اندوه و غصه امام زمان(ع)

به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، آیت‌الله سیدمحمد ضیاءآبادی از اساتید برجسته اخلاق در شهر تهران است. در ادامه پای سخنان این مفسر قرآن کریم می‌نشینیم:

حضرت امام باقر (ع) به شخصی به نام عبدالله فرمود: 

«یا عبدالله ما من عیدٍ للمسلمین أضحی و لافطرٍ إلا و یتجدّد فیه لآل محمد حزن»؛ 

«ای عبدالله،‌هیچ عیدی از فطر و قربان برای مسلمانان پیش نمی‌آید، مگر این که حزن و اندوه تازه‌ای برای آل محمد حاصل می‌شود.»

«لأنَّهُمْ یَرَوْنَ حَقَّهُمْ فِی یَدِ غَیْرِهِم»؛

«زیرا آنان حقشان را در دست دیگران می‌بینند».

در دعای عید قربان از صحیفه سجادیه هم می‌خوانیم:

«اللهم إن هذا المقام لخلفائک و أصفیائک و مواضع امنائک فی الدرجة الرفیعة.... حتی عاد صفوتک و خلفاؤک مغلوبین مقهورین مبتزین»؛

«خدایا، این مقام و جایگاه [اقامه نماز عید و جمعه یا مقام امامت و خلافت] از آن خلفا و جانشینان و برگزیدگان تو [امامان معصوم (ع)] است. [که دشمنان حق از آنها به غضب و ستم گرفتند] تا این که [بر اثر غضب خلافت] برگزیدگان و جانشینان تو مغلوب و مقهور گشتند و حقشان را از دست دادند.»

هم‌اکنون نیز امام عصر عجل‌الله تعالی فرجه الشریف، مقهورند و احساس ناامنی می‌کنند و در هر عیدی غصه و اندوهشان تازه می‌شود؛ زیرا امت اسلامی را همچون گله گوسفند بی‌شبانی می‌بینند که اسیر گرگان خونخوار شده‌ و چاره‌ای نمی‌یابند. این وضع را هم خود امت با بی‌اعتنایی به اوامر خدا و امام به وجود آورده است.

این روش، مطلوب امام زمان (ع) نیست

آیا انصافاً ما مسلمانیم؟ زندگی ما صبغه الهی و رنگ اسلامی دارد؟ اگر هم اکنون امام زمان (عج) در میان ما ظاهر شوند، زندگی ما را به عنوان یک زندگی اسلامی می‌پسندند؟ وضع بازار و خیابان ما، وضع خانواده‌ها و اختلاط مردان و زنان ما، وضع سازمان صداوسیمای ما را می‌پسندند؟ و دردناک‌تر این که، اغلب باورمان نشده است که داریم کج می‌رویم. قرآن می‌گوید:

«قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالًا . الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعًا»؛

«بگو، آیا به شما خبر دهم که زیان‌ کارترین مردم چه کسانند؟ آنان که در زندگی دنیا به گمراهی افتاده‌اند و در عین حال، می‌پندارند که [شاهراه همان است که آنها می‌روند و] نیکوترین کار همان است که آنها انجام می‌دهند.»

به هر حال، از خدا می‌خواهیم تا زنده‌ایم از نورانیت و صفا و لطافت اسلام نصیب ما هم بگرداند و رابطه ما را با خاندان عصمت و طهارت (ع) محکم‌تر کند تا جملات «وَأَعْلاماً لِعِبادِهِ وَمَناراً فِی بِلادِهِ» را از روی صدق و صفا بگوییم و در زندگی عملاً رو به سوی آنها برویم و راه را گم نکنیم؛ زیرا اگر راه را گم کنیم، به ظلمت‌های پرسوز و گداز برزخ و محشر مبتلا خواهیم شد.

اللهم عجل فرج مولانا صاحب الزمان و اظهر به دینک و احی به سنة نبیک واجلعنا من اعوانه و انصاره و من المنتظرین لظهوره.