به گزارش
سرویس سیاسی پایگاه 598، شاید بتوان گفت هیچ دولتی به اندازه دولت حسن روحانی، تا این حد با بی اعتمادی طرف مقابل روبرو نبوده است. در داخل کشور، انقلابیون و کسانی که با تمام وجود پایبند به اصول انقلابی هستند با وجود دهها مساله از قبیل بهانه های گوناگون برای مذاکره با آمریکا، برجام، از بین رفتن عزت و اعتبار بین المللی، سخت شدن وضعیت معیشتی مردم، FATF و ...، اعتمادی به رای مجدد به روحانی در انتخابات سال آینده ندارند.
از سوی دیگر اصلاح طلبان و غربگرایان داخلی نیز با وعده های انجام نشده روحانی روبرو هستند و عملا خود را به ناچار پشت سر وی میبینند در حالی که دل در گرو شخص و جایی دیگر دارند فلذا با کوچکترین فرصتی چتر حمایتشان را از روحانی بر می دارند.
برای آن گروه از مردم هم که شاید آنچنان پیگیر مسائل سیاسی روز نباشند معیارهایی چون جیب و رفاه و اشتغال و دیدن وعده های در بوق و کرنا شده ی هنگامه تبلیغات اهمیت دارد که روحانی برای این قشر خاموش نیز جذابیتی ندارد.
از سوی دیگر در عرصه بین المللی، کشورهای غربی با وجود آنکه با سیاست تحریم_مذاکره توانسته اند امتیازاتی از دولت بگیرند و زمینه نفوذ خود را تسهیل کنند اما در مقابل می بینند که مردم انقلابی ایران به رهبری شخصی مدیر و مدبر، مسائل حاشیه ساز را یکی پس از دیگری خنثی میکنند و نیازمند جریان رادیکالتری هستند، هر چند از راه باز شده نیز نا امید نمی شوند.
کشورهای حوزه مقاومت و غرب ستیزان نیز نگاهی سازشکار و مذاکره نگر به این دولت دارند. لذا میتوان گفت روحانی از هر 4 قسمت انقلابیون، غربگرایان داخل ، کشورهای غربی و از سوی کشورهای غرب ستیز با بحرانی مواجه است که کسی به وی اعتماد نمی کند ...
لذا شاید یکی از دلایل اولین #دولت_4_ساله احتمالی بحران اعتماد باشد.
* حسین صفدری