تدبیر صحیح امام‌حسن صلح با معاویه را رقم زد

به گزارش پایگاه 598، حجت الاسلام مهدی رستم نژاد در آستانه 26 ربیع الاول سالروز صلح امام حسن مجتبی(ع) با معاویه در مورد شرایطی که این صلح را بر امام تحمیل کرد به خبرنگار مهر گفت: در زمان معاویه خلافت اسلامی به پادشاهی و سلطنت تبدیل شد. در بین یاران امام حسن(ع) گروه‎های فراوانی از قبل شکل گرفته بود مثل خوارج، منافقین و افرادی که اعتقادی به امامت علی(ع) نداشتند وتنها او را به عنوان خلیفه چهارم پذیرفته بودند.

وی افزود: در این میان افرادی نیز از شکاکان و دودلان بودند و بواسطه منطقه جغرافیایی نه اعتقادی با امام حسن(ع) بیعت کرده بودند. این بسترها همه موجب شد معاویه از این عناصر سست استفاده و صلح را از درون نه از بیرون بر امام تحمیل کند، یعنی معاویه از ستون پنجم یا زخم خوردگان شمشیر علی(ع) استفاده کرد و این افراد باعث تسلط معاویه بر حکومت شدند.

عضو هیئت علمی جامعة المصطفی و العالمیه افزود: معاویه خود را امیرالمؤمنین و جانشین خلافت پیامبر(ص) معرفی و خود را رقیب علی(ع) نه امام حسن(ع) می‎پنداشت و می‎گفت من باید بعنوان خلیفه چهارم مطرح شوم. امام حسن(ع) از یکطرف متوجه شد که بسیاری از مردم نزاع او و معاویه را نزاع بین دو مجتهد می‎بینند و با صلح با معاویه چهره واقعی او را به مردم نشان داد.

وی یادآور شد: معاویه وقتی کاغذ سفیدی را که امضا کرده بود و از امام خواست تا هر شرطی که دارد برای صلح با او بنویسد وقتی صلح انجام شد کاغذ را زیرپا گذاشت و گفت من می‎خواستم خلیفه بشوم که شدم. به این ترتیب مردم از نیرنگ وی آگاه شدند .

رستم نژاد درمورد اینکه امام چه اهدافی را از صلح با معاویه دنبال می‎کردند هم اظهار داشت: اینکه خدعه دشمن را پیش مردم افشا و حفظ خون مسلمین و هدر نرفتن خون اصحاب از جمله دلایل مهم امام برای صلح با معاویه بود. در زمان تزویر، خون دادن هیچ ثمره‎ای نخواهد داد، امام با صلح اصحاب خود را برای قیام کربلا نگه داشت و زمینه ساز آن نهضت شد.

نویسنده "تکرار پذیری حادثه عاشورا" در مورد اینکه هوشمندی امام در زمان سنجی و عاقبت اندیشی و استراتژی که پیش گرفتند چگونه می‎تواند درسی برای حاکمان اسلامی و مردم باشد تأکید کرد: هر شرایطی، برنامه ریزی و فعالیت خاص خود را می طلبد.

وی یادآور شد: نکته مهمی که از این صلح می‎گیریم این است که امام یاد داد در فتنه‎ها و جامعه‎ای که تزویر بکار بسته می‎شود باید سیاست و تدبیری را بکار بست که چهره فتنه‎گران پیش مردم فاش شود، یعنی کنار زدن پرده‎ها مهم است.  ریختن خون بی ثمر، ارزشی ندارد و باید از آن جلوگیری کرد. اینکه همیشه و در هر شرایطی شمشیر به دست گرفتن مصلحت نیست بلکه باید زمان را سنجید و طبق زمان سیاست گذاری کرد.