با اکران فیلم ایرانی «محمد رسولالله(ص)» در ترکیه، حواشی زیادی پیرامون این فیلم در این کشور به وجود آمد. از روزی که این فیلم در سینماهای ترکیه به اکران درآمد آماج انتقادهای شدید محافل مختلف ترکیه شد. نقد و بررسی فیلم از طرف تمامی محافل و اشخاص انجام شد، گویا این فیلم در ترکیه تبدیل به نوعی اثبات وجود شده بود و هر کسی خودش را موظف میدانست که در مورد این فیلم نقد انجام دهد.
با بررسی انتقادها مشاهده میکنیم که از لحاظ فنی و تکنیکی هیچ نقدی نمیتوانند به این فیلم وارد کنند. در همه نقدهایی که تا به حال انجام شده است با جمله «از لحاظ فنی و تکنیکی عالی است اما ... » مواجه میشویم. اگر همین فیلم توسط شرکتهای فیلمسازی غربی ساخته میشد آیا باز هم آماج این انتقادها قرار میگرفت؟ منتقدان مشخص نمیکنند که کدام پیام فیلم برایشان ناگوار است. ای کاش یک منتقد مسلمان باانصاف که تخصص در فیلمسازی داشت تحلیل درستی از این فیلم در ترکیه انجام میداد.
نباید فراموش کنیم که در عصری زندگی میکنیم که اکثریت انسانها شدیداً وابسته به تلویزیون شدهاند و به جای خواندن کتاب، به تماشای فیلم محکوم شدهاند و غرب هم از همین مسئله نهایت استفاده را میکند و با ساختن فیلمهای مختلف سعی در تحریف دین مسلمانان دارد.
گویا مجید مجیدی کارگردان فیلم «محمد رسولالله(ص)» انتقادهای غیرمنصفانه در مورد این فیلم را پیشبینی کرده بود و اول این فیلم را با آیه 8 سوره مائده شروع کرده است: «اى کسانى که ایمان آوردهاید براى خدا به داد برخیزید و به عدالت شهادت دهید و البته نباید دشمنى گروهى شما را بر آن دارد که عدالت نکنید. عدالت کنید که آن به تقوا نزدیکتر است و از خدا پروا دارید که خدا به آنچه انجام میدهید آگاه است.»لازم به ذکر است که بنا بر منابع خبری رسمی ترکیه، کارگردان فیلم «محمد رسولالله(ص)» در مراحل اولیه ساخت فیلم با رئیس امور دینی ترکیه دیدار داشته و با مشورت در مورد فیلم، بسیاری از ملاحظات وی را دریافت و اعمال کرده است.
فیلم «محمد رسولالله(ص)» یک راه جدیدی در بین مسلمانان باز کرد و تابویی که این راه را بسته بود شکست. اما متأسفانه مورد هجمه ناجوانمردانه قرار گرفته است. بطوریکه در ترکیه حتی کسانی که دیدگاه مثبتی نسبت به فیلم دارند زیر فشارهای هممسلکان خود مجبور شدند تحلیلی ارائه دهند که "نه سیخ بسوزد و نه کباب". منتقدان بیانصافی هم که بغض و کینه نسبت به شیعه و ایران دارند با وقاحت تمام میگویند: «لعنت بر آن خیری که از طرف شیعهها به اسلام برسد!»
در این شرایط نقش عالمان دینی در ترکیه بسیار مهم است. آنان بایستی با نقد منصفانه در مورد محتوای فیلم، جلوی بسیاری از انتقادهای فتنهگرایانه را بگیرند. از جمله نقدهایی که در اکثر محافل ترکیه آمده است عبارتاند از: «پرداخت اغراقآمیز به نقش یهودیها در صدر اسلام، حال و هوای رمزآلود فیلم، مسلمان نشان داده شدن ابوطالب، بزرگنمایی دشمنی بنیهاشم و بنیامیه، نشان داده شدن شمایی ظاهری از پیامبر.»
به نظر می رسد این نقدها بر مبنای درستی انجام نگرفته اند، چرا که این فیلم دوران کودکی و قبل از نبوت پیامبر را نشان میدهد و با این حال در این فیلم تمام تلاشها انجام شده تا چهره پیامبر نشان داده نشود. از دیگر انتقادهایی که در محافل ترکیه میشود این است که «فیلمی که این همه هزینه هنگفت برایش انجام شده است آیا نمیتوانست پیامهای بهتری به مخاطبان خود ارائه دهد؟»
منتقدان دیگری هم که مجذوب این فیلم شدهاند اینگونه تحلیل میکنند که «این فیلم چون بر اساس منابع شیعه ساخته شده است از نظر علمی غیرقابل استناد است اما از نظر سینمایی، فیلم فوقالعاده زیبایی برای نشان دادن زندگی پیامبر اسلام است. لازم است که همه مسلمانان را برای تماشای فیلم تشویق کرد. این فیلم نمونه بسیار خوبی برای شناخت مردم غرب از پیامبر اسلام است.»
متأسفانه در ترکیه، بعضیها از هر فرصتی برای دامن زدن به اختلافات مذهبی و فرقهای نهایت استفاده را میکنند و این فیلم هم بستری برای آنها مهیا ساخته است تا به بهانه آن به اختلافات شیعه و سنی دامن بزنند و دشمنی نسبت به ایران را شعلهور نگه دارند. در حالی که در ترکیه صدها فیلم و سریال غیراخلاقی ساخته و پخش میشود که هدفی جز نابودی خانواده، کمرنگ کردن دین در جامعه و تحریف تاریخ ندارند، همین منتقدان بیانصاف صدایشان درنمیآید اما زمانی که مسئله، ایران باشد همه آنان مدافع اسلام میشوند.