دیشب به دعوت مدرسه اسلامی هنر، به تماشای آخرین اثر ابوالقاسم طالبی نشستیم.
کارگردان «قلاده های طلا» با تولید «یتیم خانه ایران» همچنان اصرار دارد که در ساحت یک فیلمساز "انقلابی" و "استراتژیک" بماند.
طالبی که در سیاسی ترین اثر سینمای ایران به بازسازی فتنه ۸۸ و نقش انگلیس در آن حوادث پرداخته بود، در «یتیم خانه ایران» پرده از جنایات سهمگین دولت متجاوز بریتانیا بر می دارد. واکاوی حادثه ای که میلیون ها ایرانی در آن جان خود را از دست دادند.
طالبی در فیلمش به خوبی چهره واقعی روشنفکران خود فروخته و صاحبان زر خرید مطبوعات غرب زده را به تصویر کشیده، تصویری که برای مردم ایران در سپهر سیاسی روزگار ما ناآشنا نیست!
«یتیم خانه ایران» علاوه بر انتخاب موضوع و محتوای غنی، در ساختار فنی امتیاز و جهشی برای سینمای انقلاب اسلامی است. طالبی به وضوح جلوه های ویژه، تکنیک و رشد فنی سینمای ایران را در فیلمش را به رخ هالیوود کشیده است.
«یتیم خانه ایران» قطعا اثری ماندگار خواهد بود و طالبی و همکارانش را باید به خاطر یادآوری این تکه گمشده از تاریخ و منش ضداستعماری و انقلابی شان ستود.