اسناد ويكي ليكس حاكي است كه كلينتون 28 اكتبر 2013 در سخناني در صندوق متحد يهود در شيكاگو مدعي شده است: "بر اين باورم كه روحاني از سوي 2 منبع مهم قدرت در ايران اجازه انتخاب شدن به عنوان رئيس جمهور را پيدا كرده است، رهبر و روحانيون و سپاه پاسداران... به اين دليل كه تحريمها تاثير مخرب كاملي بر اقتصاد ايران داشته است."
وي در ادامه مدعي شده است: "فكر نميكنم كسي نسبت به انگيزههاي رهبري ايران توهم داشته باشد. چيزي كه آنها واقعا مي خواهند انجام دهند، دستيابي به كاهش تحريمها است."
به نوشته بلومبرگ، اظهارات خصوصي كلينتون درباره روحاني با تلاش دولت اوباما براي به تصوير كشيدن روحاني به عنوان يك نيروي سياسي ميانه رو در برابر تندروها، در تناقض قرار دارد.
به عنوان مثال وزارت خزانه داري آمريكا پس از انتخاب روحاني، روند قراردادن شركتهاي صوري ايراني در فهرست سياه را متوقف كرد. در سال 2015 نيز اوباما با طرح كنگره براي افزايش نظارت بر ويزاي كساني كه قصد سفر به آمريكا را دارند و قبلا در ايران بوده اند، مخالفت كرد.
بلومبرگ معتقد است: رويكرد دولت اوباما اين بود كه تصور مي كرد روحاني مي تواند موجب تغييرات دموكراتيك در ايران شود ولي كلينتون ظاهرا ديدگاه واقع بينانه تري داشته است. كلينتون در سخنراني شيكاگو، روحاني را به تلاش براي جلب نظر غرب متهم كرده و اين طور استدلال كرده است كه مذاكرات آمريكا به عنوان نشانهاي از حسن نيت به جامعه بينالمللي خوب بوده ولي هرگز راهي براي نفوذ در سياست داخلي ايران نبوده است.