به گزارش پایگاه 598 به نقل از روزنامه جوان، ادامه پخش
تيزر از شبکه ماهوارهاي «جم» باعث شد روز گذشته مديران سينمايي درباره
نحوه برخورد با متخلفان به شور و تبادل نظر بنشينند، اقدامي که براي
پيشگيري از ارجاع تخلفات به قوه قضائيه منطقي به نظر ميرسد. اگر
دستاندرکاران سينما به اين نتيجه رسيدهاند که پيش از ورود قضايي و
پروندهسازي براي سينما بهتر است خود آنها سازوکارها و مقرراتي را براي
ممانعت از پخش تيزرهاي سينمايي شکل بدهند، امر پسنديده و بجايي قلمداد
ميشود، اما آيا واقعاً از دل چنين نشستهايي خروجي به درد بخوري بيرون
ميآيد؟
خروجي جلسه مديران سينمايي چيست؟ در
جلسهاي كه روز گذشته به منظور بررسي و تصميمگيري درباره ابعاد پخش
تيزرهاي تبليغاتي فيلمهاي سينمايي برگزار شد، ايوبي رئيس سازمان سينمايي،
حبيب ايلبيگي معاون ارزشيابي و نظارت سازمان ، منوچهر شاهسواري مديرعامل
خانه سينما، مهرداد فريد دبير شوراي عالي تهيهکنندگان، علي سرتيپي رئيس
کانون پخشکنندگان سينماي ايران و محمدرضا فرجي، مديرکل سينماي حرفهاي در
محل سازمان سينمايي حضور داشتند و از اکثريت سينماگران کشور به خاطر حفظ و
صيانت از اعتبار سينماي ملي و توجه به خطوط قرمز در عرصه تبليغ فيلمهاي
سينمايي تشکر و بر ضرورت رعايت قانون و خطوط قرمز نظام و ضرورت برخورد با
کساني که به گفته آنها مصالح کلي سينما را در نظر نميگيرند، تأکيد کردند و
ضرورت اقدامات مؤثر براي تبليغ مناسب را يادآور شدند. در اين جلسه مقرر
شده سازمان سينمايي براي استفاده بهينه از ظرفيتهاي ملي، سازمان صداوسيما و
شهرداريها براي در اختيار گذاردن فضاي مناسب تبليغي تلاش کنند. ظاهراً از
دل جلسه روز گذشته مديران سينمايي کشور چيزي جز بيانيهاي شامل تمجيد و
تهديد بيرون نيامده است و به نظر نميرسد جلساتي از اين دست که با دستور
کار معين شکل نميگيرد، دردي از معضل و مناقشه پخش تيزرها از شبکههاي
ماهوارهاي دوا کند.
ما خودمان شاکي هستيم!مسئلهاي
که درباره پخش تيزرها از شبکههاي ماهوارهاي وجود دارد، اين است که به
محض اين اتفاق پخشکنندهها واکنش نشان ميدهند و اين اقدام را محکوم و حتي
تهديد به شکايت ميکنند. براي مثال در تازهترين مورد پخشکننده فيلم مشکل
گيتي با صدور بيانيهاي عنوان کرده: «رسانه فيلمسازان همواره کوشيده شرايط
تبليغات محصولات خود را در رسانههاي مجاز فراهم آورد، اما بعضاً ديده شده
برخي شبکههاي ماهوارهاي بهطور خودسرانه به پخش آن دسته از تيزرهاي فيلم
«مشکل گيتي»پرداختهاند که در فضاي مجازي منتشر شده است. ضمن محکوم کردن
تمامي شبکههاي ماهوارهاي که به پخش تيزر اين فيلم پرداختهاند، حق شکايت
از اين شبکهها را براي خود محفوظ ميدانيم و به آنها توصيه اکيد ميکنيم
از پخش تيزر اين فيلم جلوگيري کنند.»
غلامرضا موسوي، تهيهکننده فيلم
«خشکسالي و دروغ» نيز چندي پيش اعلام کرده بود: «پيش از اينکه از سازمان
سينمايي تذکر بدهند، نامهاي به معاون محترم دادستان و قاضي نوشتهام و در
آن اعلام کردهام که از شبکه جم به خاطر پخش آگهي فيلم «خشکسالي و دروغ»
شکايت دارم.
از چه کسي بايد شکايت کرد؟ سؤالي
که مطرح ميشود اين است که شکايت از شبکههاي ماهوارهاي از چه طريقي
انجام ميشود و آيا پشت اين ادعا منطقي هم وجود دارد يا اينکه بايد صدور
چنين بيانيههايي را تنها يک شو رسانهاي براي در امان بودن از اقدامات
قضايي قلمداد کرد. اين سکه روي ديگري هم دارد و آن اينکه اگر واقعاً يک
شبکه ماهوارهاي بدون اطلاع پخشکننده اقدام به پخش تيزر تبليغاتي يک فيلم
کند، واقعاً از چه طريقي ميتوان ثابت کرد که تهيهکننده بيگناه است و
جرمي مرتکب نشده است.
تيزرها از داخل کشور سفارش داده ميشوداخيراً
هرمز سيرتي يکي از بازيگراني که به دليل سرخوردگي از ادامه کار با شبکه جم
انصراف داده و به کشور بازگشته از اين سخن گفته كه «تيزرهاي فيلمهاي
سينمايي که در شبکه جم به نمايش درميآيد، بيبروبرگرد از داخل کشور و با
اطلاع سازندگان آثار پخش ميشود و نمونه تبليغاتي فيلمها را از اينجا براي
مديران اين شبکه ميفرستند. هر کس به جز اين ميگويد، دروغ است. مگر
ميشود بدون اطلاع آنها اين کار انجام شود؟ پيدا کردن سرمنشأ اين ارتباط هم
اصلاً کار سختي نيست و ميتوان با رد حساب بانکي و جابهجايي پول تبليغات و
اين آگهيها به آن پي برد و با متخلفان در اين زمينه برخورد کرد.»
اما
اين مسئله همواره از سوي پخشکنندهها با قاطعيت رد شده است. غلامرضا
موسوي، تهيهکننده و رئيس شوراى عالى تهيهکنندگان چندي قبل در اينباره
گفته بود: «من به آقاي منصوري، معاون دادستان و قاضي پرونده ارجاع شده و
تأکيد کردم که ما خودمان شاکي هستيم، بنابراين قوهقضائيه به ما بگويد چه
کنيم تا همان کار را انجام دهيم؟! البته واقعيت اين است که بايد به اين
وضعيت رسيدگي دقيقتري شود ولي حداقل درباره خودمان ميدانم که از سوي
سازندگان و دستاندرکاران پخش اين فيلم، تيزري براي تبليغ به شبکههاي
ماهوارهاي داده نشده و اگر کسي خلاف اين را ثابت کرد، تبعاتش را
ميپردازم.»
حال باید قوه قضائيه براي اثبات ادعاي خود سندي ارائه
دهد و صرفاً پخش تيزر از شبکههاي ماهوارهاي منجر به توقيف فيلمها نشود
اما به نظر ميرسد به لحاظ حقوقي اثبات جرم به ادله و اسناد محکمهپسندتري
نياز دارد و قوه قضائيه براي اثبات جرم در اينباره اقدام کند در غیر
اینصورت ميتواند منجر به ادامه پيدا کردن پخش تيزرها در شبکههاي
ماهوارهاي شود؛ چرخهاي که ظاهراً انتهاي آن اعلام برائت پخشکنندههاي
فيلم و صدور بيانيه است.