به گزارش پایگاه 598 به نقل از ورزش سه، رشتی ها از خوشحالی در پوست خود نمی گنجند،
از اینکه بار دیگر سپیدرود به سطح اول فوتبال کشور برگشته و از همه مهمتر
در آستانه صعود به لیگ برتر است! تیمی که همانند ملوان در انزلی – نساجی در
قا ئمشهر – صنعت نفت در آبادان – تراکتورسازی در تبریز و... ریشه در تاریخ
و قلب مردم دارد.
سپیدورد که در یکی دو دهه اخیر به خاطر نداری
وجود خارجی کم رنگی داشت این بار و با حضور در لیگ یک هم با همان درد قدیمی
روزگار می گذارند و با وجود درخشش در بازی ها و آمدن به صدر جدول و قرار
گرفتن در یک قدمی صعود به لیگ برتر هیچ کس را حامی نمی بینید.
طبیعی
است که فغان سرمربی و بازیکن بلند شود. چون فوتبال امروز فوتبال دیروز
نیست که تنها یک سرگرمی باشد. تکرار مکررات است اگر اذعان کنیم فوتبال حرفه
ای یعنی اینکه فوتبال حرفه است و کسی که مشغول می شود باید کسب درآمد کند.
در غیر اینصورت گذران زندگی سخت می شود و دیگر بازیکن نمی تواند در مستطیل
سبز غرور انگیز بازی کند و تماشاگر را به وجد بیاورد.
استعفای
علی نظر محمدی اگر چه صوری بود و خیلی زود شاهد حضور دوباره او در تمرینات
تیم سپیدرود بودیم اما یک تلنگر بود. اینکه تیم در حال مرگ است از بس
ندارد و اینکه نمی توان در فوتبال حرفه ای بی پول و دست خالی رقابت کرد و
جام گرفت و مردم را خوشحال کرد و باعث غرور شد. نبرد با دست خالی تا جایی
جواب می دهد اما از جایی مجبور به پذیرش شکست است.
در
این فعل و انفعالات که با تجمع برخی از طرفداران تیم سپیدورد در جلوی
اداره کل ورزش و جوانان استان همراه بود شورای شهر رشت کمک یک میلیارد
تومانی به تیم را در یک لایحه دو فوریتی تصویب کرد. چرا نوشدارو بعد از مرگ
سهراب؟ چرا کمک مالی بعد از استعفاء و تجمع؟
هر
چند بهتر است اداره کل ورزش و جوانان استان و همه نهادهای مربوطه این
روزها برای سپیدورد چاره ای بهتر بیاندیشند. مشکل سپیدرود با این یک
میلیارد تومان مقطعی حل می شود و فردا روز از نو روزی از نو خواهد بود.
سپیدورد یک حامی مالی می خواهد. مثل شهرداری تبریز برای ماشین سازی. مثل
فولاد مبارکه برای سپاهان. مثل ...