با گذشت سال های طولانی این باشگاه متمول و سرشناس اماراتی یک بار دیگر با
لباس های بنفش و جالب خود دلربایی کرد و به قدرت اول حاشیه خلیج فارس تبدیل
شد آن هم با تفکرات یک مربی بوسنیایی و جوان به نام زلاتکو دالیچ. العین
در شرایطی همه رقبای خود در لیگ قهرمانان آسیا را از پیش رو برداشت و به
فینال آسیا رسید که یکی از این رقبا ذوب آهن اصفهان بود. در دو بازی رفت و
برگشت بنفش پوشان به سختی از سد ذوب آهن گذشتند و چه بسا اگر آن روز شانس
با شاگردان یحیی یار بود، الان تیم اصفهانی به فینال می رسید.
در اوجگیری دوباره العین، زلاتکو دالیچ به نسل طلایی فوتبال امارات و شاه
مهره این تیم اتکا کرد. عمر عبدالرحمان یا همان عموری معروف که چند سالی می
شود همه نگاه ها را در سطح فوتبال قاره به خود معطوف کرده در نقش کاپیتان
بنفش ها همچون تیم ملی امارت نقش محوری داشت و رهبری خود در زمین را به
معنای واقعی کلمه نشان داد. ضمنا در درون دروازه و ساختار دفاعی نیز مربی
بوسنیایی همان بازیکنانی را به میدان فرستاد که مهدی علی سال هاست آنها را
پرورش داده و به تیمی قدرتمند در رده ملی برای این کشور کوچک حاشیه خلیج
فارس تبدیل کرده است.
نسل طلایی فوتبال امارات با تعدادی ستاره گران قیمت خارجی تلفیق شد تا از
العین، تیمی قدرتمند در قامت قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا بسازد. تیمی که در
نیمه نهایی توانست الجیش قطر را با اقتدار و با نتیجه 5-3 از پیش رو بردار
تا در فینال این فصل از چمپیونز لیگ آسیا در انتظار حریف کره ای باشد؛ بلکه
دومین جام قهرمانی اش در هزاره سوم میلادی را در قاره کهن بالای سر ببرد.