مردم چگونه به دولت امیدوار باشند؟

به گزارش پایگاه 598، روزنامه «عصر ایرانیان» در یادداشتی از «علیرضا باقری» نوشت:

یک روز شاهد رشد اقتصادی هستیم، روز دیگر درگیر رکود می شویم، دوباره از رکود خارج می شویم، بار دیگر به رونق می‌رسیم، کاهش تورم یک روز معجزه دولت معرفی می شود، روز دیگر بیکاری دو رقمی اعلام می شود و حالا هم در سال پایانی دولت شاهد هستیم که جناب جهانگیری با یک عقب گرد بسیار جالب توجه مهر تاییدی می زند بر اظهارات همه منتقدان آمارهای اقتصادی دولت و می گوید تورم 9 درصدی با جیب مردم سازگار نیست!

جالب اینجاست که دوستان بازهم برای توجیه همین اعتراف، موضوع را حواله به گذشته داده اند؟ به راستی اگر مردم می خواستند 4 سال در یک دولت صرفا گلایه اقتصادی بشنوند و اینکه همه چیز تقصیر قبل است چرا به آنها وعده حل مشکلات اقتصادی در 100 روز داده شد؟

حالا در این بلبشوی اماردهی از سوی دولت و مردمی که از همان ابتدا می‌گفتند این اعداد و رقم های حضرات اعتدال هیچ نسبتی با آنچه ما بر سر سفره خود میبینیم ندارد، تکلیف چیست؟ به راستی چه باید کرد با تناقض گویی های اقتصادی دولتمردان؟ این موضوع از همان ابتدا مورد هشدار منتقدان قرار گرفت؛ اعلام آمارهای عجیب و وعده های اقتصادی در شرایطی که دولت تمام تخم مرغ های خود را در سبد مذاکرات گذاشته و عملا دیگر بخش های دولتی بلاتکلیف مانده اند در ادامه منجر به بالا رفتن مطالبات افکار عمومی از قوه مجریه شده و عدم توان دولتمردان برای پاسخ به مطالباتی که خودشان ایجاد کرده اند نیز موجب پارادوکس در نگاه مردم می شود. این بزرگترین خدشه به حیثیت و آبروی یک دولت است که مردم نتوانند نسبت به آمارها و وعده های اعلامی آن اعتماد کنند. به نظر می رسد پاسخ به این مساله را باید در همان مناظرات انتخاباتی سال 92 جست و جو کرد. همان زمان که آقای روحانی در انتقاد از برخی امارهای اقتصادی گفته بود کاهش تورم باید در زندگی مردم و اصطلاحا جیب مردم ملموس باشد. حالا چه می شود دولتی که خود داعیه دار چنین سخنی است با تکیه بر آمارهای اقتصادی که علاوه بر ایراداتی که در نحوه اعلام آن وجود دارد با توجه به رکود حاکم بر کشور، کاذب نیز محسوب می شود تکیه کرده و اصطلاحا در سخنرانی ها با صدای رسا با آن پز اقتصادی می‌دهد؟! اکنون که در سال پایانی دولت اعتدال قرار داریم، استفاده از حربه تقصیر قبلی ها بود نیز کارایی خود را از دست داده و حتی طرفداران ویژه دولت هم این موضوع را شبیه به جک می دانند. پیشنهاد نویسنده این سطور به رئیس دولت محترم این است که اگر قرار است مجددا با همان شعارهای زیبا در انتخابات بعدی نیز ورود پیدا کرده و در انتها، دوباره دولتش برای مردم ناله اقتصادی کند، اجازه دهد دیگران نیز فرصت خدمت رسانی به مردم را تجربه کنند.