تحصیل درس استکبارستیزی در اربعین

این روز ها همه جا صحبت از سفر کربلاست. از اتوبوس و تاکسی تا محافل دوستانه و میهمانی ها همه از نحوه اعزام شان به این اوردگاه بزرگ جهانی سخن می گویند. جمیت زیادی که بزرگترین اجتماع جهانی را در ایام اربعین در شهر کربلا و در راهپیمایی نجف به کربلا شکل می دهند. حال این سئوال مطرح می شود که از این ظرفیت بزرگ چه استفاده هایی می شود.

هر ساله شاهد هستیم که جمع کثیری از مردم عراق به عنوان میزبان موکب هایی را برپا می کنند و از حق نگذریم ، تمام تلاش خود را برای پذیرایی هر چه بهتر از زائران حسینی به کار می بندند. پذیرایی هایی شامل انواع مواد خوراکی از نوشیدنی و غذا تا مواد مصرفی کوچک مثل یک دستمال کاغذی کوچک. جمعیتی از عراقی ها هم امده اند تا خستگی را از تن زائران دور کنند. ماساژهای معروف عراقی را اکثر زوار اربعین در سال های گذشته به یاد دارند. اما در کنار این همه خوراک جسمی این سئوال مطرح می شود که برای بالا رفتن سطح فرهنگی زوار سیدالشهدا هم فکری شده است؟

بی شک جمهوری اسلامی ایران به عنوان تنها کشور با حکومت شیعی در جهان و البته در همسایگی عراق وظیفه خطیری را در ارائه محتوای مناسب فرهنگی به زائران اربعین بر دوش دارد. ضرورت این موضوع آنجایی بیشتر عیان می شود که به نیازمندی فرهنگی زائران دیگر کشورها پی می بریم. فرض کنید زائری را از شیعیان عربستان؛ فردی که در طی سال گرفتار حکومت مستبد و طاغوتی آل سعود است. وی تنها شاید ده روز اربعین را وقت دارد تا آزادانه به تبادل نظر بپردازد. یا فرض کنید زائری از شیعیان پرشمار بحرینی. زادری که ممکن است چندین تن از نزدیکانش در زندان های آل خلیفه حضور داشته باشند. حال قضاوت به عهده افکار عمومی باشد که این زائر دربند طاغوت نیازمند توانمد سازی ذهنی است یا قوی شدن جسم اش؟

شاید پیاده روی اربعین هم نیازمند یک پیشنهاد زیبا باشد. شبیه آن چه جامه جهانی از امام راحل (ره) در مورد روز قدس یا مراسم برائت از مشرکین حج ، سراغ دارد. اختصاص یک عمود از 1400 عمود بین راه و یا یک موکب بزرگ به بحث استکبار ستیزی قطعا با استقبال گسترده زائران مواجه می شود چرا که بسیاری از شیعیان اکنون دربند حکومت های ظالم و طاغوتی هستند. مثل شیعیان عربستان که از آل سعود و خاثتهایش به سطوح آمده اند. یا شیعیان بحرینی که اسیر دژخیمان ال خلیفه اند. یا خود شیعیان عراقی که سایه منحوس داعش بالای سر آنهاست و البته تحربه تلخ ظالم بزرگی مثل صدام را هنوز هم از یاد نبرده اند.

موکبی که با محوریت استکبارستیزی برپا می شود به همه این شیعیان اجازه می دهد تا فریاد انزجار از حکومت جائر کشورشان را بی واهمه به گوش دنیا برسانند. همان مردمی که اگر در کشور خود کوچکترین اعتراضی داشته باشند، قطعا سر از زندان های مخوفی در می آورند که با ثروت باد آورده آل سعود سنگین ترین جنایت ها را بر آنها روا می دارد.

ایرانی ها باید در این موکب نقش محوری را ایفا کنند. چرا که تجربه مبارزه با طاغوت پهلوی را داشته اند. بسیاری از مبارزان صدیق و خداجو که در دهه چهل و پنجاه ان حماسه ر آفریدند اکنون مسیر نجف به کربلا حاضرند. حقیقتا حیف است که این مبارزان، بدون انتقال تجربیاتشان به شیعیان دربند فقط به پیاده روی بپردازند.

فراموش نکنیم که اصل قیام امام حسین علیه السلام هم با موضوع استکبارستیزی بود. شعار زیبای هیهات من الذله از سوی مظلوم دشت کربلا راه را تا بی نهایت برای همه رهروان مشخص ساخته است. اکنون که این جمعیت عظیم از سراسر دنیا گرد هم آمده اند وقت آن است که این شعار را معنا کنند و در عرصه عمل هم به نمایش در بیاورند.

امام حسین علیه السلام تن به ذلت نداد. مولای ما حاضر نشد با طاغوت زمانش سازش کند. درس قیام سید و سالار شهیدان این بود که طاغوت زمانت را بشناس و در مقابلش کوتاه نیا. آسایش خود و زن بچه ات را بده ولی حکومت طاغوت را قبول نکن برای سرنگونی اش تمام تلاشت را به کار ببر.

به مصداق کلام زیبای کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا امروز وظیفه تمام شیعیان است که با یزید زمان خود مبارزه کنند. شیعیان باید دست در دست هم و با کمک و استعانت از خدای متعال، به مبارزه واقعی و عملی علیه استکبار جهانی بپردازند. و حال این مسئله ذهن متبادر می شود که برای شروع این موج چه زمانی از اربعین بهتر است؟

از نگاه دیگر؛ پرداختن به اصل استکبار ستیزی در این گردهمایی می تواند یکی از مراحل آماده شدن برای ظهور حضرت حجت ابن الحسن عج الله تعالی فرجه باشد. آمادگی شیعیان برای وحدت ان هم با محوریت مبارزه با طاغوت. یقیناً این استکبارستیزی اگر درست و مناسب انجام شود ، می تواند نخستین مانورهای ارتش مهدوی باشد. ان شاالله...