چاکش هم رنگ‌وبویی ندارد و باید از پشت عینک خاصی به آن نگاه کرد تا همان چیزی را بتوانی ببینی که افراد خاص می‌بینند.
این ماجرا اگر نگوییم به حکایت معروف لباس نامرئی پادشاه شبیه است که به ادعای خیاط‌های حیله‌گر، جز حلال‌زادگان دربار را کسی یارای دیدن آن نبود، و شاه بی‌لباس را به ملأعام فرستاد و ... اما بی‌شباهت به حکایت مجنون داستان «خسرو و شیرین» سروده کمال‌الدین وحشی بافقی نیست که چنین سروده است:
به مجنون گفت روزی عیب‌جویی
که پیدا کن به از لیلی نکویی
که لیلی گرچه در چشم تو حوری است
به هر جزوی ز حسن او قصوری است
ز حرف عیب‌جو مجنون برآشفت
در آن آشفتگی خندان شد و گفت
اگر در دیدهٔ مجنون نشینی
به‌غیراز خوبی لیلی نبینی ...
اما آیا ممکن است که همه آحاد ملت، در دیده رئیس‌جمهور محترم نشینند تا بتوانند حسن جمال لیلی برجام رشید رشدآفرین و گره‌گشا و اشتغال‌زا را آن‌گونه که ایشان و نزدیکانشان می‌بینند، دریابند؟
بدون شک دستگاه‌های معتبر فراوانی در ماه‌های گذشته به افکارسنجی و نظرخواهی از مردم کشور اقدام کرده‌اند و نظر آنان را درباره اوضاع اقتصادی و برجام و محبوبیت اشخاص سنجیده‌اند، اما متأسفانه همه این نظرسنجی‌ها به خاطر نگرانی از برون افتادن برخی رازها از پرده، با مهر سری و خیلی محرمانه بایگانی‌شده و از دسترس افکار عمومی پنهان مانده‌اند.
اگر ملاک رأی و نظر مردم است -که حتماً باید چنین باشد-، به گواه بخشی از اطلاعات نشت یافته همین نظرسنجی‌ها، 72 درصد مردم مشکلات اقتصادی را مهم‌ترین مسائل و مشکلات کشور می‌دانند. یعنی باید دست‌کم برای 72 درصد مردم «عینک» موردنظر تهیه شود تا بتوانند از اقتصاد همان چیزی را فهم کنند که برخی در دولت می‌گویند.
در همان نظرسنجی‌ها وقتی صحبت از «مهم‌ترین خواسته‌ها و انتظارات از رئیس‌جمهور آینده» به میان می‌آید، باز قریب به 60 درصد از مردم، مهم‌ترین خواسته‌ها و انتظاراتشان ماهیت اقتصادی دارد. این‌ها نشان می‌دهد که مشکلات این حوزه، چنان انباشته‌شده که بسیاری از دغدغه‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مردم را به حاشیه رانده است و این خلاف ادعای رشد بیش از 7 درصدی در چنین جامعه‌ای است.
از بخش‌های دیگر آن نظرسنجی‌ها که نشان می‌دهد، مردم که چه کسانی را و با چه درصدی اصلاً برای ریاست‌جمهوری شایسته نمی‌دانند و یا در انتخابات آینده احتمالاً به چه کسانی و با چه درصدی رأی خواهند داد، صرف‌نظر می‌شود، تا این نوشته به رنگ و بوی انتخابات آغشته نشود. اما چنین تحقیقاتی قطعاً پیش از همه در دسترس مشاوران و نزدیکان دولت قرار می‌گیرد، و ارزیابی‌های غیرواقع‌بینانه‌ای که از شرایط کشور ارائه می‌شود و متأسفانه بر آن اصرار هم می‌شود، نشان می‌دهد که احتمالاً واقعیات جامعه آن‌گونه که هست به‌درستی به مسئولان منتقل نمی‌شود و نتیجه چنان می‌شود که همه باید عینک خاصی بزنند تا اعداد و ارقام این کارنامه نامرئی را ببینند. چنین چیزی ممکن است؟ نیست.
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
ارسال نظرات
عمار
۱۹:۲۹ - ۳۰ دی ۱۳۹۵
نگران نباشید ،ازسوی کدخدا به تازگی قرار یک عینک مشتی وارد ایران بشه ،
پاسخ 
جدیدترین اخبار پربازدید ها
