به گزارش پایگاه 598 به نقل از سلامت
نیوز: یک فوق تخصص بیماریهای ریه گفت: علائم عمده بیماریهای مزمن ریوی
در افراد مبتلا عبارتند از تنگی نفس، سرفه، دفع خلط و احساس و شنیدن خس خس
هنگام تنفس.
دکتر
رستم یزدانی در رابطه با بیماریهای انسدادی مزمن ریوی اظهار کرد: برونشیت
مزمن یکی از انواع شناخته شده این دسته از بیماری های ریوی است که با
ایجاد التهاب مزمن مجاری هوایی کوچک یعنی برونشها باعث انسداد پیش رونده و
غیر قابل برگشت مجاری هوایی میشوند.
وی افزود: این بیماری به طور متوسط حدود پنج در صد از افراد جامعه را درگیر کرده و در حال حاضر در بسیاری از کشور ها سومین علت مرگ و گیر محسوب میشود و در بسیاری از کشورها نیز میزان ابتلا، مرگ و میر و از کارافتادگی ناشی از آن در حال افزایش است؛ به طوریکه با صنعتیتر شدن جوامع و شهریتر شدن زندگی انسانها، بروز این بیماری نیز به صورت روزافزون رو به افزایش است.
وی افزود: این بیماری به طور متوسط حدود پنج در صد از افراد جامعه را درگیر کرده و در حال حاضر در بسیاری از کشور ها سومین علت مرگ و گیر محسوب میشود و در بسیاری از کشورها نیز میزان ابتلا، مرگ و میر و از کارافتادگی ناشی از آن در حال افزایش است؛ به طوریکه با صنعتیتر شدن جوامع و شهریتر شدن زندگی انسانها، بروز این بیماری نیز به صورت روزافزون رو به افزایش است.
یزدانی بیان کرد: در بسیاری از کشورهای جهان سهم عمده از هزینه های بهداشتی کشور صرف تشخیص، درمان، نگهداری و بازتوانی این بیماران میشود؛ این در حالی است که این بیماری جزو بیماریهای قابل پیشگیری است.
این فوق تخصص بیماریهای ریه بیان کرد: گرچه شایعترین علت ابتلا به این بیماریها مصرف سیگار است و بیش از ۸۵ درصد مبتلایان به بیماریهای انسدادی مزمن ریه، سیگاری بوده یا سابقه مصرف سیگار را دارند، اما عوامل دیگری مثل تماسهای شغلی به خصوص تماس با ذرات ذغال (چه در کسانی که در معادن ذغال سنگ فعالیت داشته و چه کسانی که برای پخت و پز و نانوایی از چوب و ذغال استفاده می کرده اند)، آلودگی هوا، عفونت های دوران کودکی، کشاورزی و تماس با گرد و غبار، سابقه ابتلا به آسم و بعضی بیماری های ژنتیکی زمینه ساز ابتلا به این نوع بیماری می شوند.
وی گفت: در مورد مصرف سیگار باید ذکر کرد که در هر فرد طبیعی بیشترین حجم ریه ها در حدود سن ۲۵ سالگی بدست می آید و از آن به بعد هر ساله تقریبا ۳۰ تا ۳۵ میلی لیتر از حجم ریه به طور طبیعی کاسته میشود ولی با مصرف سیگار این کاهش حجم به سه تا چهار برابر افزایش می یابد و با توجه به اینکه سلول های ریوی از سنین کودکی قدرت تکثیر خود را از دست میدهند، امکان جبران حجم از دست رفته وجود نخواهد داشت.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان با اشاره به علائم عمده بیماریهای مزمن ریوی در افراد مبتلا افزود: تنگی نفس، سرفه، دفع خلط و احساس و شنیدن خس خس هنگام تنفس از جمله این علائم هستند و این بیماریها از علل شایع خلط خونی بوده و در صورت عدم درمان مناسب باعث افزایش فشار بر روی قلب شده و به مرور زمان باعث نارسایی قلبی و در نتیجه تورم اندام، احساس پری شکم و تجمع مایع در حفره شکمی میشوند.
وی همچنین یادآور شد: این بیماریها حتی بدون در نظر گرفتن سابقه مصرف سیگار، شانس ابتلا به سرطان های ریه را به شدت افزایش داده و با پیشرفت بیماری و کاهش اکسیژن خون، شانس بیماریهای قلبی عروقی را نیز بیشتر می کنند؛ به طوریکه شایع ترین علت مرگ در این بیماران سکته قلبی است.
این فوق تخصص بیماری های ریه گفت: جهت تشخیص بیماری های انسدادی مزمن ریه انجام تست های ریوی، انداره گیری حجم های ریوی و اثبات وجود انسداد غیر قابل برگشت در مجاری تنفسی در کنار شرح حال و معاینه بالینی منطبق با بیماری کافی است. در درمان این بیماران نکته حائز اهمیت این است که تنها دو مورد به صورت مستقیم باعث افزایش طول عمر بیماران میشود؛ نخست قطع مصرف سیگار و سپس دریافت مداوم اکسیژن در صورت نیاز.
وی ادامه داد: مصرف مداوم اکسیژن علاوه بر تاثیر بر روی طول عمر بیماران، دفعات بستری بیمار در بیمارستان، احتمال بستری در بخش مراقبتهای ویژه و نیاز بیمار به دارو های استنشاقی را کاهش میدهد. همچنین مصرف منطقی و مناسب اکسیژن هیچ گونه عارضه شناخته شده ای برای بیماران ندارد.
یزدانی همچنین تصریح کرد: باید یادآور شد با وجود اینکه قطع مصرف سیگار باعث برگشت کامل حجم ریه از دست رفته نمیشود، ولی سرعت افت حجم ریه به صورت مشخص کاهش یافته و پاسخ به درمان و کنترل علائم را بیشتر میکند.
این فوق تخصص بیماری های ریه ادامه داد: بیماران مبتلا به بیماری های مزمن ریوی باید جهت کم کردن عفونت های ریوی سالانه واکسن آنفلوانزا و همچنین واکسن مربوط به ذات الریه را نیز حداقل در یک نوبت دریافت کنند.
یزدانی در پایان خاطرنشان کرد: در حال حاضر با توجه به وجود داروهای استشاقی موثر اغلب بیماران نیاز به دریافت داروهای خوراکی و سیستمیک ندارند، همچنین اقداماتی که به عنوان بازتوانی ریه درنظر گرفته می شوند مثل ورزش و فعالیت های بدنی، تغذیه و حمایت های روانی به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک بسزایی خواهد کرد.