وزارت راه و شهرسازی با همکاری روس‌ها معاون اول رئیس‌جمهور را دور زد!

اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور در مراسم افتتاح خط تولید شرکت ذوب آهن در 13 آبان ماه امسال گفت: «نزدیک به ۱۰۰ سال است که در کشور راه آهن داریم و نیم قرن است که در کشور ذوب آهن احداث شده است اما در این مدت قادر به تولید ریل نشدیم که خوشبختانه این امر در دولت تدبیر و امید و با تدبیر مدیران ذوب آهن در سال ۹۵ به ثمر نشست. کشورهای مختلف ریل را از آمریکا، اروپا و شرق آسیا وارد می‌کنند اما ایران به عنوان یک کشور صنعتی، این کالای مهم را در داخل تولید نمود. این موفقیت حاصل تلاش و همت کارگران و تدبیر مدیران ذوب آهن است که یک محصول با کیفیت بالا را تولید کردند و به واقع در این عرصه درخشیدند.حال که به این موفقیت رسیده‌ایم، وزارت صنعت، معدن و تجارت باید سیاست‌هایی را در پیش بگیرد که از این تولید ملی حمایت شود و دیگر امکان واردات ریل وجود نداشته باشد».

 درحالی این اظهارات توسط معاون اول رئیس جمهور  بیان شد که دو روز قبل از برگزاری مراسم مذکور، مهرداد تقی‌زاده، معاون حمل‌ونقل وزیر راه و شهرسازی و الکسی سامبو یویچ تسیدنوف، معاون وزیر حمل‌ونقل فدراسیون روسیه در هشتمین نشست کارگروه همکاری در بخش حمل‌ونقل بین  دو کشور توافق کردند که ظرف مدت 3 ماه از تاریخ امضای پروتکل، نام شرکت خود را که دارای ظرفیت و امکاناتی برای احداث کارخانه مشترک در ایران در زمینه تولید ریل راه‌آهن از جمله ریل طویل متناسب با سطح فناوری‌های روز دنیا همراه با انتقال دانش فنی هستند به یکدیگر معرفی کنند.

وزارت راه و شهرسازی در حالی همزمان با آغاز تولید ریل ملی در شرکت ذوب آهن، به دنبال امضای  تفاهم نامه جدید برای تولید ریل ایرانی ـ روسی است و همان واردات ریل است که این شرکت ایرانی، ذوب آهن ظرفیت تولید مازاد نسبت به نیاز 5 سال آینده کشور دارد زیرا مطابق با  اظهارات مسئولان ذوب آهن ظرفیت تولید ریل شرکت ذوب آهن حدود 400 هزار تن در سال است ولی طبق اظهارات معاون سابق ساخت و توسعه راه‌آهن، نیاز کشور به ریل در 5 سال آینده به حدود 200 هزار تن درسال خواهد رسید.

حال این سوال مطرح می شود که چرا مسئولان دولتی در تفاهمنامه امضا شده با ذوب آهن در سال 93،سخنی از ریل طویل و انتقال تکنولوژی به میان نیاوردند؟

در هر صورت، از دولت تدبیر و امید انتظار می‌رود برای حمایت از تولید ملی، بیش از این به تدبیر بپردازد تا پس از گذشت 2 سال از امضای تفاهم‌نامه برای تأمین ریل و همزمان با آغاز تولید این کالای راهبردی در داخل کشور،  به سراغ امضای قراردادی جدید با یک شرکت خارجی به بهانه انتقال فنّاوری  نرود و  تولید ریل ملی در شرکت ذوب‌آهن را با تهدید جدی مواجه نسازد.