به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، ساعت 07:45 روز جمعه پنجم آذرماه بود که یک رام قطار مسافری مسیر سمنان-مشهد پس از عبور از ایستگاه در کیلومتر 21 پلاک گرداب - هفتخوان به واگن انتهایی قطار مسافری تبریز-مشهد که به علت یخزدگی ترمز متوقف بوده است، برخورد کرد.
در این حادثه که منجر به مشتعل شدن واگنها و انحراف لکوموتیو قطار سمنان-مشهد شد، 48 تن جان باختند.
در تشریح برخی جزئیات این حادثه میتوان گفت که لکوموتیوران قطار تبریز-مشهد پس از ایستگاه گرداب بین سمنان و دامغان در منطقه راهآهن شمال شرق، به دلیل سرمای هوا و یخزدگی در سیستم ترمز به CTC سمنان اعلام توقف میکند.
بلافاصله پس از توقف قطار تبریز-مشهد در سیستم ATC چراغ قرمز اخطار برای قطار بعدی که همان سمنان-مشهد است، روشن میشود و بدین ترتیب لکوموتیوران اجازه ادامه سیر را نداشته است، اما ظاهرا طی مکالماتی با مسئول CTC ایستگاه دامغان به لکوموتیوران اعلام میشود که مسیر مقابل وی باز است و حرکت کند که پس از امتناع لکوموتیوران از حرکت (به علت روشن بودن چراغ قرمز) به وی از طریق تلفنگرام دستور داده میشود که ATC خود را خاموش کرده و حرکت کند.
در این سانحه احتمالاً خطای دوم را لکوموتیوران انجام میدهد که طبق قانون باید برای خاموش کردن ATC لکوموتیو خود، از سیستم کنترل اتوماتیک قطار ATC تهران مجوز میگرفت.
به هر حال قطار سمنان-مشهد حرکت میکند و با سرعت 130 کیلومتر بر ساعت پیش میرود -حداکثر سرعت مجاز در سیستم ATC این خطآهن حدود 140 کیلومتر بر ساعت است- اما چون قطار تبریز-مشهد در پشت تپهای روی ریل متوقف بوده است، لکوموتیوران قطار سمنان متوجه نمیشود و به محض دیدن قطار ترمز میگیرد، پس از 8 ثانیه سرعت قطار سمنان-مشهد به 117 کیلومتر بر ساعت کاهش مییابد و با همان سرعت به واگن انتهایی قطار تبریز-مشهد برخورد میکند.
در این حادثه لکوموتیو قطار سمنان-مشهد از ریل منحرف میشود و در ادامه واگنهای این قطار به واگن انتهایی قطار تبریز-مشهد برخورد میکند.
نکته مهم اینجاست که اولین واگن قطار سمنان-مشهد ظاهراً خالی بوده و قرار بود مسافران خود را در دامغان سوار کند، بنابراین خالی بودن این واگن، خود مانعی برای افزایش تعداد جانباختگان این سانحه شده است.
پس از این حادثه بود که مدیرعامل راهآهن همانطور که انتظار میرفت از سمت خود استعفا داد که درباره این استعفا حرف و حدیثهای فراوانی مطرح شد.
در واقع به نظر میرسید این استعفا بیشتر در راستای کاهش فشارهای مردمی و مجلس به دولت باشد، در واقع این استعفا دو مزیت برای دولت داشت، اول آنکه با استعفای پورسیدآقایی فشارها به وزارت راه و شهرسازی کمتر میشود، فشار مجلس هم برای استیضاح آخوندی کاهش مییابد ضمن آنکه در آستانه انتخابات ریاستجمهوری هستیم و دولت میتواند از این استعفا، استفاده مناسب تبلیغاتی برای خود داشته باشد.
بدین ترتیب موضوع استیضاح و استعفای وزیر راه و شهرسازی هم کمرنگ میشد که البته آخوندی هم بلافاصله استعفای وی را پذیرفت.
اما به تازگی محسن پورسید آقایی (مدیرعامل مستعفی راهآهن) در پیامی در شبکههای اجتماعی درباره دلایل استعفای خود نوشته است: «لازم است از همه عزیزانی که در این مدت از سر لطف و بزرگواری بنده را مورد مرحمت قرار دادند تشکر نمایم؛ واقعیت این است که ما نه تنها مسئول اعمال خود هستیم، بلکه مسئول اعمال تمام نیروهای شاغل تحت مدیریت خود نیز هستیم و ما این را از اسلام آموختهایم نه از غرب».
در ادامه این پیام پورسیدآقایی آمده است: «مگر نه این است که اگر کار خیری انجام دهیم و این کار ادامه یابد آثار بعدی آن را نیز به پای ما مینویسند، پس چطور است که اگر خطایی در زیر مجموعه ما صورت پذیرد، خود را مصون از آثار آن میدانیم؟ مگر علی(ع) نبود وقتی که شنید خلخال از پای زن یهودی در نقطهای از سرزمین اسلام کشیدهاند، فرمود اگر مسلمانی از غم این اتفاق بمیرد، جای تعجب ندارد».
در بخش دیگری از پیام مدیرعامل مستعفی راهآهن آمده است: این غیرت اسلامی است که انسانها همه خود را مسئول بدانند، چه رسد به مدیر مستقیم یک مجموعه؛ بنده این استعفا را نه از سر فشار دادم و نه بهخاطر جلب نظر دیگران؛ این استعفا بهدلیل این بود که علیرغم کارهای بزرگ و خوبی که در این مدت توسط کارکنان فهیم و زحمتکش راهآهن انجام شد، نتوانستم مشکل نیروی انسانی را آنطور که لازم است، حل کنم تا چنین خطایی بروز نکند، امیدوارم خداوند آخر و عاقبت ما را ختم بخیر گرداند و اگر ناخواسته قصوری کردهایم بر ما ببخشد».
به گزارش فارس این موارد در حالی مطرح میشود که صبح روز ششم آذرماه (روز بعد از سانحه ریلی هفتخوان) جلسهای ابتدا در وزارت راه و شهرسازی و سپس در ساختمان ریاست جمهوری با حضور معاون اول رئیسجمهور برگزار شد و همه به این اجماع رسیدند در راستای کاهش فشارهای نظام و مردم درباره این سانحه به دولت، پورسیدآقایی برای ابقاء آخوندی و محبوبیت دولت، استعفا دهد.
به هر حال ظاهراً اولویت آخوندی حفظ سمت فعلی خود است تا دوباره با این استعفا، بتواند بخشی از فشار حاکم بر ریاست خود را کاهش دهد و بدین ترتیب تلاش کرد بار دیگر با استعفای یکی دیگر از معاونان خود پس از بروز سانحه، موضوع استیضاح و استعفای خود را به حاشیه ببرد.
البته از سوی دیگر استعفای مدیرعامل راهآهن هنوز تعدادی از نمایندگان مجلس را قانع نکرده است و موضوع استیضاح آخوندی با حدود 84 امضاء تقدیم هیئت رئیسه مجلس شده است.